بدنسازی و آمادگی جسمانی و تغذیه ورزشی در پیری

بدنسازی و آمادگی جسمانی در پیری

بررسی عوامل خاص بیومكانیكی:عده ای پاهای چاقی دارند. از سوی دیگر پای عدهای استخوانی، كوتاه، بلند ، قوی یا صاف است. به هر حال تفاوت میان پاهای ورزشكاران بسیار چشمگیر است. این مسئله در مورد تغذیه نیز صدق میكند. با مراجعه به داروخانه به انواع مختلف ویتامینها برخورد میكنید. گویی بدن فقط به ویتامین احتیاج دارد نه چیز دیگر. برای اینكه به اشتباه تولید كنندگان ویتامین پی ببرید اصلا لازم نیست كه تحت آزمایشات پیچیده قرار بگیرید. فقط كافی است به دوستتان نگاه كرده و متوجه شوید كه تفاوت فاحشی میان ساختمان بدن شما و او وجود دارد. این تفاوت به بخشهای مختلف بدن نظیر بینی، انگشتها، رنگ پوست و مو، دامنه حركت اندامها و حتی صدا مربوط میشود. وضعیت داخلی بدن نیز به همین اندازه متفاوت است. اندازه، شكل و وظیفه عضلات، دستگاهها، اعصاب غدد و مغز شما با دوستتان تفاوت دارد. در این صورت اگر بخواهید از رشد و كارآیی مطلوب برخوردار شوید مسلما تغذیه شما نیز با او متفاوت میباشد. برای اینكه برنامه غذایی از تأثیرات لازم برخوردار شود، حتما باید این برنامه با فرم و عملكرد خاص بدنی شما مناسبت داشته باشد. اخیرا عوامل خاص بیو مكانیكی در علم پزشكی تعریف شدهاند. ظرف ۴۰ سال گذشته «راجر ویلیامز» استاد دانشگاه تگزاس به صراحت اعلام كرد كه تفاوتهای چشمگیری میان نیازهای غذایی مردم وجود دارد. به عنوان مثال نشان داد كه اگر بعضی حیوانات را با بقیه خیوانات مقایسه كنیم متوجه میشویم كه مقدار نیاز آنها به مصرف ویتامین C تا حد ۲۰ برابر افزایش مییابد و تفاوت میان ویتامین A تا ۴۰ برابر افزایش مییابد. نیازهای غذایی مردم نیز باهم تفاوت دارد و بویژه این مسئله بیشتر در مورد انواع ویتامینها، املاح معدنی و اسید آمینهها صدق میكند. یكی از تجاربی كه شخصا در آزمایش كسب كردم به ویتامین یكی از تجاربی كه شخصا در آزمایش كسب كردم به ویتامین C مربوط میشود. در آزمایشگاه، مقدار ویتامین C دفع شده و متابولیتهای آن در ادرار ورزشكاران را به دقت اندازهگیری میكنیم. دفع ویتامین C بسیار طبیعی است؛ به طوری كه این مسئله در حفظ ادرار مؤثر واقع میشود. حالا اگر ویتامین C دفع شده از حد مجاز بیشتر شود به راحتی میتوان پی برد كه بافتهای بدن با چه مقدار ویتامین به حد اشباع میرسند. زمانی كه بافتها اشباع میشوند ویتامین اضافی وارد ادرار شده در نتیجه به راحتی میتوان مقدار آن را اندازهگیری كرد. مقدار ویتامینی كه در بدن باقی مانده سبب ایجاد حد اشباع میشود.

تغذیه ورزشی فردی

طی ۲۰ سال اخیر شاهد توسعه برنامههای غذایی هستیم؛ به طوری كه این مهم به وسیله تجهیزات آزمایشگاهی و كلینیكهای بهداشتی اروپا میسر شده است. طی ۵ سال اخیر، بخشی از این برنامهها وارد بازار فروش شده است و باشگاههای ورزشی و كلینیكها چنین برنامههایی را به همگان توصیه میكنند. بعضی برنامهها سخت و طاقتفرسا به نظر میرسند. بعضی دیگر نیز از آزمایشهای پیچیده خونی و تست پیری استفاده میكنند. همانطور كه میدانید اكثر ورزشكاران، تابع برنامه خاص تغذیه هستند كه مشتمل بر مكملهای غذایی است. اما برنامه غذایی كه ارائه نمودهایم بهتر از برنامه آنها عمل میكند. برای اینكه تصویر روشنی از این مطلب ارائه دهیم عنصر معدنی كروم را در نظر میگیریم. سقف مجاز پیشنهادی كه میشود، ۲۰۰ میكروگرم در روز است. تحقیقات نشان میدهد كه عدهای به ۲۹۰ میكروگرم از این عنصر احتیاج دارند تا بتوانند تعادل كروم را حفظ كنند. بنابراین دامنه نیاز روزانه به كروم، حداقل۵۰-۲۹۰ میكروگرم است. جدیدترین تحقیقات نشان میدهد كه رژیم غذایی اكثر مردم جهان حاوی كمتر از ۵۰ میكروگرم در روز است. حال چطور میتوان تشخیص داد كه آیا از كروم به مقدار كافی تغذیه میكنید و برای دستیابی به سلامتی مطلوب، چه مقدار كروم ضروری است؟ با مراجعه به روش غذایی كه در آن نیازهای غذایی همه یكسان در نظر گرفته میشود، نمیتوان به وضعیت كروم یا نیاز بدن به كروم پی برد. حتی با توجه به فرمولهای غذایی در مییابیم كه مقدار نیاز متوسط روزانه مردم به مصرف كروم، ۵۰ میكروگرم است. از سوی دیگر با استفاده از یك برنامه معین میتوان وضعیت كروم و مقدار نیاز به آن را تعیین كرد. برای نیل به این منظور از پرسشنامه آزمایشات خون و آزمایشات فیزیكی استفاده میكنیم. در اینجا به چند متغیر اشاره میكنیم:

سن ورزشی

توانایی بدن جهت مقابله با كاهش قند كه بر اثر پیری اتفاق میافتد. قند خون افزایش یافته و وضعیتی به نام «مقاومت انسولین» شكل میگیرد كه این مسئله در بسیاری از بیماریهای استحالهای مشهود است. تحقیقات متعدد نشان میدهد كه با افزایش مصرف كروم میتوان مقاومت انسولین را وارونه كرد و اعمال بدن را به حالت اولیه بازگرداند.

آزمایشات دیگری كه شواهد و مدارك كافی در مورد وضعیت كروم مصرفی و تركیب آن با سن افراد را ارائه میدهند، عبارتند از، تریگلیسیریدهای سرم و قند خون به هنگام روزهداری.

• متابولیسم قند: رژیم غذایی سرشار از نان و قارچ میتواند روزانه ۱۵۰ میكروگرم كروم مورد نیاز بدن را تأمین كند. بعضی رژیمهای غذایی كمتر از ۲۰ میكروگرم كروم روزانه را تأمین میكند. برنامه غذایی خوب آن است كه در آن رژیم غذایی فردی به طور كامل تجزیه و تحلیل شود تا مقدار مصرف همه مواد غذایی شناخته شده به دقت تعیین شود.
• چربی بدن: مقدار چربی مورد نیاز در بدن و بویژه افزایش فزاینده آن كه علیرغم تمرینات و تلاش زیاد جهت افزایش حجم عضلات اتفاق میافتد، نشان دهنده كاهش متابولیسم انسولین و كمبود احتمالی كروم است.
• مصرف قند: رژیمهای سرشار از قند (حاوی عسل، میوه وقند میوه)، مصرف كروم روزانه را افزایش میدهند و در نتیجه نیاز به مصرف كروم نیز افزایش مییابد.

تمرین ورزشی

حتی تمرین متوسط ومنظم هم میتواند كاهش كروم موجود در بدن را به دو برابر افزایش دهد. در نتیجه نیاز به كروم مصرفی افزایش مییابد

آنچه گفته شد فقط معدودی از متغیرهایی است كه به كمك آنها میتوان مقدار نیاز بدن به كروم را تعیین كرد. ما در انستیتوی «كلگان» از ۴۲ پرسش بهره گرفته و با استفاده از تركیب كروم، آزمایشات مختلفی انجام میدهیم. زمانی كه آزمایش به پایان میرسد، برنامه آنالیز میتواند وزن احتمالی هر متغیر را تعیین كند كه این رقم در رقم متغیر ضرب میشود. سپس مجموع امتیاز پرسشهای مربوط به تركیب كروم در یك عد ثابت ضرب میشود تا مقدار نیاز اولیه فرد مورد آزمایش به كروم تعیین شود. سپس میتوان همین آنالیز را در مورد سایر مواد غذایی تعمیم داد. پس از آن فعل و انفعال هر ماده غذاایی با سای رمواد غذایی تعیین میشود. ارقام تغذیه و ارقام فعل و انفعال به شكل جبری با هم تركیب میشوند و این عمل با توجه به ماتریكس معادلههای ۴۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰۰ صورت میگیرد. با استفاده از كامپیوتر میتوان این معادلهها را حل كرد و به برنامه تغذیه شكل متعادل داد؛ به طوری كه این برنامه متناسب با شرایط و نیازهای خاص فرد خود مورد نظر است. برای اینكه سیر پیری را به تأخیر اندازید به این نوع برنامه احتیاج دارید. پیری و بیماری استحالهای منجر به این مسئله میشوند كه بدن نتواند از هویت خود دفاع كند. در این صورت تعداد بیشتری از سلولهای منحرف و مواد سمی وارد بدن میشوند. دقیقا مثل این است كه چند آجر مسیر یك كوره قدیمی را مسدود كند. حال اگر برنامه غذایی كه از آن استفاده میكنید، متناسب با نیازهای خاص شما باشد، مسلما چنین وضعیتی پیش نمیآید. نكته مهمتر این است كه سیستم ایمنی شما به خوبی به وظیفهاش عمل میكند. منظور از سیستم ایمنی، سیستمی است كه هر ۳۰ میلیارد سلول موجود در بدن را به خوبی حفظ میكند. اگر سیستم ایمنی به نحو مطلوب فعالیت كند سلولهایی كه از مسیر اصلی خود منحرف شدهاند، ویروسها، باكتریهای خارجی یا سموم نمیتوانند در بدن باقی بمانند. البته لازم است كه همیشه از برنامه غذایی حمایت كنید تا نیازهای بدنتان به خوبی مرتفع شود. دكتر «جین داست» به پاس زحمات شایان توجهی كه روی سیستم ایمنی كشیده بود، جایزه نوبل را دریافت كرد و گفت: «ابتدا باید فهرستی از گنجایش ایمنی شناسی در هر فرد تعیین شود...به این ترتیب میتوان داروهایی را كه از بروز بیماری پیش گیری میكنند به دقت تجویز كرد. طب فردی بسیار مؤثرتر از سیستم انبوه فعلی است و به علاوه به اندازه آن دست و پاگیر نیست. اگر از اصول بیومكانیكی فردی بهره گرفته و نیازهای غذایی هر كس را به دقت تجزیه و تحلیل كنیم، طول نمیكشد كه به مرز جدید طب پیش گیری قرن بیست و یكم راه پیدا میكنیم».