نام دیگر تالاسمی مینور، کم خونی خفیف است. افراد مبتلا به تالاسمی مینور پس از تشخیص از راه مراجعه به پزشک، نیازی به درمان و مراقبت های پزشکی ندارند. تنها نکته قابل توجه برای افراد مبتلا به تالاسمی مینور مربوط به تغذیه و خوراک می شود. مهم ترین اصل در برنامه غذایی این افراد، این است که نباید از خوراکی های پر آهن استفاده کنند.
چرا این بیماران باید از خوردن غذاهایی که حاوی آهن زیادی هستند، پرهیز کنند؟
به دلیل اینکه مستعد ابتلا به مسمومیت با آهن هستند. از آنجا که میزان آهن زیاد به علت انتقال خون هایی است که دایما برای این بیماران انجام می شود، احتمال مسمومیت در آنها زیاد است. اگر چه مقدار کمی از آهن غذا جذب بدن می شود ولی باید توجه داشت زمانی که میزان هموگلوبین کم است این جذب افزایش می یابد. بنابراین در بیماران تالاسمی چه هنگام ترانسفوزیون خون و چه بین تزریقات باید میزان آهن دریافتی کاملا حساب شده و تحت نظر متخصص تغذیه باشد. به همین دلیل علاوه بر خون دریافتی، باید مراقبت غذایی هم در این بیماران به دقت انجام شود و با یکسری راهکارها جذب آهن را در بدن کاهش دهند.
در افراد سالم فقط مقدار کمی از آهن مواد غذایی جذب بدن می شود، اما در افراد کم خون جذب آهن افزایش می یابد. در بیماران تالاسمی نیز به علت کم خونی، جذب آهن مواد غذایی بیشتر است. بنابراین بیماران عزیز، بهتر است رژیم غذایی خود را طوری تنظیم کنند که آهن کمتری از غذا جذب بدن شود.
باید های برنامه غذایی برای تالاسمی مینور
برنامه غذایی افراد مبتلا به تالاسمی مینور باید سرشار از خوراکی هایی باشد که جذب آهن در بدن را کم کند. آهن دریافتی بدن افراد مبتلا به تالاسمی توسط این گونه مواد خوراکی کنترل می شود:
۱) غلات و حبوبات را فراموش نکنید!
مواد غذایی مانند غلات و حبوبات و سویا به دلیل این فیتات یا همان اسید فیتیک دارند جذب آهن را در بدن کاهش می دهند. بهتر است موادی غذایی که آهن غیر هم دارند با غلات، مغز های خوراکی و حبوبات مصرف شوند تا آهن دریافتی کنترل شود.
2) لبنیات شما را نجات می دهند!
کلسیم نقش کلیدی و مهمی را در سلامت استخوان ها ایفا می کند، با این حال پزشکان و متخصصین بر این باورند که مانع جذب آهن می شود. لبینیات حاوی میزان بسیار زیادی از کلسیم هستند. شیر، پنیر، ماست و دیگر گونه های فرآورده های لبنی بخش مهمی در برنامه غذایی برای تالاسمی مینور هستند.
3) چایی میل دارید یا قهوه؟ (پلی فنول ها)
چای و قهوه از جمله محبوب ترین نوشیدنی ها هستند. مصرف چایی یا قهوه به همراه غذا یا بلافاصله بعد از غذا سطح آهن دریافتی بدن را مهار می کند. نوشیدن این نوشیدنی های پر طرفدار بعد از غذا بسیار برای افراد مبتلا به تالاسمی مینور مفید است.
نباید های برنامه غذایی برای تالاسمی مینور
افرادی که مبتلا به تالاسمی مینور هستند باید از خوراکی هایی که به جذب آهن کمک می کنند پرهیز کنند. گروه های غذایی که در ادامه با آن ها آشنا می شویم به دلیلی که ذکر شد جزو نباید های برنامه غذایی برای تالاسمی مینور هستند.
۱. ویتامین C: دوست آهن، دشمن تالاسمی
یکی از عوامل افزایش دهنده جذب آهن ویتامین C است. بسیاری از میوه ها (به ویژه مرکبات) و سبزیجات (شنبلیله، تره، فلفل دلمه ای، جعفری، گل کلم، شاهی و ...) حاوی میزان زیادی از ویتامین C هستند و مصرف همزمان آن ها با خوراکی هایی که آهن غیر هم دارند باعث افزایش میزان جذب آهن می شود و برای افراد مبتلا به تالاسمی مینور و ماژور توصیه نمی شود.
2. گوشت قرمز و سفید نخورید!
همانطور که بیان شد گوشت قرمز، گوشت مرغ و ماهی نه تنها خود در بر دارنده میزان زیادی از آهن هستند، بلکه مصرف آن ها باعث افزایش جذب آهن دیگر خوراکی ها نیز می شود.
3. وداع با ویتامین A و بتا کاروتن
ویتامین A اگرچه در بینایی، تقویت سیستم ایمنی و رشد استخوانی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند، اما در صورتی که با غذا های حاوی آهن مصرف شود باعث می شود آهن زیادی جذب بدن شود. بتا کاروتن نیز یک رنگدانه قرمز یا نارنجی است که در بدن تبدیل به ویتامین A می شود و مانند آن عمل می کند. این ماده در گیاهان و میوه های وجود دارد.
شرایط بارداری در زنان و مردان مبتلا به تالاسمی
