شاید برای شما هم پیش آمده باشد که وقتی در یک جمع قرار میگیرید همسرتان از هر ترفندی برای خودنمایی کردن و نشان دادن خودش به دیگران استفاده میکند . مثلا یکی از نشانه هایی که مردان خودشان را در جمع با آن نشان میدهند پرخوری کردن است . مردان وقتی در معرض دید قرار دارند تمایل بیشتری به پرخوری نشان میدهند که این نشات گرفته از همان حس خودنمایی در مقابل دیگران است . این تنها یکی از نشانه های خودنمایی کردن است . خودنمایی از کمبود اعتماد به نفس نشات میگیرد و در زمینه های مختلف خود را نشان میدهد .
خودنمایی چیست؟
منظور ما از "خودنمایی" چیست. ما این ترکیب را برای رفتاری به کار می بریم که به نحوی تلاش می کند تا وسیله آن تحسین اطرفیان را به خود جلب کند. خودنمایی صرفا انجام یک کار خوب در مقابل مخاطبان نیست. حرکات یک نوازنده هنگام نواختن یک قطعه موسیقی، خودنمایی نیست. او با نواختن در حال به نمایش گذاشتن یک قطعه در مقابل شنوندگان است. آن چیزی که رفتار خودنمایانه را متمایز می کند نیت فرد در پس عملش است. وقتی که من خودنمایی می کنم، کاری را به این دلیل انجام می دهم که توجه شما را به خودم جلب کنم. وقتی که معتقدیم دیگران در حال خودنمایی هستند آنها را در یک موقعیت پیچیده از انواع مقاصد و مفاهیم مورد قضاوت قرار می دهیم. این مقاصد و مفاهیم در بهترین حالت موقتی و درحال تغییر هستند و احتمال شان به قدری کم است که ما آنها را در زندگی روزمره کنار می گذاریم.
علل خودنمایی همسر
به طور کلی علل خودنمایی عبارتند از:
- حس ناامنی:مهم ترین عاملی است که شخص را به خودنمایی وادار می کند. اگر همسر شما خودنمایی می کند، شاید او به این کار شدیدا نیاز دارد. خصوصا زمانی که حس کند، کسی به او اهمیت نمی دهد.
- شرایط تربیتی در دوران کودکی:آنچه در کودکی به یکایک ما گذشته است، سهم بزرگی در شخصیتی فعلی ما دارد. حال اگر کودکی بوده ایم که توجه زیادی از والدین خود دریافت کرده است می شود گفت که این کودک به آن سطح توجه عادت دارد، بنابراین در بزرگسالی نیز می خواهد توجه دیگران را جلب کند، چون فکر می کند باید اینکار را انجام دهد. به عبارت دیگر با وجود اینکه شخص بزرگ شده، اما هدف تغییر نکرده است. حالا باید روش ها معمول تری را برای کسب توجه به کار ببندد. پس اگر در کودکی با گریه کردن یا انجام شیرین کاری به این مقصود می رسید، امروز به کارهایی، چون لاف زدن و ادعای کاذب داشتن، روی می آوریم.
- تک فرزندی:لازم به ذکر است که خودنمایی یا اختلال شخصیت نمایشی در میان تک فرزند ها و فرزندان آخر بیشتر به چشم می خورد.
- جلب توجه فرد مورد علاقه:خودنمایی افراد پیش کسانی که برایش مهم هستند شدت بیشتری پیدا می کند. در واقع این بدیهی است که افراد برای جلب نظر کسانی که از نظر خودشان مهم هستند، تلاش بیشتری می کنند. پس باید دید که همسر شما بیشتر کجا ها خودنمایی می کند. اگر نزد شما یا در جمع خانواده شما اینگونه است، این نشان می دهد که وی دوست دارد خودش را در چشم شما و خانواده تان مورد قبول جلوه دهد.
- تمایل به نشان دادن یک صفت خاص:فردی که تمایل به خودنمایی دارد، می خواهد طرز فکر افراد را درباره یک سری صفات خود مثلا هوش و ذکاوت تقویت کند. در حقیقت تلاش ذهن برای اینکه تصویر فرد از خودش را اصلاح کند منجر به خودنمایی شخص می شود.
خودنمایی در زنان
اینکه زنان تمایل بیشتری به خودنمایی دارند کاملا ثابت شده است و می توان گفت که این بخشی از وجود آنهاست. شاید یکی از علل تمایل بیشتر خانم ها به خودنمایی، فشار وارده بر زنان از طریق جامعه و رسانه هاست که از آن ها می خواهند دلربا، خواستنی و بدون عیب باشند. برای زنان فرقی ندارد که در میان هم جنسان خودشان باشند یا در میان مردان، خودنمایی آن ها همه جانبه دارد.به هر حال این حس خودنمایی در همسرتان اگر حالت افراطی به خودش دارد، یک جور توجه طلبی کاملا ارادی است که مشکلی روانی محسوب می شود و باید برای بهبود آن فکری کرد.
خودنمایی در مردان
مردان ممکن است در سنین خاصی دچار خودنمایی شوند. به علاوه رفتار آن ها در مقابل هم جنسان خود تفاوت زیادی با رفتارشان در مقابل خانم ها دارد. مطالعات ثابت کرده که آن ها در مجالس مختلط که بانوان نیز حضور دارند، پرخورتر می شوند.بحث اعتماد به نفس برای مردان خیلی مهم است و اکثر مردان به آن اهمیتی نمی دهند. به هر حال جدای از جوگیر شدن ها در مقابل جنس مخالف اگر مشخص شود که فرد یک نیاز شدید به جلب توجه دارد پس باید به دنبال راهکاری برای حل این مشکل بود.
بهترین درمان برای افراد خودنما
درمان خودنمایی شوهر شما فقط از یک طریق ممکن است : تقویت اعتماد به نفس. اگر این نکته را رک به ایشان بگویید ، مطمئن باشید آشفته می شوند و با شما دعوا می کنند.پس فقط بگویید آقای مشاور می خواهد از نظر تو هم آگاه بشود. همین جمله گامی برای تقویت اعتماد به نفس شان است. وقتی آمدند ، من وظیفه ام را می دانم و می دانم با ایشان چطور برخورد کنم. ولی خود شما هم وظیفه سنگینی بر دوش دارید. من فقط می توانم دیواری را پی ریزی کنم. بالا بردنش با خودتان است.چون همیشه باید سعی کنید :
- به ایشان حرف های خوب بزنید
- برای کوچکترین کار مثبتی تحسین شان کنید
- خطاهای کوچک و بی ضررشان را نادیده بگیرید
- با نگاهی مثبت به آنها با ایشان حرف بزنید
- از دیگران پیش ایشان تعریف نکنید
- همیشه از ایشان نزد دیگران تعریف کنید
- اجازه بدهید آرام آرام به ارزش های واقعی و مثبت خودش پی ببرد
- هرگز ایشان را به خاطر ضعف ها سرزنش نکنید
- اگر چیزی خیلی آزارتان داد ، همان یک دفعه که به زبان آوردید ، برای هفت پشتشان بس است.
- با این رفتارهای درمان گرانه در طول زمانی به یقین طولانی ، تأکید می کنم طولانی ، از احساس حقارت و عدم اعتماد به نفس ایشان کم می شود و در نتیجه می توانند برخوردهای بهتری بکنند و شخصیت مثبت تری از خودشان به نمایش بگذارند.
2 سال پیش