میگو گونه ای از سخت پوستان است که در اکثر آب های جهان وجود دارد. میگو علی رغم ظاهر نه چندان جذابش، یکی از منابع غنی از آهن است و مصرف آن به افرادی که دچار کم خونی هستند، توصیه می شود. میگو همچنین یکی از خوراکی های سرشار از امگا ۳ است و به همین دلیل، به کنترل فشار خون نیز کمک می کند. میگو خوشمزه و بسیار لذیذ است و نسبت به سایر غذاهای دریایی کالری کمتری دارد. روش های متنوعی برای طبخ و پخت میگو وجود دارد اما برای بهره مندی از حداکثر خواص میگو بهتر است انواع میگو را کباب یا بخارپز کنید. همراه ما باشید، در مطلب زیر به حقایقی در مورد میگو و نیز مضرات و خواص میگو اشاره می کنیم که دانستن شان خالی از لطف نیست.
ارزش غذایی میگو
امروزه دیگر فواید مصرف ماهی و میگو بر کسی پوشیده نیست و متخصصین توصیه می کنند که در رژیم غذایی هفتگی خود حتماً از غذاهای دریایی نیز استفاده کنید. میگو یک غذای کم کالری و مقوی است. هر ۸۵ گرم میگو تنها ۸۴ کالری انرژی دارد. ۹۰ درصد از کالری میگو از پروتئین و باقی آن از چربی تأمین می شود. خوردن یک وعده میگو می تواند ۵۰ درصد از نیاز روزانه بدن به سلنیوم را برطرف کند و به کاهش التهاب و سلامت قلب کمک کند. میگو حاوی ید، امگا ۳، امگا ۶ و B12 است و آنتی اکسیدان های زیادی دارد. در ادامه می توانید با برخی از مواد مغذی میگو در هر ۸۵ گرم از آن آشنا شوید.
- پروتئین: ۱۸ گرم
- سلنیوم: ۴۸ درصد از نیاز روزانه
- آهن: ۱۵ درصد از نیاز روزانه
- فسفر: ۱۲ درصد از نیاز روزانه
- نیاسین: ۱۱ درصد از نیاز روزانه
- روی: ۹ درصد از نیاز روزانه
- منیزیم: ۷ درصد از نیاز روزانه
انواع میگو
- میگوی سفید هندی penaeus indicus : اینگونه بدنی نیمه شفاف، به رنگ صورتی کمرنگ تا زرد دارد. از مهمترین مشخصات این گونه وجود یک جفت آنتن بسیار بلند شیری رنگ است که آن را از سایر گونه ها متمایز می سازد.این گونه در مقایسه با سایر گونه ها برای پرورش در سواحل جنوبی کشور از بازدهی خوبی برخوردار است و بخش وسیعی از استخرهای پرورشی را به خود اختصاص می دهد.درجه حرارت ۲۲تا ۲۳ درجه سانتی گراد و شوری ۱۵تا۲۵ جزء در هزار برای پرورش اینگونه مناسب است. میگوی سفید هندی در مقایسه با سایر گونه ها زودتر فاسد می شود، لذا در حمل ونقل و نگهداری بعد از صید، باید بسیار دقت کرد.
- میگوی موزی penaeus merguiensis : بدن میگوی موزی به رنگ صورتی تا زرد کمرنگ است و خال های قرمز مایل به قهوه ای دارد(شبیه موز کمی مانده). این گونه در آبهای جنوبی کشور به صورت طبیعی وجود دارد واز انواع میگو های مرغوب محسوب می شود.درجه حرارت ۲۵تا۳۲ درجه سانتی گراد و شوری ۱۵تا۳۲ جزء در هزار برای پرورش اینگونه مناسب است.
- میگوی ببری سبز penaeus semisulcatus : بدن اینگونه باند هایی رنگی دارد که این باند ها بصورت اریب یا متقاطعند. در ایران مطالعات فراوانی بر روی این گونه برای پرورش صورت گرفته است که هم اکنون نیز ادامه دارد؛ اما هنوز اطلاعات دقیقی درباره شرایط زیستی آن در دست نیست.درجه حرارت ۲۴تا۳۴ درجه سانتی گراد و شوری ۱۵تا۲۸ جزء در هزار برای پرورش اینگونه مناسب است. از آنجا که این گونه نسبت به تغییرات شوری مقاوم واز سازگاری مناسبی در نقاط مختلف برخوردار است، گونه پرورشی مناسبی تشخیص داده شده است.
خواص میگو
- ضدفشارخون : میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا۳ است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می کند. البته توصیه می شود این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ شود، در این صورت به گزینه ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می رساند و باعث افزایش وزن می شود که خود از عوامل بروز فشارخون است.
- سرشار از سلنیوم : یکی از موادمعدنی ای که در میگو به میزان بسیار یافت می شود، سلنیوم است. با خوردن ۱۰۰ گرم میگو، ۶۴ درصد از نیاز روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند «لوسمی» و «لنفوم هوچکین» را کاهش می دهد.
- ضدآلزایمر : امگا۳ فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه ۳۸۰ میلی گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می کند و با خوردن هفته ای ۲ تا ۳ بار میگو، این مقدار اسیدچرب به بدن خواهد رسید.
- ضد کم خونی : افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن ۱۰۰ گرم میگو، ۱۹ درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه شان بگنجانند.
- منبع پروتئین و کلسترول خوب : میگو برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی شود زیرا بررسی های مقایسه ای میان دو رژیم غذایی با تخم مرغ و میگو نشان داده اند که رژیم دارای میگو ۷ درصد سطح کلسترول بد و ۱۲ درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می دهد در حالی که رژیم دارای تخم مرغ، سطح کلسترول بد را ۱۰ درصد و سطح کلسترول خوب را ۷ درصد بالا می برد. در واقع این ماده غذایی چربی کمی دارد و با خوردن ۱۲ عدد میگوی درشت بخارپز شده، ۱۶۰ میلی گرم کلسترول وارد بدن می شود و سطح تری گلیسرید ۱۳ درصد پایین می آید بنابراین توصیه می شود آن را مانند سایر منابع پروتئینی مصرف کنید.
- سلامت پوست با مصرف میگو : علت اولیه پیری زودرس پوست، مواجهه بیش از حد با آفتاب است. یکی از بهترین راه ها برای مقابله با این مساله چیست؟ غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها مصرف کنید. آنتی اکسیدان ها به اثرات تولید رادیکال های آزاد در پوست کمک می کنند که باعث تسریع تخریب و سایش سلول ها می شوند.آنچه میگو را خاص می سازد، حضور آستاگزانتین می باشد. یک آنتی اکسیدانی است که قادر است با انعکاس اشعه UV مبارزه کند و عملاً اثر آن را روی پوست شما از بین می برد.
- میگو برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان : میگو یک دیگ ذوب فلزات و مواد معدنی و آنتی اکسیدان های متعدد است که دارای دو نوع آستاگزانتین و سلنیوم می باشند. سلنیوم در مسیرهای متعدد آنزیم های سم زدایی نقشی اساسی دارد و می تواند رشد یا تکثیر تومور را کاهش دهند.
- کاهش وزن با مصرف میگو : میگو از طریق مکانیسم های متعددی از جمله وجود ید، کاهش وزن را افزایش می دهد و باعث افزایش میزان متابولیک و کاهش سطح لپتین می شوند. لپتین گرسنگی را تنظیم می کند و به تقسیم مواد مغذی به سلول های ماهیچه ای برخلاف چربی کمک می کنند. به منظور تولید ماهیچه بیشتر، باید مصرف غذاهای غنی از پروتئین را افزایش دهید. در حالی که پروتئین را می توان از گوشت و دیگر مواد غذایی بدست آورد، میگو بیشتر از ظاهرش از ما پشتیبانی می کند. غنی از روی و دیگر مواد مغذی سازگار با تستوسترون است.
- میگو برای سلامت مغز : بیماری های عصبی - هورمونی شایع هستند و عمدتاً در نتیجه محرک های التهابی رخ می دهند. آنتی اکسیدان های میگو از مغز شما محافظت می کنند؛ همچنین از التهاب بیش از حد محافظت می کنند و حتی حافظه را بهبود می بخشند.
- میگو یک غذای خوب برای زیبایی : میگو حاوی آستاگزانتین است. یک کاروتنوئید که رنگ صورتی را به آنها می دهد و می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل کند و پوست را از پیری زودرس محافظت کند. همچنین اسیدهای چرب امگا 3 در میگو محافظت از آنتی اکسیدان را ایجاد می کنند. میگو، نقش مهمی در تولید سلول های جدید (از جمله سلول های مویی و سلول های پوست) ایفا می کند. همچنین به حفظ غده های چربی در پوست سر کمک می کند که مو را براق نگه می دارد. علاوه بر این، میگو یک منبع خوب از مس است که طبق آنچه بارها در بخش سلامت نمناک گفته شد می تواند به جلوگیری از ریزش مو، ضخامت مو کمک کند و رنگ مو را افزایش دهد.
هشدارها و مضرات میگو چیست؟
میگو یکی از پر طرفدارترین غذاهای دریایی در دنیا است که به دلیل ویتامین ها و مواد معدنی زیادی که دارد برای سلامت بسیار مفید است. میگو به بهبود سلامت استخوان ها، کاهش التهاب و بیماری های قلبی کمک می کند و نقش مؤثری بر سلامت چشم ها دارد. از خواص میگو در طب سنتی به وفور یاد شده است و این غذای دریایی همواره در دسته بهترین غذاها برای سلامت کلی بدن قرار می گیرد. اما میگو چه مضراتی دارد؟
۱. یک آلرژن (ماده ی حساسیت زا) متداول است
میگو به عنوان یک عضو از خانواده ی سخت پوستان، در میان آلرژن های عمده ی غذایی قرار دارد. این آلرژن ها علاوه بر سخت پوستان عبارتند از شیر، تخم مرغ، ماهی، آجیل های درختی، بادام زمینی، گندم و سویا. مصرف میگو و گاهی اوقات حتی لمس آن توسط افرادی که به سخت پوستان آلرژی دارند، می تواند باعث واکنش شدید ازجمله آنافیلاکسی شود که بسیار خطرناک است. واکنش های خفیف تر می توانند شامل گرفتگی بینی، عطسه، خارش پوست، کهیر، سوزن سوزن شدن دهان، درد شکم و حالت تهوع باشد. آلرژی های غذایی می توانند در هر سنی ایجاد شوند. اگر فکر می کنید که ممکن است به میگو یا هر ماده ی غذایی دیگری حساسیت داشته باشید، به یک متخصص آلرژی مراجعه کنید تا با انجام تست های لازم، نوع آلرژی شما را تشخیص بدهد.
۲. بله، آنها سرشار از کلسترول هستند اما …
دستورالعمل های رژیمی فعلی مربوط به USDA (وزارت کشاورزی ایالات متحده) و انجمن قلب آمریکا می گویند که مصرف کلسترول رژیمی باید به کمتر از ۳۰۰ میلی گرم در روز محدود شود و ۸۵ گرم میگو حدود نصف آن مقدار را فراهم می کند. دو نوع کلسترول وجود دارد. اولی کلسترول رژیمی نامیده می شود که همان کلسترول موجود در مواد غذایی است. فقط غذاهای حیوانی حاوی کلسترول هستند، چون بدن حیوانات کلسترول تولید می کند. نوع دوم کلسترول، کلسترول خون یا سرُم است؛ این کلسترول ِ داخل بدن شماست. کلسترول خون توسط کبد شما تولید و به درون جریان خون تان ترشح می شود.
اگر شما غذاهای حیوانی مصرف کنید، کلسترولی که جذب می کنید نیز می تواند در کلسترول خون تان نقش داشته باشد. با این حال تأثیر کلسترول رژیمی روی کلسترول خون همچنان یکی از مباحث علمی بحث برانگیز است. تحقیقات نشان می دهد که مصرف بالای چربی اشباع شده و چربی ترانس مصنوعی، بیشترین تأثیر را روی کلسترول خون می گذارد. میگو چربی اشباع بسیار کمی دارد، مگر آنکه سرخ شود یا به روشی طبخ گردد که به آن چربی ترانس اضافه شود. اما اگر کلسترول شما در حال حاضر بالاست، توصیه ی پزشک تان در مورد کلسترول رژیمی را رعایت کنید.
۳. تقلب در فروش میگو متداول است
یک گزارش جدید از Oceana نشان داد که ۳۰ درصد از ۱۴۳ محصول میگوی تست شده از ۱۱۱ فروشنده و تولیدکننده ی میگو در سراسر آمریکا با عناوین تقلبی و ساختگی به فروش می رسند. به عنوان مثال میگوی پرورش یافته در مزرعه به عنوان میگوی وحشی یا خلیج فروخته می شد. این بدان معناست که ممکن است شما نادانسته میگوهای پرورش یافته در مزرعه را که در تولید آنها از آنتی بیوتیک ها، قارچ کش ها و سایر مواد شیمیایی مضر استفاده شده است، مصرف کنید و خبر بد این است که متأسفانه شما به عنوان یک خریدار نمی توانید کار زیادی در این رابطه انجام بدهید!
۴. حتی میگوی وحشی نیز ممکن است حاوی آلاینده باشد
یک مطالعه ی جدید از دانشگاه ایالتی آریزونا به بررسی ۲۷ نمونه از غذاهای دریایی ازجمله میگو در ۱۱ کشور پرداخت. محققان مقادیر محسوسی از ۵ آنتی بیوتیک مختلف را در آن غذاهای دریایی و ازجمله میگوهای وحشی کشف کردند. این یک یافته ی مهم و قابل توجه است، زیرا استفاده از آنتی بیوتیک ها در تولید مواد غذایی در افزایش میزان باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک نقش دارد و این یک نگرانی عمده در سلامت عمومی است.
چگونه می توان میگو با کیفیت بالا را انتخاب کرد؟
مهم است که میگو با کیفیت بالا و تازه، که آسیب دیده یا آلوده نشده است را انتخاب کنید.زمانی که میگو خام خرید می کنید، مطمئن شوید که سفت هستند. پوسته شان باید شفاف و خاکستری باشند، صورتی برنزه و یا صورتی روشن به نظر برسند.لبه های سیاه و یا نقاط سیاه روی صدف ها ممکن است نشان دهنده کاهش کیفیت باشند.علاوه بر این میگو خام و پخته شده باید یک بوی ملایم "اقیانوس مانند" یا بوی نمکین داشته باشد. میگو با بوی "ماهی" و یا بوی مانند آمونیاک احتمالاً خوب نیست و مصرف آن ایمن نیست.همچنین مطمئن شوید که میگو پخته شده در بافت، سفید با ته رنگ قرمز و یا صورتی رنگ است؛ علاوه بر این، خرید میگو از یک تولیدکننده مطلع و مشهور مهم است و می تواند به سوالات شما در مورد میگو و شیوه های حمل و نقل پاسخ دهد.
میگو خواص بسیاری دارد. پس برای حفظ این خواص باید در طبخ آن دقت بیشتری داشته باشیم. طبق نظر کارشناسان بهترین روش طبخ میگو آن است که به جای سوخاری کردن در روغن آن را بخارپز یا کبابی کنید و برای لذت بردن از آن و به عنوان یک غذای کامل به همراه آب نارنج، آبلیمو و سبزیجات خام یا بخارپز که فیبر بالایی دارد، میل کنید.
از نظر تغذیه ای، میگو هم ویژگی های مثبت دارد و هم منفی. اگر شما هم از علاقه مندان میگو هستید، بهترین توصیه آن است که از مضرات و خواص میگو آگاه شوید، آن را در حد اعتدال مصرف کنید و در هنگام خرید، سفارش، آماده کردن و پخت میگو، تا حد ممکن سالم ترین گزینه ها را انتخاب کنید.
در مورد خواص ماهی سالمون برای سلامتی چه می دانید؟
