تومور های مغزی نیز مانند دیگر سرطان ها با روش اصلی درمانی بهبود می یابند. این روش های درمانی شامل جراحی، پروتو افشانی و شیمی درمانی می شود. درمانی که توسط پزشکان برای بیماران و مبتلایان انتخاب می شود بسته به نوع بیماری تغییر می کند. در این میان میزان سلامت بیمار و محل بستری شدن وی نیز می تواند بر روی روش های درمانی به کار برده شده تاثیر بگذارد.
تومورهای خوش خیم مغزی دارای سلول های سرطانی نیستند معمولا قابل برداشتن هستند و به ندرت دوباره رشد می کنند. سلول های تومورهای خوش خیم به ندرت بافت های اطراف خود را مورد هجوم قرار می دهند و به دیگر قسمت های بدن گسترش نمی یابند. بنابراین اگر مراحل درمان به درستی انجام شود امکان برگشت این نوع از تومورها کم است و کشنده نیستند.
عوامل خطر تومور مغزی:
در اکثر افراد مبتلا به تومور های اولیه ، علت تومور مشخص نیست اما پزشکان برخی عوامل را شناسایی کردن که ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهد که عبارتند از :
تاریخچه خانوادگی تومورهای مغزی:
بخش کوچکی از تومورهای مغزی در افرادی رخ می دهد که دارای سابقه خانوادگی تومور می باشند و و یا یک خانواده ای که سابقه ژنتیک بیماری سندروم در آنها زیاد باشد. این علائم، احتمال ابتلا به تومور مفزی را افزایش می دهند.
قرار گرفتن در معرض اشعه:
افرادی که در معرض تابش یونیزه قرار گرفته اند ،خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش میدهند. نمونه های از این اشعه پرتو درمانی است که برای درمان سرطان استفاده میشود.
روش های نوین تشخیص تومور مغزی :
اگر مشکوک به تومور مغزی هستید، پزشک ممکن است آزمایش و روش های زیادی را به شما توصیه کند. مانند:
یک معاینه عصبی:
در این معاینه ممکن است که بینایی، شنوایی ، تعادل ، هماهنگی ، قدرت و عکس العمل شما را بررسی کند.ایجاد مشکل در چند نایه و عملکرد ممکن است سرنخی درباره مشکل مغزی باشد.
آزمایشات تصویربرداری:
این نوع آزمایشات ( MRI )، معمولا برای تشخیص و بررسی تومور مغزی استفاده می شود. در برخی موارد، ممکن است رنگ از طریق سیاه رگ به بازوی شما در حین ام آر آی تزریق شود. تعدادی از اجزای اسکن ام آر آی - از جمله ام آر آی عملکردی، ام آر آی پرفوژن و MRI طیف سنجی رزونانس مغناطیسی- می توانند به پزشک شما کمک کنند، تا تومور را ارزیابی کرده و درمان را برنامه ریزی کنند.
گاهی اوقات دیگر آزمایش های تصویربرداری از جمله پرتونگاری کامپیوتری ( CT ) توصیه می شود. توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) برای تصویربرداری از مغز مورد استفاده قرار می گیرد، اما به طور کلی فقط برای ایجاد تصاویر سرطان مغز مفید تست و برای انواع دیگر سرطان مفید نیست.
درمان تومورهای مغزی
برای افراد مبتلا به تومورهای مغزی، گزینه های درمانی متعددی وجود دارد. جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی از جمله این روش ها هستند. در برخی بیماران، ترکیبی از درمان های گفته شده نیاز می باشد.
پیش از شروع درمان، مواردی مانند گزینه های درمان، نتایج مورد انتظار و هم چنین عوارض احتمالی برای بیمار شرح داده خواهد شد. از آن جایی که درمان سرطان به سلول ها و بافت های سالم آسیب می زند، احتمال بروز عوارض به نسبت شایع می باشد.
نوع درمان با توجه به موارد زیر تعیین می شود:
- نوع تومور
- محل تشکیل تومور در مغز
- میزان بزرگ بودن و پخش شدن تومور
- غیر طبیعی بودن سلول ها
- سلامت جسمانی و وزن بیمار
جراحی
جراحی، اولین گزینه درمان تومورهای مغزی می باشد. در این شیوه، جمجمه باز می شود (که این روش اصطلاحا کرانیوتومی نام دارد) و تومور برداشته خواهد شد. در صورتی که تومور در نزدیکی نواحی حساس مغز تشکیل شده باشد، تنها خود تومور برداشته می شود. اما برداشت بخشی از تومور نیز به تسکین علائم کمک می کند.
اما گاهی امکان جراحی و برداشتن تومور وجود ندارد و در صورتی که جراحی انجام شود، احتمال آسیب بافت مغز نیز بیشتر می شود. در چنین شرایطی، رادیوتراپی و یا سایر درمان ها در نظر گرفته خواهد شد.
رادیوتراپی
در درمان رادیوتراپی، از امواج با طول موج بالا و کنترل شده استفاده می شود. اشعه با رساندن آسیب به DNA داخل سلول ها مانع از تقسیم و رشد سلول ها می شود. نتایج این شیوه درمانی به مرور زمان مشخص می شود. به مرور زمان، سلول های غیر عادی می میرند و تومور کوچک خواهد شد.
شیمی درمانی
داروهای شیمی درمانی، تقسیم سلولی را مختل می کند. در این شیوه درمانی نیز تومور به مرور زمان کوچک خواهد شد. در این درمان، امکان دارد سلول های سالم آسیب ببینند، اما سلول ها قادر به ترمیم خودشان هستند.داروهای شیمی درمانی به صورت خوراکی و در فرم قرص و یا به صورت تزریق وریدی در دسترس هستند.توصیه می شود در صورت مشاهده علائمی از تومور مغزی سریعا به پزشک مراجعه شود. پزشک با بررسی تمام جوانب، بهترین گزینه درمان را در نظر خواهد گرفت.
درمان سرطان؛ وجود دارد یا خیر؟
سرطان مغز یکی از بیماری های است که جزء دسته بیماری هایی محسوب می شود که پزشکان و متخصصین را در درمان دچار سردرگمی کرده است.البته روش هایی وجود دارد که برای جلوگیری از سرعت انتشار و پیشروی بکار گرفته می شود اما پاسخ ما به درمان قطعی خیر است.امروزه دو روش برای مقابله و جلوگیری از حاد شدن بیماری سرطان وجود دارد، یکی شیمی درمانی دومی جراحی.این دو روش در سال های اخیر توانسته اند تا حد زیادی موفقیت آمیز بوده و در مواردی بسیار بیماران پاسخ مثبت گرفته اند. یکی از دیگر راه هایی که در جهت کاهش علائم وعوارض سرطان مغزی و نیز برای آنکه مبتلایان به آن بتوانند زمانی طولانی تری را زندگی کنند، در حال انجام است، دستیابی به واکسنی است که بتواند در این امر یاری گر باشد. در واقع این واکسن هم اکنون در حال گذراندن مراحل آزمایشی است تا اینکه پزشکان بتوانند میزان موفقیت آن را تا درصد بالایی تضمین کنند.
در هر حال کسانی که برای درمان روش جراحی را برمی گزینند باید نکاتی را رعایت کنند، از جمله:
- اگر علائمی از این دست: حالت استفراغ، سرگیجه های بی مورد، تاری در بینایی، تلو تلو خوردن در حالت راه رفتن و غیره از نشانگانی است که پزشک معالج باید در جریان قرار گیرد.
- پیاده روی بلا مانع است
- استحمام بلامانع است
- پانسمان نکردن جای بخیه ها بلامانع است