به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، فکر کردن در کودکان را به آن ها بیاموزید . سرمشق خوب بودن و آموزش کلامی با آن که مهم است ، کافی نیست . وظیفه ی پدر و مادر است که به فرزند خود ، فکر کردن را بیاموزند .
معمولا معلمان معترض هستند كه یاد دادن یكسری اطلاعات خشك و بی روح به بچه ها و یادآوری آن در امتحانات بسیار سهل الوصول تر است از اینكه به آنها یاد دهیم كه چگونه فكر كنند. آیا می توان اندیشیدن را به كودكان آموخت؟ تحقیقات می گویند: «بله»
بخشی از تفكر، از تجربه نشات می گیرد؛ بنابراین برای اینكه بچه های یادبگیرند چطور فكر كنند (كه شامل چگونگی ارزیابی آنها از موقعیت، چگونگی توجه آنها بر مهمترین جنبه ها، نحوه تصمیم گیری برای انجام كار، و چگونگی ادامه كار می شود) نیاز به تجربه دارند.
اما چگونه می شود بستر مناسب برای تجربه كودكان را فراهم آورد؟
مهارتهای فكر كردن درباره فعالیت های روزانه در مدرسه یا خانه را باید به كودكان و نوجوانان آموخت. این كار می تواند بسیار ساده آغاز شود. از خردسال ها سوالات با انتهای باز بپرسید كه با آیا، چرا و چطور شروع می شوند؛ و درحالی كه سوالات را برایشان می خوانید آنها را تشویق كنید مهارتهای كلامی خود را بهبود بخشند، این سوالات پرسشی می تواند كمك كند تا كودكان چگونه فكر كردن را یاد بگیرند. همین روش به كودكان سنین بالاتر هم می تواند كمك كند.
از كودكان بخواهید اطلاعات را با هم «جفت و جور» كرده و داده های جدید را با آنچه از قبل می دانستند، مقایسه كنند. این كار به آنها كمك می كند یاد بگیرند، ارتباط بین لغات یا مفاهیم را بشناسند و دریابند دو موضوع در چه نكاتی و مواردی با هم اشتراك و درچه مواردی با هم تفاوت دارند. دانش آموزان می توانند از طبقه بندی كردن اشیا استفاده كنند كه به آنها در یادآوری بهتر مطلب و اندوخته های ذهنی شان كمك كند.
فکر کردن در کودکان قبل از هر کاری تاثیر بهتری بر انجام آن دارد
پدر ومادر این مرد به او درس مهمی آموخته اند . اول ، و قبل از هر کار ، کمی از وقت خود را صرف فکر کردن کن . دوم ، خودت را جای دیگران بگذار . کودک به خودی خود به این طرز تلقی نمی رسد . به کمک ما احتیاج دارد تا با تشویق دایم او به فکر کردن و از دریچه ی چشم دیگران قضاوت کردن او را در راه تکامل کمک کنیم . دسترسی به استدلال اخلاقی و فکر کردن در کودکان مستلزم تمرین است . مادری که هم اکنون به کار تدریس مشغول است در ارتباط با پدرش خاطراتی دارد :
« آن روز ها پدرم سر شام سوالی طرح می کرد . مثلا می پرسید آیا برای سوار شدن به قطار شهری بلیط می خرید ، یا ترجیح می دهید آنقدر صبر کنید تا مامور قطار دور شود و شما به طور غیر قانونی و بدون خرید بلطی سوار شوید ؟ و همه ی ما خوب می دانستیم که قیمت بلیط قطار معادل خرید یک بسته شکلات خوشمزه است .
پرسش پدرم معمولا شروع یک بحث مفصل بود . یک ساعت بعد ، و یا چیزی در همین حدود ، پدر روی صندلی خوابش برده بود . ظروف غذا هم شسته و خشک شده بود . چگونه ؟ یادم نیست . برای اینکه من وبرادر و خواهرم در باره ی مسایل کار گری در راه آهن ، مسایل مربوط به زباله و اینکه با یک سکه تا کجا می توان سفر کرد ، و این قبیل امور گرم صحبت می شدیم . خوشحالم که پدرم فکر کردن را به ما یاد داد . »
بر اساس تحقیقات مفصلی که صورت گرفته ، بچه هایی که درباره ی مسایل جامعه فکر می کنند و حرف می زنند ، بهتر از سایرین مراحل استدلال اخلاقی را پست سر می گذارند .
