فرق بین جگر گاو و گوسفند و مرغ در چیست؟

جگر یکی از غذاهای مفید است که بسیار مناسب برای تمام گروه های سنی در جهان است. جگر گوسفند با جگر گاو و جگر مرغ تفاوت هایی را دارد و بهتر است از هر 3 نوع آن مصرف شود. برای تأمین انرژی بدن خود می توانید هفته ای ۹۰ گرم جگر مصرف کنید. جگر گاو، گوسفند و مرغ یکی از منابع غنی از آهن به شمار رفته و برای رفع کم خونی مصرف آن مناسب است. وی افزود: افرادی که کم خونی داشته در صورتی که مشکل چربی خون و کلسترول نداشته باشند می توانند هفته ای یک یا دو بار جگر مصرف کنند. بیمارانی که مبتلا به کلسترول خون هستند برای تأمین آهن مورد نیاز بدن خود باید از مواد غذایی جایگزین جگر همچون مغز پسته و بادام و نان های سبوس دار استفاده کنند.

جگر دارای میزان زیادی پروتئین، اسیدهای آمینه ضروری، ویتامین ها و مواد معدنی است. یک تکه ۶۸ گرمی جگر حاوی ۶٪ ارزش روزانه چربی های اشباع، ۲٪ سدیم و ۱٪ کربوهیدرات است. یک قسمت جگر ، حدود ۱۳۰ کالری دارد. یک تکه جگر ، ۴۰٪ پروتئین مورد نیاز بدن برای ساخت و ترمیم سلول، تبدیل غذا به انرژی، ساخت برخی آنزیم ها، هورمون ها و پادتن ها و همچنین تولید شیر مادر را در خود دارد. زمانی که بدن با کمبود پروتئین مواجه باشد، به اسیدهای آمینه آسیب وارد می کند. ۲۱ اسید آمینه مورد نیاز بدن وجود دارد که جگر ۴ نوع از آن ها را تامین می کند. به علاوه، جگر ۲٪ ویتامین دارد که در تولید مواد ژنتیکی و سلول های قرمز خون و همچنین در سلامت عصبی، نقش مهمی ایفا می کند. یکی دیگر از مواد تشکیل دهنده آن، ویتامین A است که نقش مهمی در اندام های حیاتی، سیستم ایمنی، بینایی و تولید مثل دارد و همچنین در ارتباط، رشد و تفکیک سلولی نیز فعالیت دارد. ماده دیگر، ریبوفلاوین است که به متابولیسم غذا کمک کرده و سلامت پوست را نیز حفظ می کند.

ماده دیگر موجود در گوشت قرمز ، زینک است و زینک در فرآیند متابولیسم سلولی، سیستم ایمنی، تولید DNA، درمان زخم ها و تقسیم سلولی کاربرد دارد. آهن به انتقال اکسیژن از ریه ها به بدن و همچنین به رشد و تقسیم سلولی کمک می کند. ماده دیگر موجود در جگر ، سلنیوم است که در مبارزه با آسیب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد به بدن کمک می کند. عملکرد سلنیوم و پروتئین می تواند آنتی اکسیدان های قوی به نام سلنوپروتئین بسازد. سلنوپروتئین ها می توانند به جلوگیری از سرطان و بیماری قلبی کمک کنند. سلنیوم همچنین در عملکرد سیستم ایمنی و غده تیروئید نیز نقش مهمی ایفا می کند.

ارزش غذایی جگر مرغ

مواد و محتویات در 100 گرم جگر مرغ: کالری 156 کیلوکالری، پروتئین 22٫9 گرم، ویتامین B12 45 میکروگرم، نیاسین 0.16 میلی گرم، پتاسیم 300 میلیگرم، منیزیوم 23 میلیگرم، آهن 11٫3 میلیگرم، مس 3٫8 میلیگرم، چربی 7٫1 گرم، کلسترول 390 میلیگرم، ویتامینB6 0/549 میلیگرم

ارزش غذایی جگر سیاه

کبد یا جگر سیاه، پایگاه اصلی متابولیسم (سوخت وساز) مواد غذایی، شیمیایی، دارویی و سموم بدن دام و محل ذخیره انواع ریزمغذی هاست. این عضو سرشار از ویتامین های گروه B بخصوص A،B12،B6، B2،B1 و منبع اسیدفولیک، آهن و روی است. پروتئین جگر سیاه در رده پروتئین گوشت قرمزاست ولی آهن آن 2 تا 3 برابر آهن گوشت گاو بوده و سرشار از چربی است. مقدار کلسترول آن تقریبا 2 برابر گوشت قرمز کم چرب است و اگر در یک روز 100 گرم آن مصرف شود، تقریبا 5 / 1 برابر بیشتر از حد مجاز، کلسترول وارد بدن شده است. یک سیخ جگر حدود 80 کالری انرژی داشته و در هر 100 گرم آن 185 کالری و در همین میزان جگر سرخ شده 330 کالری انرژی به همراه مقدار بیشتر کلسترول نهفته است.

ارزش غذایی جگر سفید

ریه یا جگر سفید دام مسوول تنفس و تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن است. پروتئین و چربی آن کمتر از جگر سیاه و گوشت قرمز است، ولی کلسترول آن تقریبا برابر جگر سیاه و بیشتر از گوشت گاو کم چرب است. این فرآورده در مقایسه با جگر سیاه از نظر ویتامین A فقیر است و آهن کمتری دارد. خوب است بدانید در 100 گرم جگر سفید 160 کالری انرژی نهفته است و معمولا از آن به دلیل پروتئین مطلوب در فرآورده های گوشتی صنعتی استفاده می شود.

۱۵ خوراکی جادویی که سیستم ایمنی را تقویت می کنند

مصرف جگر برای کودکان زیر یک سال به هیچ عنوان توصیه نمی شود

از زمانی که جگر تازه تهیه می شود، تنها دو روز فرصت است که آن را استفاده کنیم چرا که بیش از این مدت این ماده غذایی خراب شده و دیگر مناسب مصرف نیست. جگر پس از خرید برای مصرف نباید در فریزر نگه داری شود چرا که خواص خود را از دست می دهد. گوشت قرمز نیز در صورتیکه یک سال در فریزر نگه داری شود. همچون تفاله بوده و هیچ خاصیتی ندارد.

جگر مرغ با جگر گاو و گوسفند تفاوتی ندار

جگر علاوه بر اینکه غنی از آهن بوده حاوی املاح دیگری همچون منیزیم، کلسیم و فسفر است. بدن روزانه به 180 گرم پروتئین نیاز دارد, بنابر این روزی که از جگر در وعده های غذایی استفاده می شود تقریبا نیمی از پروتئین بدن تأمین شده و نیازی به مصرف بیشتر نیست. جگر را باید از مراکزی تهیه کرد که مورد تأیید دامپزشکی بوده و همچنین از بوی جگر می توان به فاسد بودن یا نبودن آن پی برد.

چگونه می توان جگر مرغ را مصرف کرد؟

مصرف جگر مرغ مهم ترین چیزی است که باید در نظر گرفت. مصرف آن برای سلامتی بسیار ایمن است اما شما همچنین باید در مورد نحوه پخت آن محتاط باشید. بهترین دستور این است که جگر مرغ باید پخته شود تا از سموم، باکتری ها یا میکروب هایی که موجب بیماری می شوند جلوگیری شود. 100 گرم از جگر پخته شده مرغ حدود 45 کالری با تنها حدود 1 گرم چربی و 15 میلی گرم سدیم و 0 کربوهیدرات دارد. جگر مرغ حدود 7 گرم پروتئین دارد. اگر شما جگر مرغ را در روغن بپزید،باید کالری و چربی اضافی روغن را در هنگام تعیین میزان تغذیه کل در خدمت خود در مرغ و جگر انتخاب کنید.

عوارض جانبی جگر

مصرف جگر به روش درست برای سلامتی بسیار مفید است، اما باید اثرات جانبی جگر مرغ را در نظر بگیرید چون این جگر کلسترول بالایی دارد. از آنجا که ما نمی توانیم کلسترول را به اندازه کافی بخوریم، باید در مورد مصرف چربی مرغ فکر کنیم. وقتی غذایی با کلسترول بالا مصرف کنیم، بدن ما ممکن است مشکلات سلامتی پیدا کند. اگر ما مقدار زیادی از غذاهای کلسترول بالا مانند کبد مرغ را مصرف کنیم، بدن ما سنتز کلسترول خود را افزایش خواهد داد. اگر بیشتر مصرف کنیم ، این کار منجر به بیماری های قلبی میشود و جگر مرغ باعث افزایش سطح کلسترول خون خواهد شد. در حالی که مصرف ویتامین A به ویژه از جگر مرغ می تواند برای نوزادان مضر باشد. بیش از 2800 میکروگرم (9.333 IU) در هر روز استفاده نکنید. اگر از داروهای آکنه خوراکی استفاده می کنید که حاوی ایزوترتینوئین است، نیازی نیست که مکمل ویتامین A مصرف کنید. اگرچه جگر مرغ یک غذای بهداشتی است که ارزش غذایی زیادی را فراهم می کند، اما برخی نگرانی های قانونی درمورد آن وجود دارد.

چندین توصیه ها

• جگر سیاه محل تجمع و دفع مواد زاید، سموم شیمیایی، داروهای هورمونی و... است. به همین دلیل احتمال دارد پسماند برخی از این ترکیبات در بافت چرب جگر دام اندوخته و برای سلامت مصرف کننده مضر باشد. قلوه نیز از این موضوع مستثنی نیست. بنابراین بهتر است از احشای دام های جوان تر که احتمال تجمع سموم در آن کمتر است، استفاده شود.
• به دلیل آن که ویتامین A جگر بیش از حد نیازبدن است، مصرف مکرر آن می تواند با انباشت ویتامین A در کبد مصرف کننده موجب آسیب دیدگی وکاهش عملکرد این عضو شود. خوب است بدانید تجمع ویتامین A جگر در بدن زنان بارداری که مرتبا برای رشد جنین خود از این محصول استفاده می کنند، می تواند خطر نقایص مادرزادی را افزایش دهد و مصرف کننده را دچار نوعی مسمومیت سازد.
• افزایش آهن جگر در مردان می تواند زمینه افزایش هموسیستئین را در بدن فراهم کرده و منجر به بروز بیماری های قلبی ـ عروقی شود. از سوی دیگر، آهن می تواند با تجمع در بافت کبد و کلیه موجب ناکارایی این 2 عضو شود.
• احشای دام سرشار از اسیداوریک و باز آلی پورین هستند که می توانند زمینه ابتلا به نقرس و اسید اوریک بالا را فراهم کنند.
• دل، جگر و قلوه به دلیل چربی های اشباع و کلسترول بسیار بالا می توانند منجر به پرفشاری خون، افزایش کلسترول و نارسایی کلیوی شوند و با ایجاد پاسخ های التهابی در بدن عوارض بیماری های مفصلی و آرتریت روماتویید را ناگوارتر سازند.