ایمپلنت دندان یک ریشه مصنوعی برای دندان است که فضایی دائمی برای محکم کردن و جایگزینی دندان فراهم می آورد. در مقایسه با دندان مصنوعی، بریج ها و روکش ها، ایمپلنت های دندانی یک روش بلندمدت، محبوب و مؤثر برای افرادی که دندان های آن ها افتاده است یا به مشکلات مزمن دندانی گرفتار هستند می باشد. از آنجا که این ایمپلنت ها محکم می شوند، احساس و عملکرد آن ها مانند دندان طبیعی است، ایمپلنت های دندان به سرعت تبدیل به یک جایگزین استاندارد برای دندان شده اند.
ایمپلنت های دندان معمولاً سه بخش دارند:
- ایمپلنت: یک پیچ که به عنوان ریشه دندان جدید عمل می کند و آن چیزی است که به طور دائمی در فک قرار داده می شود.
- اتصالات: یک کانکتور یا متصل کننده دائمی اما قابل تعویض که توسط پزشک برای نگه داشتن دندان یا مجموعه دندانی به کار برده می شود.
- روکش یا دندان مصنوعی: این قسمتی از دندان است که شما می توانید ببینید. این روکش معمولاً از زیکرونیوم یا پورسیلین ساخته شده است که دوام خوبی داشته و ظاهر آن ها نیز مطلوب است.
تری باز
اگرقالبگیری در نواحی فیکسچر و به طرز تری بازاست نیازبه دقت بیشتری است و تکنیک ویژه آن سمت گزینش اباتمنت های زاویه داراست و از این روش معمولا دندانپزشکان کمک میگیرند. ایمپرشن کوپینگ های باز در این روش کاربرد دارند و وقتی زمان برداشت قالب فرا میرسد جابجاکردن بخش ها کم می شود.
اول از همه برروی سطح فیکسچر، با بسته شدن ایمپرشن کوپینگ ها روبه رو خواهید شید و دراین بخش ها تزریق ماده قالبگیری صورت میگرد. در این مرحله تری معمولی کاربرد دارد با این تفاوت که با سوراخ شدن جایگاه ایمپرشن ها روبه رومی شود، به روشی ای که نوک آنها بعد از اینکه تری بر سطح ایمپرشن جای گیری کرد، از تری خارج می شود.پیچ ایمپرشن ها بدوناپ اینکه تری را جدا کند، باز میکنند و پس ازآن ازسطح ایمپلنت آنها را با قالب جدا میکنند.
پس ازاینکه این مرحله انجام شد،ایمپرشنی که در قالب جا مانده، درلابراتوار آنالوگ را می بندند ودر این مناطق شکل بافت نرم به وجود می آید و سپس گچ ریزی صورت می گیرد و اباتمنت متناسب انتخاب می شود وزمانی پروتز نهایی اباتمنت به وجود می آید که مرحله تولید نشانگر جایگاه و موم گذاری گذرانده شود و داخل دهان تست و امتحان می شود.
قالبگیری باتری بسته
یکی از متداول ترین روش های قالبگیری در ایمپلنتولوژی، روش قالبگیری با تری بسته closed tray technique است که به آن روش transfer technique نیز می گویند. از این روش بیشتر در مواردی استفاده می شود که تعداد واحد های ایمپلنت کم باشد.
در این روش از تری های پیش ساخته فلزی یا پلاستیکی استفاده می شود و ساخت تری اختصاصی الزامی نیست. همانطور که از نام این روش پیداست، در این نوع قالبگیری ارتباط مستقیمی بین
impression post (=impression abutment = impression > coping = transfer post = transfer coping)
impression post هایی که در این روش بکار گرفته می شوند، ارتفاع کوتاهی دارند و توسط پیچ کوتاهی روی ابات منت بسته می شوند. این قطعات آندرکات های کمی روی سطحشان دارند تا سبب پارگی یا دفرمه شدن قالب، هنگام خروج از دهان، نشوند. گروهی از آنها دارای cap هایی هستند که روی آنها قرار گرفته و در هنگام قالبگیری و پس از ستینگ ماده قالبگیری درون قالب باقی می مانند و کمک می کنند تا impression post با دقت و به درستی درون قالب جای بگیرد.