کهیر یکی از عارضه های پوستی است که بسیاری از افراد در طول زندگی شان آن را تجربه میکنند. کهیر یک تورم قرمزرنگ روی پوست است که بر اثر یک واکنش آلرژیک یا انواع مشکلات در بدن ایجاد می شود. وقتی خون از مویرگ های زیر سطح پوست خارج می شود، قسمتی از سطحیترین لایه پوست بر اثر زیاد شدن گردش خون قرمز و ملتهب می شود. نمود بیرونی این اتفاق، کهیر است. در واقع می شود گفت کهیر به خودی خود یک بیماری نیست بلکه نشانهای از یک رخداد غیرطبیعی در بدن است. کهیرهای حاد بعد از تمام شدن دوره شان یا از بین رفتن عامل حساسیتزا از بین می روند ولی کهیرهای مزمن روی پوست باقی میمانند.
علل کهیر کدامند ؟
- برخی از مواد غذایی (به خصوص بادام زمینی، تخم مرغ، آجیل و صدف)
- داروها مانند آنتی بیوتیک ها (به ویژه پنی سیلین و سولفا)، آسپرین و ایبوپروفن
- گزش حشرات
- محرک های فیزیکی مانند فشار، سرما، گرما، ورزش و یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید
- عفونت های باکتریایی انتقال خون، از جمله عفونت های دستگاه ادراری و عفونت گلو
- عفونت های ویروسی، از جمله سرماخوردگی، مونونوکلئوز عفونی و هپاتیت ٬ شوره سر
- حیوان خانگی
- گرده بعضی از گیاهان، مانند بلوط سمی و پیچک سمی
علل کهیر پوستی چیست؟
چه چیزی باعث ایجاد کهیر و آنژیوادم می شود؟ آیا کهیر مسری است؟
- کهیر زمانی ظاهر می شود که هیستامین و سایر ترکیبات از سلول ها به نام مشت سلول آزاد شوند که معمولا در پوست یافت می شوند. هیستامین باعث می شود که مایع از رگ های خونی محلی نشت کند و منجر به تورم در پوست شود.
- کهیر بسیار شایع است و مسری نیست ؛ اگرچه مزاحم است، اما معمولا در طول یک هفته خوب می شوند و به ندرت نیاز به درمان پزشکی جدی دارد.
- برخی از کهیرها ممکن است به علت آلرژی به مواردی مانند غذا، عفونت های موجود در ارگانیسم های مختلف، داروها، رنگ آمیزی مواد غذایی، نگهدارنده ها و نیش حشرات و گازها و مواد شیمیایی ایجاد شوند، اما در اکثر موارد علت خاصی برایشان وجود ندارد. هرچند ممکن است افراد را ناراحت کنند که ندانند چه چیزی عامل کهیرشان شده، اما چیزهایی مانند تغییر رژیم غذایی، صابون، مواد شوینده و آرایش، به ندرت در پیشگیری از کهیر کمک می کنند، مگر اینکه یک رابطه موقتی عالی وجود داشته باشد.
- از آنجا که کهیرها اغلب توسط یک مکانیزم ایمنی تولید می شوند، اما مسری نیست ؛ اگر بیماری عفونی باعث ایجاد کهیر در یک فرد خاص شود، ممکن می شود، اما به احتمال زیاد، تماس با فردی که آلوده به کهیر است مسری نخواهد بود. داشتن کهیر ممکن است باعث ایجاد استرس شود، اما استرس به تنهایی باعث ایجاد کهیر نمی شود.
آیا این کهیر است یا آنژیوادم؟
آنژیوادم – تورم بافت زیر سطح پوست است – که ممکن است با کهیر اشتباه گرفته شود و یا مرتبط باشد. و با واکنش های آلرژیک، داروها و یا کمبود ارثی برخی از آنزیم ها ایجاد می شود.
علائم زیر آنژیوادم را نشان می دهد:
- تورم در چشم یا دهان
- تورم دست ها، پاها و یا گلو
- اشکال در تنفس، گرفتگی معده و یا ورم ملتحمه (تورم مخاط چشم)
پزشک متخصص آلرژی می تواند کهیر و آنژیوادم را تشخیص و درمان کند.
انواع کهیر
به طور کلی می توان کهیر را به دو شکل کهیر حاد (بیماری کمتر از ۶ هفته به طول می انجامد) و کهیر مزمن (بیماری بیشتر از ۶ هفته به طول می انجامد) تقسیم بندی نمود. کهیر مزمن را می توان خود به دو زیر گروه کهیر مزمن خودبخودی و کهیر مزمن القا شده (در اثر عوامل محرک) دسته بندی نمود.
کهیر مزمن خودبخودی
کهیرمزمن خودبخودی به طور معمول در اثر بیماری زمینه ای دیگر بروز می یابد، به عنوان مثال وجود یک عفونت مزمن مانند عفونت با هلیکوباکتر پیلوری و یا انگل های روده ای. بعضی از بیماری های خودایمن مانند لوپوس، بیماری تیروئید، بیماری سیلیاک و ویتیلیگو نیز می توانند عامل زمینه ای برای بروز کهیر مزمن خودبخودی باشند.
کهیر مزمن القا شده
کهیر مزمن القاشده با عامل محرک، همان کهیر معمول بوده که در اثر تماس با عامل محرک که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد، ایجاد می شود.