کُمیجان، شهری باستانی که در شهرستان کمیجان و استان مرکزی قرار دارد. زبان مردم مناطق شهری و روستایی کمیجان، ترکی با لهجه های مختلف است.این شهر در ۹۶ کیلومتری شهر اراک قرار دارد و درآمد غالب مردم شهر کمیجان کشاورزی می باشد. این شهر جاذبه هایی مانند قلعه خاندان بهادری، قلعه عیسی بهادری، محله یزدی ها، تپه های باستانی چهرگزی، زادگاه شاعر معروف فخرالدین عراقی، شیخ دیلی، محمود بلاغی، قوش دره، مزرعه احمدآباد، باغات گسترده انار و… میتوان نام برد. کمیجان در دامنه کوه سر به فلک کشیده وفس بوده و تپه های بزرگی چون چهرگزی و امام یالی از سمت شمال شرقی و شرق آن را احاطه نموده است.دو حالت میتواند برای نامگذاری کمیجان متصور باشد و این دو حالت دارای تفاوت زمانی زیادی با یکدیگر میباشد:
- در حالت اول: اگر به منسوب بودن آن به فردی بنام کمی از زمان هخامنشیان قائل باشیم این معنی را دارد که کمیجان (کمی+گان) دارای تاریخ بسیار قدیمی و باستانی است. کمی و میلاد دوبرادر از نوادگان سلسله هخامنشی بوده اند که به این منطقه آمده اند. کمی محل فعلی کمیجان و میلاد محل فعلی میلاجرد (میلاد+گرد) واقع در شمال باختری (۱۸ کیلومتری جنوب باختری) کمیجان را تصاحب و آباد نموده اند.
- در حالت دوم: اگر منسوب بودن آن به قبایل کمیجیان از اهالی ولایت چغان ماوراءالنهر را بپذیریم، در آنصورت باید پذیرفت که مربوط به قرن چهارم هجری و همزمان با آمدن امیر ابوعلی چغانی سپهسالار خراسان که پسر امیر ابوبکر چغانی بود بدانیم که، پس از فتح گرگان و ری در سالهای ۳۲۸ و ۳۲۹ ه.ق. برقسمتی از بلاد عراق و جبال که در این سالها در دست دیلمیان زیاری بود و شامل قزوین و زنجان و قم و کرج (کرج ابودلف در حوالی اراک فعلی است) و همدان (متعاقبا کمیجان نیز که در درون این محدوده قرار داشت) و دینور می شد دست یافت. به این ترتیب کم کم پای ترکان به مرکز کشور ایران و بخصوص چغانیان به حوالی عراق و جبال باز شد.
آب و هوای شهر کمیجان
اقلیم شهر کمیجان در جنوب و غرب از منطقه سرد همدان تأثیر گرفته و در جنوب به جهت وجود دشت های هموار صفه از هوای خنک تری بهره مند است. آب و هوای کمیجان به طور کلی معتدل و خشک است. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۳۵ درجه سانتی گراد است.
صنایع دستی شهر کمیجان
قالی و گیوه هم در وفس بافته می شود و هم در کمیجان و لواشین توسط نجارهای کمیجان ساخته می شده که در فصل های زمستان که کشاورزی نبوده مشغول به ساخت لواشین می شدند و در تابستان آن ها را می فروختند.
جاذبه های گردشگری شهر کمیجان
این شهرستان آب و هوایی مناسب، طبیعتی بسیار زیبا و کم یاب دارد و با داشتن جاذبه های گردشگری طبیعی گوناگون، همه ساله پذیرای گردشگرانی از سراسر استان و کشور می باشد.
آتشکده فردقان کمیجان
بقایای آتشکده فردقان مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان کمیجان، بخش مرکزی، دهستان خنجین، روستای فردقان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۰۱۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آتشکده فردجان (فردقان)روستای کوچک “فردجان” در شمال غربی فراهان قرار دارد و آتشکده بر روی تپه ای مجاور فراهان دیده می شود. تمام آتشکده و بخشی از دیوارهای قلعه خراب شده است. ارتفاع دیوار اصلی باقی مانده حدود نه متر، قطر پی های آن حدود پنج متر و همه از سنگ و ساروج است. در وسط قلعه، تعدادی پی های سنگی به قطر پنج متر وجود داردکه می توان بازمانده تالارهای متعدد و آتشگاه و نیایشگاه باشد. احتمالاً این آتشکده به عصر ساسانی تعلق دارد.

قلعه خاندان بهادری
قلعه خاندان بهادری مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان کمیجان، دهستان اسفندان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۷۰۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.با توجه به ارزش تاریخی این بنا و قدمت، این بنا می تواند گردشگران بسیاری را به خود جذب کند. البته کمیجانی ها و اغلب مردم استان تا حدی این قلعه را می شناسند، اما شناساندن آن به دیگر علاقمندان آثار تاریخی در کشور می تواند گردشگران زیادی را راهی این منطقه و قلعه کند.

بقعه امامزاده شاهزاده حسین
بقعه امامزاده شاهزاده حسین، بالای کوه حاجی رضوان مشرف بر روستای وفس در نزدیکی شهرستان کمیجان در استان مرکزی قرار دارد.حاجی رضوان عنوان محلی شاهزاده حسین از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است که دارای کرامات بسیاری است و افراد زیادی را از شهرهای دور و نزدیک مخصوصا اراک، تهران، قم، کمیجان، همدان و روستاهای اطراف به سمت خود می کشاند.حاجی رضوان نام کوهی در شمال کمیجان است که برای مردم کمیجان از نظر اعتقادی و معنوی از جایگاه خاص و مهمی برخوردار است.

وفس روستای هدف گردشگری
در شهرستان کمیجان روستای تاریخی وفس به عنوان روستای نمونه و هدف گردشگری انتخاب شده است. کوچه باغ های پیچ در پیچ با درختان سایه دار جلوه بسیار زیبایی به روستا بخشیده است. این روستا همچنین منطقه نمونه گردشگری و مستعد سرمایه گذاری نیز محسوب می شود زیرا چشم اندازهای طبیعی و کوهستانی آن مورد توجه گردشگران بسیاری است.

موزه مردم شناسی کمیجان
موزه مردم شناسی کمیجان ابزار و وسایلی از زندگی مردم کمیجان و سایر اشیای اهدایی را در معرض نمایش قرار داده است و به آیین معنوی، فرهنگ و هنر این شهرستان می پردازد. از جمله اشیای این موزه شامل می توان به گیوه، خیش، لوازم بافت قالی و گلیم، نسخه های خطی تعزیه، چرخ های نخ تابی، دوک و دیگر وسایل تاریخی اشاره کرد. این موزه در جاده وفس، مجتمع اداری کمیجان، طبقه ی دوم قرار دارد.

روستای یاسبلاغ
روستای یاسبلاغ روستایی است از توابع شهرستان کمیجان در استان مرکزی که در دهستان اسفندان قرار دارد .این روستا بامختصات جغرافیایی ۴۹ درجه و ۴۹ دقیقه طول شرقی و ۳۹ درجه و ۲۴ دقیقه عرض شمالی در شمال غربی استان مرکزی قراردارد.فاصله روستای یاسبلاغ تا مرکز شهرستان ۷۰ کیلومتر می باشد .طبق سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت یاسبلاغ در سال ۱۳۸۵ برابر با ۹۰۳ نفر بوده است. این روستا ۲۲۰ خانوار دارد.عمده فعالیت اقتصادی مردم این روستا کشاورزی(عمدتا بصورت دیم) باغداری (عمدتا باغات انگور دیم) و دامپروری میباشد .در غرب این روستا سد خاکی ۲۲ بهمن سالها قبل توسط جهاد سازندگی احداث گردیده که به لحاظ نبود شبکه انتقال آب وعدم کفاف آب سد استفاده موثری از آن صورت نمیگیرد. این روستا دارای سه رشته قنات نیز میباشد که یکی از آنها که دقیقا زیر دست سد مذکور واقع گردیده وبه دلیل پایین بودن پی سد از کف مادر چاه قنات کارایی خود را ازدست داده ودو رشته قنات دیگر نیز به دلیل خشکسالیهای پی در پی خشک شده اند.سدهای یساول، یاسبلاغ و میدانک از بزرگترین سدهای خاکی و طبیعی شهرستان کمیجان هستند.

روستای چهرقان

و در پایان...
کُمیجان، شهری باستانی که در شهرستان کمیجان و استان مرکزی قرار دارد. زبان مردم مناطق شهری و روستایی کمیجان، ترکی با لهجه های مختلف است.این شهر در ۹۶ کیلومتری شهر اراک قرار دارد و درآمد غالب مردم شهر کمیجان کشاورزی می باشد.امیدواریم از خواندن این مطالب لذت ببرید با ساعد نیوز همراه باشید.
معرفی شهر زیبای لالی










































