معرفی کتاب در هتل برترام اثر آگاتا کریستی

در اسکاتلندیارد جلسه بود. جلسه ای غیررسمی. شش هفت نفر که همه در کار خودشان افراد مهمی بودند دور میزی نشسته بودند. موضوعی که فکر این پاسداران قانون را مشغول کرده بود موضوعی دو سه ساله بود که هر روز اهمیت بیشتری پیدا می کرد. قضیه مربوط می شد به یک سری جرم هایی که صورت می گرفت و رشد تأسف بارشان نگران کننده بود. سرقت های کلان رو به افزایش بود. سرقت از بانک، کیف قاپی، سرقت محموله های جواهر که از طریق پست ارسال می شد، سرقت از قطارهای مسافربری. بندرت می شد که یک ماه بگذرد و ضربه کاری و بزرگی وارد نشود.

ریاست جلسه به عهده سر رونالد گریوز، معاون اسکاتلندیارد، بود. گریوز طبق عادتش شنونده بود و خودش کمتر حرف می زد. در این مورد خاص، هیچ گزارش رسمی ای ارائه نشده بود؛ از آن گزارش های رسمی که در دایره تحقیقات جنایی اسکاتلندیارد امری معمول و متعارف بود. درواقع جلسه یک جلسه مشورتی سطح بالا بود. افراد دور میز که هرکدام از زاویه ای به موضوع نگاه می کردند، جمع شده بودند تا فکرهایشان را روی هم بریزند. سر رونالدگریوز نگاهی به حاضران انداخت و بعد، رو به مردی که در سر میز نشسته بود، سر تکان داد و گفت:

- خب، پدر. بهتر است شما هم چند تا متلک بارمان کنید.

مردی که «پدر» خطاب شد، سروان فرد داوی بود. چیز زیادی به بازنشستگی اش نمانده بود و حتی از سنش پیرتر می نمود. به خاطر همین «پدر» صدایش می کردند. شخصیت راحت جالبی داشت و آن قدر با رأفت و دلسوزی برخورد می کرد که خیلی از مجرمان تعجب می کردند وقتی می دیدند برخلاف ظاهرش آن قدرها هم نرم و خوش باور نیست.

افسر دیگری گفت:

- بله، پدر. دوست داریم نظر شما را بشنویم.

سروان فرد داوی آهی کشید و گفت:

- بزرگ است. خیلی بزرگ. هر روز هم دارد بزرگ تر می شود.

منظورتان ازلحاظ عددی است؟

- بله. ازلحاظ عددی می گویم.

مرد دیگری که اسمش کامستوک بود و نگاه هشیار و چهره موذی و مکاری داشت، گفت:

- به نظر شما وسعت قضیه برایشان امتیازی است؟

پدر گفت:

هم بله و هم نه. ممکن است همین مسئله برایشان فاجعه شود، ولی متأسفانه فعلاً همه چیز را تحت کنترل دارند. سرهنگ اندروز، که مردی بود با قیافه لاغر و استخوانی و چهره ای دل نشین و رؤیایی، باحالتی اندیشناک گفت:

- من معتقدم که وسعت کار اهمیت زیادی دارد. مثلاً یک کار کوچک یک نفره را در نظر بگیرید. اگر کار درست اجرا شود و وسعتش در حد منطقی و معقولی باشد، قطعاً می گیرد و طرف موفق می شود. ولی اگر همین کار را توسعه دهد و شاخه های دیگری برایش در نظر بگیرد و تعداد پرسنل را افزایش دهد، ممکن است کنترل کار از دستش خارج شود و زمین بخورد.