میزان و نحوه مصرف انوکساپارین

میزان و نحوه مصرف 

جراحی تعویض مفصل هیپ یا زانو :

30 میلی گرم هر 12 ساعت SC تزریق می شود. اولین دوز طی 24-12 سال اول پس از عمل تجویز می شود. طول مدت تجویز دارو 10-7 روز نیز ادامه داده شده است. در مورد عمل تعویض مفصل هیپ می توان یک دوز 40 میلی گرمی را 15-9 ساعت قبل از جراحی به صورت SC تزریق کرد و همین دوز را یک بار در روز تا 3 هفته پس از عمل تجویز کرد.

جراحی شکمی :

در بزرگسالانی که مستعد ترومبوآمبولی هستند، 40 میلی گرم یکبار در روز به مدت حدوداً 10-7 روز (تا حداکثر 12 روز) پس از عمل و یک دوز نیز 3 ساعت قبل از عمل SC تزریق می شود.

درمان DVT و آمبولی ریه

بزرگسالان:

در صورتی که فرد مبتلا به DVT حاد بدون آمبولی ریه شده باشد و بتوان وی را در منزل درمان کرد، رژیم سرپایی یا دوز 1mg/kg هر 12 ساعت تزریق SC توصیه می شود و اگر DVT و به همراه آن آمبولی ریه وجود داشته باشد و یا این که بیمار کاندید مناسبی برای درمان سرپایی نباشد، وی را بستری کرده و 1mg/kg هر 12 ساعت SC یا 1/5mg/kg یک بار در روز تجویز می شود.

در هر دو صورت معمولاً طی 2 روز اول درمان با انوکساپارین، تجویز وارفارین شروع می شود. درمان با انوکساپارین به مدت حداقل 4 روز و تا زمانی که اثر ضدانعقادی وارفارین به حد درمانی برشد ادامه می یابد، دوره درمان با انوکساپارین 7 روز است و گاهی تا 14 روز ادامه پیدا می کند.

کودکان و نوزادان :

1mg/kg هر 8 ساعت SC تزریق می شود.

آنژین ناپایدار و MI بدون موج Q

بزرگسالان :

جهت جلوگیری از بروز عوارض ترومبوتیک ناشی از آنژین ناپایدار و یا MI بدون موج Q، 1mg/kg انوکساپارین هر 12 ساعت SC تزریق می شود و همراه با آن درمان با آسپیرین خوراکی انجام می شود (100-325mg یک بار در روز) مدت درمان حداقل 2 روز است و تا زمانی که بیمار وضعیت بالینی پایداری پیدا کند، باید ادامه داده شود.

طول مدت درمان به طور معمول 8-2 روز است. توجه داشته باشید که گذاشتن راه وریدی در این بیماران با خطر خونریزی همراه خواهد بود و جهت کاهش خطر مذکور، توصیه می شود بعد از گذاشتن راه وریدی حداقل 8-6 ساعت پس از تزریق انوکساپارین راه وریدی خارج شود و در ضمن تزریق دوز بعدی انوکساپارین باید حداقل 8-6 ساعت پس از خارج کردن راه وریدی انجام شود.

توجه: به نکات زیر در هنگام تجویز این دارو دقت کنید :

1) این دارو را فقط SC تزریق کنید .

2) بیمارانی که پارامترهای انعقادی قبل از عمل آن ها طبیعی است نیاز به مونیتورینگ روزانه ی اثر انوکساپارین ندارند.

3) فاکتورهایی که از نظر بروز DVT پرخطر هستند و نیاز به پروفیلاکسی دارند، عبارتند از سن بالای 40 سال، چاقی، افرادی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند و نیاز به بیهوشی عمومی به مدت بیشتر از 30 دقیقه دارند با این که عامل خطرساز دیگری نظیر بدخیمی یا سابقه DVT یا آمبولی ریه دارند.

4) جهت تزریق انوکساپارین به طور متناوب از جدار قدامی خارجی و خلفی خارجی سمت راست و چپ شکم استفاده کنید.

5) برای انجام تزریق SC، تمام طول سوزن را به داخل چین پوستی که آن را با انگشت شست و نشانه گرفته اید وارد کنید و به منظور کاستن از بروز کبودی، محل تزریق را مالش ندهید.

6) برای بیمارانی که مبتلا به نارسایی شدید کلیه هستند یا افرادی که وزن زیر 45 کیلوگرم دارند، دوز را اصلاح کنید.

7) انوکساپارین را با دیگر داروهای تزریقی یا محلول های انفوزیون مخلوط نکنید.