میزان و نحوه مصرف ترپروستینیل

دسته دارویی ترپروستینیل

مصارف پزشکی ترپروستینیل

ترپروستینیل برای درمان فشار خون شریانی ریوی در بیماران با علائم NYHA Class II-IV جهت کاهش علائم مرتبط با ورزش نشان داده شده است. ممکن است به صورت تزریق زیر جلدی مداوم یا تزریق وریدی مداوم تجویز شود. با این حال ، به دلیل خطرات مرتبط با سوندهای وریدی مرکزی ساکن مزمن ، از جمله عفونت های جدی جریان خون ، تزریق مداوم وریدی باید برای بیمارانی که تحمل مسیر زیر جلدی ندارند یا این خطرات در آنها منطقی است ، اختصاص یابد. این دارو به صورت استنشاقی و قرص نیز موجود است. در بیماران با فشار خون شریانی ریوی که نیاز به انتقال از اپوپروستنول سدیم (فلولان) دارند ، ترپروستینیل برای کاهش میزان وخامت بالینی نشان داده شده است. خطرات و مزایای هر دارو باید قبل از انتقال با دقت مورد بررسی قرار گیرد. درمان با ترپروستینیل ممکن است در درمان بیماری دگوس .

موارد و مقدار مصرف ترپروستینیل

فشار خون شریان ریوی

• تزریقی: درمان فشار خون شریانی ریوی (WHO Group I) (PAH) در بیماران مبتلا به علائم NYHA class II-IV برای کاهش علائم مرتبط با ورزش. به منظور کاهش وخامت بالینی هنگام تغییر داروی اپوپروستنول (IV)
• استنشاقی: درمان( PAH (WHO Group I در بیماران مبتلا به علائم NYHA class III برای بهبود توانایی ورزش. توجه: تقریباً تمام تجربه کارآزمایی بالینی کنترل شده با بوسنتان یا سیلدنافیل همراه بوده است.
• خوراکی: درمان PAH (گروه WHO 1) برای به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری و بهبود توانایی ورزش

تزریق ترپروستینیل

ترپروستینیل ممکن است به صورت تزریق زیر جلدی مداوم یا تزریق وریدی مداوم از طریق پمپ تزریق کوچک باشد که بیمار باید همیشه بپوشید. ترپروستینیل را می توان به صورت زیر جلدی با انفوزیون مداوم با استفاده از مجموعه تزریق متصل به پمپ تزریق تجویز کرد ، اما همچنین ممکن است از طریق ورید از طریق کاتتر وریدی مرکزی اگر بیمار به دلیل درد شدید در محل یا واکنش قادر به تحمل تجویز زیر جلدی نباشد. رمودولین در ویال های 20 میلی لیتری عرضه می شود که حاوی ترپروستینیل در غلظت های 1 میلی گرم در میلی لیتر ، 2.5 میلی گرم در میلی لیتر ، 5 میلی گرم در میلی لیتر و 10 میلی گرم در میلی لیتر است. ترپروستینیل را می توان به صورت تأمین شده به صورت زیر جلدی تجویز کرد. قبل از تجویز باید برای تزریق داخل وریدی با آب استریل یا محلول کلرید سدیم 0.9٪ رقیق شود. میزان تزریق به طور معمول با 25/1 نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه برای بیماران جدید شروع می شود ، اما اگر سرعت طبیعی عوارض جانبی ناخواسته را در بیمار تحریک کند ، ممکن است به 625/0 نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه کاهش یابد. میزان تزریق ترپروستینیل باید بیش از 1.25 ng / kg / min در هفته برای ماه اول افزایش یابد ، سپس 2.5 ng / kg / min در هفته برای مدت زمان باقی مانده تزریق افزایش یابد. میزان تزریق باید در حالت ایده آل به اندازه کافی بالا باشد تا علائم فشار خون ریوی را بهبود بخشد ، در حالی که عوارض جانبی ناخوشایند را کاهش می دهد (سردرد ، حالت تهوع ، فرورفتگی ، بی قراری ، اضطراب و درد یا واکنش در محل تزریق). در صورت تحمل ، ممکن است تنظیمات دوز دارو بیشتر انجام شود. با دوزهای>40 ng / kg / min تجربه کمی وجود دارد. از قطع ناگهانی انفوزیون باید خودداری شود. تزریق مجدد تزریق Remodulin ظرف چند ساعت پس از قطع می تواند با همان میزان دوز انجام شود. وقفه برای دوره های طولانی تر ممکن است نیاز به تیتراسیون مجدد دوز Remodulin داشته باشد. در بیمارانی که اختلال عملکرد خفیف یا متوسط ​​کبدی دارند ، دوز اولیه رمودولین باید به 625/0 نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه وزن ایده آل بدن کاهش یابد و باید با احتیاط افزایش یابد. رمودولین در بیماران با اختلال عملکرد شدید کبد مورد مطالعه قرار نگرفته است. هیچ مطالعه ای بر روی بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه انجام نشده است. در مورد دوز مصرفی در بیماران با اختلال کلیوی توصیه خاصی نمی توان کرد.

فرم استنشاقی ترپروستینیل

فرم استنشاقی ترپروستینیل در جولای 2009 توسط FDA تأیید شد و با نام تجاری Tyvaso به بازار عرضه می شود. فرم استنشاق شده با دستگاه استنشاق اختصاصی تهیه شده توسط سازنده استفاده می شود. بیماران از یک آمپول با محلول استنشاق در روز ، چهار بار در روز و حداقل چهار ساعت با فاصله استفاده می کنند.

فرم خوراکی ترپروستینیل

فرم خوراکی ترپروستینیل در دسامبر 2013 توسط FDA تأیید شد و به بازار عرضه می شود به عنوان نام تجاری Orenitram. اورنیترام روزانه 2 یا 3 بار همراه با غذا مصرف می شود.

نکات قابل توصیه ترپروستینیل

1. عفونت: تزریق IV مداوم از ترپروستنیل با استفاده از پمپ تزریق خارجی از طریق یک کاتتروریدی مرکزی، با عفونت های جدی جریان خون همراه است. این روش تجویز باید برای بیمارانی که تحمل مسیر SubQ را ندارند و یا سود آن برای آنها بیشتر است ،استفاده شود. پزشکان باید به طور روزمره روشهای کنترل عفونت رابه کارگیرند. استفاده از پمپ تزریق IV قابل کاشت ممکن است در مقایسه با استفاده از پمپ تزریق IV خارجی خطر کمتری از نظرعفونت جریان خون داشته باشد.
2. تزریق دارو فقط باید توسط پزشکان متخصص انجام شود. قبل از شروع ، بیماران باید از نظر توانایی تجویز این دارو، چه به صورت تزریق IV یا SubQ یا استنشاقی ، و همچنین از نظردسترسی به سیستم تزریق / دستگاه استنشاق ، به دقت ارزیابی شوند. شروع تزریق باید در شرایطی انجام شود که پرسنل و تجهیزات لازم برای نظارت همودینامیک و درمان اورژانس در دسترس باشد.
3. استفاده از اتانول: قرص ها نباید با اتانول تجویز شوند زیرا آزاد شدن ترپروستینیل از قرص ممکن است با سرعتی بیشتر از آنچه پیش بینی شده رخ می دهد.
4. صرف نظر از شکل مصرف (استنشاقی ، IV ، خوراکی ، SubQ )، باید از وقفه درمانی خودداری شود. دسترسی سریع به دارو ، دستگاه استنشاقی پشتیبان یا مجموعه پمپ و انفوزیون برای جلوگیری از وقفه در درمان ضروری است.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی ترپروستینیل