مشکلات بعد از ارتودنسی کدامند؟

سال های متمادی است که به منظور مرتب و صاف نمودن ناهنجاری های دندانی، از درمان ارتودنسی با کمک براکت های فلزی و غیرفلزی استفاده می­شود. اگرچه با استفاده از این براکت ها می­توان دندان ها را به محل درست خود سوق داد و به آن ها نظم بخشید، اما اگر این روش درمان به درستی انجام نشده و یا مراقبت های لازم از آن به عمل نیاید، مشکلات بعد از ارتودنسی گریبان گیر فرد خواهد شد.

گفتنی است که درمان ارتودنسی به خودی خود نه تنها مشکلی را برای سلامت فرد به دنبال نخواهد داشت بلکه منجر به حفظ سلامت و زیبایی دندان ها نیز می شود. اما اگر بیمار پس از انجام درمان ارتودنسی توصیه های ارتودنتیست را جدی نگرفته و همچنین بهداشت دهان و دندان خود را رعایت نکند، مشکلات بعد از ارتودنسی ظهور کرده و وی را خواهند آزرد. از مشکلاتی که بیمار بعد از ارتودنسی با آن مواجه است می توان به موارد زیر اشاره کرد :

درصورتی که بیمار توصیه های متخصص ارتودنسی و بهداشت دهان و دندان را به بهترین نحو رعایت ننماید با عوارضی مانند پوسیدگی،تحلیل لثه و بیماری های لثه رو به رو خواهد شد. بیمارانی كه متقاضی درمان ارتودنسی هستند باید بهداشت بسیارخوبی داشته باشند،چون در شرایط قرارگیری پلاك های متحرك و به خصوص براكت و سیم های ثابت رعایت بهداشت دهان مشكل تر می شود و اگر بیمار دقت و تمركز كافی در رعایت بهداشت خود نداشته باشد، دندان ها دچار پوسیدگی می شوند.

دلایل جدا شدن براکت های ارتودنسی

درد و شل شدن دندان از مشکلات بعد از ارتودنسی است که با استفاده از داروهای مسکن و ضد التهاب به راحتی قابل کنترل و رفع شدن است. از مشکلات بعد از ارتودنسی به بد رنگی و زردی دندان به علت اینکه در زیر بریسها بهداشت به صورت صد در صد اتفاق نمی افتد،می توان اشاره کرد که با سفید کردن دندان این مشکل قابل برطرف شدن است.

از مشکلات بعد از ارتودنسی می توان به احتمال برگشت درمان اشاره کرد. این وضعیت درصورتی كه بیمار دستور متخصص را برای استفاده منظم از پلاك های نگهدارنده بعد از درمان ثابت نادیده بگیرد یا در بیمارانی كه توسط دندانپزشك عمومی که تخصص ارتودنسی ندارد ، درمان شده اند، مشاهده می شود.برگشت درمان ارتودنسی به سه حالت برگشت مشکلات فکی، کجی مجدد دندان و بازشدن فضا در ناحیه دندان های کشیده شده خود را نشان می دهد.

مشکلات فکی: این مشکل در افرادی که درمان ارتودنسی آنها در حین بلوغ و یا قبل از بلوغ است اتفاق می افتد و در افرادی که دارای فک پایین جلوآمده هستند،بیشتر قابل مشاهده است.ماهیت این مشکلات طوری است که متخصص ارتودنسی از خطر برگشت آگاه است و مزایا و خطرات درمان را در ابتدا به والدین بیمار توضیح داده و با توافق آن ها شروع به درمان می کند. یادآوری این نکته مهم است که تغییرات دندانی مرتبط با افزایش سن و رشد به عنوان موفق نبودن درمان قابل قبول نیست.

کجی دندانی: این مشکل در افرادی که متخصص ارتودنسی برای مراعات حال بیمار از کشیدن دندان خودداری می کند رخ خواهد داد،بنابراین در صورتی که درمان ارتودنسی با برگشت همراه باشد درمان مجددی را با کشیدن دندان یا استفاده از روش های دیگر مثل جراحی فک به بیمار پیشنهاد می شود. همچنین تغییرات انجام شده دندانی مرتبط با افزایش سن و رشد به عنوان برگشت درمان ارتودنسی طبقه بندی نمی شوند. این تغییرات دندانی عمدتا در دوره چندین ساله بعد از درمان ارتودنسی به طور ناچیز اتفاق می افتد. بازشدن فضا در ناحیه دندان های کشیده شده: در افرادی که دندانشان کشیده شده است، برگشت درمان معمولا با باز شدن فضا در ناحیه دندان های کشیده شده خود را نشان می دهد که شیوع این مساله خیلی مهم نیست. از مشکلات بعد از ارتودنسی می توان به تحلیل یا کوتاه شدن طول ریشه اشاره کرد. تحلیل و کوتاه شدن ریشه در بیماران ارتودنسی به اندازه 3 تا 5 درصد مراجعین است اما نباید از این مساله ضروری چشم پوشی کرد.

از دیگر مشکلات بعد از ارتودنسی می توان به عدم تخصص کافی متخصص ارتودنسی اشاره کرد.اگر متخصص ارتودنسی در حوزه درمان از تخصص کافی برخوردار نباشد امکان بروز خطا در مرحله تشخیص،طرح درمان،انجام درمان و نگهداری نتایج درمان وجود دارد. متاسفانه این خطاها شایع ترین و غیرقابل جبران ترین مشکلاتی هستندکه در درمان های ارتودنسی در جامعه دیده می شوند.افرادی که دارای تخصص ارتودنسی هستند،علاوه بر قید کلمه متخصص ارتودنسی در تابلو، در مهر نظام پزشکی خود نیز همین کلمه را دارند.

وجود مشکلاتی نظیر ناهنجاری های زیر در بیمار، وی را نامزد انجام ارتودنسی خواهد کرد:

• اور بایت: این ناهنجاری زمانی رخ می­دهد که دندان های فک بالا همپوشانی زیاد و غیر طبیعی بر روی دندان های فک پائین دارند.
• آندر بایت: در این ناهنجاری، دندان های فک پائین به طرز چشمگیری جلوتر از دندان های فک بالا قرار می­گیرند.
• کراس بایت: در این دسته از ناهنجاری ها، دندان ها به طور مناسب بر روی هم قرار نمی­گیرند. این مشکل به ویژه در هنگام جویدن غذا قابل مشاهده است.
• اپن بایت: این ناهنجاری زمانی رخ می­دهد که خط میانی دندان های فک بالا و فک پائین هم راستا نمی­باشند.
• شلوغی دندان ها: گاهی عدم رشد مناسب دندان ها در فضای دهان، موجب قرارگیری تعداد غیر استانداردی دندان در یک ردیف و شلوغی آن­ها می­شود.