استامینوفن داروی بدون نسخه ای است که همه مردم با آن آشنا هستند. مردم با آغاز یک سر درد ساده حتی اگر به پزشک هم مراجعه نکنند، سریعا نسبت به مصرف آن اقدام می کنند. اعتقاد مردم بر این است که دارویی بی خطر و نوش داروی همه دردهاست، غافل از این که این دارو هم مشابه همه داروهای دیگر دارای ترکیب شیمیایی است و قطعا عوارض جانبی خاص خود را دارد.
استامینوفن یکی از شایع ترین داروهایی است که به نارسایی کلیه و کبد منجر می شود و مصرف بی رویه و خودسرانه آن بیشتر از 10 روز می تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد. این دارو برای افراد بزرگسال بیشتر از 10 روز. برای خردسالان بیشتر از 5 روز تجویز نمی شود. استامینوفن، بعد از مصرف و جذب، در کبد پردازش و متابولیزه می‌شود و درنهایت از طریق کلیه دفع می‌شود. در حالت عادی در اشخاصی که سالم هستند مصرف دوزهای پایین این دارو مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند. اما، در کسانی که بیماری کبدی، کلیوی یا گوارشی دارند مصرف این دارو حتی در دوزهای پایین هم میتواند آسیب برساند. استامینوفن باعث مهار تولید و ایجاد یک سری فاکتورهای محافظت‌کنندۀ معده می‌شود. مصرف طولانی‌مدت استامینوفن و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی دیگر، مثل پروفن، باعث آسیب‌پذیری بیشتر معده شده و در طولانی‌مدت ممکن است موجب خونریزی و زخم معده شوند. همچنین دفع متابولیت‌های استامینوفن از کلیه و اثری که خود دارو بر عروق کلیه دارد، درصورت مصرف طولانی‌مدت، باعث ایجاد آسیب به کلیه می‌شود که حتی میتواند به نارسایی کلیه بینجامد. افرادی که فشارخون و بیماری زمینه‌ای کلیوی دارند باید در مصرف این‌گونه داروها حساسیت بیشتری داشته باشند.
