آسم آلرژیک، یک نوع آسم است که در اثر تماس فرد بیمار با آلرژن ایجاد می‌شود. آلرژن عامل آسم آلرژیک میتواند هر چیزی باشد، اما آلرژن‌های تنفسی بیشتر در این عارضه دخیل هستند. گرده‌ها و هاگ کپک‌ها ازجمله آلرژن‌های تنفسی عامل بروز آسم آلرژیک هستند. ممکن است فرد مبتلا به آسم باشد و آلرژی نداشته باشد، اما در تماس با آلرژن‌ها دچار حساسیت می‌شود. در این صورت علائم آسم تشدید شده و آسم آلرژیک نیز بروز می‌کند. هوایی که تنفس می‌کنیم از راه بینی و نای وارد بدنمان می‌شود و از طریق بینی و نای به لوله‌های برونش هدایت می‌شود. در انتهای هر لوله برونش کیسه‌هایی در سایزهای خیلی کوچک وجود دارند، که اکسیژن را به سمت سلول‌های خونی هدایت می‌کنند.
اومالیزومب به صورت زیرجلدی تزریق می‌شود، این تزریق هر 2 تا 4 هفته یکبار توسط متخصص انجام می‌شود و ممکن است که پیش از مصرف دارو تست پوستی حساسیت یا آزمایش خون تجویز شود.
اومالیزومب یک داروی سریع الاثر نیست، لذا، بر اساس توصیه پزشک به مصرف دارو ادامه دهید و اگر بعد از چند هفته علائم بیماری بهبود نیافت به پزشک اطلاع دهید. میزان مصرف این دارو به وزن بیمار وابسته است و در صورت تغییر وزن ممکن است که نیاز به تغییر میزان مصرف دارو نیز وجود داشته باشد.
اومالیزومب یک ضد ایمونوگلوبولین و آنتی بادی مونوکلونال می‌باشد که به کاهش واکنش‌های آلرژی در بدن کمک می‌کند، این دارو با مسدود کردن پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن به مواد حساسیت زا، که میتواند به یک حمله حاد آسم منجر شود کار می‌کند.
اگر همزمان با این دارو از یک داروی استروئیدی هم استفاده می‌کنید، مصرف آن را به صورت ناگهانی قطع نکنید و در مورد کاهش میزان مصرف دارو از دستورات پزشک پیروی کنید. همچنین در صورت تشدید ناگهانی مشکلات تنفسی و یا عدم کارایی مناسب داروهای آسم فورا به پزشک مراجعه کنید.
