آپراکلونیدین برای درمان کمکی کوتاه‌مدت گلوکوم برای بیمارانی که تحت درمان پزشکی با بیشینه تحمل هستند و نیاز به کاهش بیشتر IOP دارند، توصیه می‌شود. این بیماران که برای به تعویق انداختن جراحی تحت درمان با آپراکلونیدین قرار می‌گیرند، باید معاینات پیگیری مکرر داشته باشند و در صورت افزایش چشمگیر فشار درون چشم، درمان قطع شود.
آپرااکلونیدین ممکن است در تشخیص سندرم هورنر مفید باشد. در سندرم هورنر، عصب سمپاتیک به عضله بازکننده مردمک از بین می‌رود؛ بنابراین مردمک مبتلا میوتیک است و گشادکننده مردمک با افزایش گیرنده‌های α1 به عصب کشی پاسخ می‌دهد. آپراکلونیدین به دلیل خواص ضعیف α1-آدرنرژیک در این مورد مفید است. هنگامی که روی عضله گشادکننده مردمک عصب‌کشی شده (و در نتیجه بسیار حساس) اعمال می‌شود، یک پاسخ اتساع فوق‌العاده طبیعی ایجاد می‌شود که در آن مردمک به درجه‌ای بیشتر از آنچه در یک عضله بدون عصب دیده می‌شود متسع می‌شود. این باعث برگشت آنیزوکوری می‌شود که مشخصه هورنر است.
قبل از شروع درمان با قطره چشم آپراکلونیدین (Apraclonidine eye drops) بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
دوز و مقدار قطره چشمی آپراکلونیدین از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید.
قطره چشم آپراکلونیدین را در فواصل زمانی معین استفاده کنید و هیچ دوزی را از دست ندهید. در صورت فراموش کردن یک دوز این دارو، به محض یادآوری، نوبت فراموش شده را مصرف کرده و چنانچه نزدیک به زمان مصرف دوز بعدی به یاد آوردید، از مصرف نوبت فراموش شده اجتناب کنید و بر طبق برنامۀ مشخص به مصرف دارو ادامه دهید. هیچ‌گاه دوز دارو را دو برابر نکنید.
چنانچه از داروهای (مانند قطره) دیگری در چشمتان استفاده می‌کنید، ترتیب و فاصله زمانی بین مصرف آنها را از پزشک بپرسید.
آپراکلونیدین یک آگونیست آلفا-2 آدرنرژیک است که که تا حدودی گیرنده آلفا-1 را هم تحریک می کند. حداکثر اثر کاهنده فشارخون چشمی آن دو ساعت بعد از تجویز رخ می‌دهد. مکانیسم اثر داروی آپراکلونیدین دقیقا مشخص نیست اما احتمالا با انقباض عروق سیلیاری و افزایش برداشت اشک اثر می‌کند. آپراکلونیدین به طور موثری فشار داخل چشمی را کاهش می دهد و کمترین اثر را بر قلب و دستگاه تنفس دارد. اثر آن کاهش تولید اشک و افزایش برداشت آن است.
زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 3-5 ساعت
حداکثر غلظت پلاسمایی: 0.9 نانوگرم در میلی لیتر
نیمه عمر: 8 ساعت
شروع اثر: 1 ساعت
جذب: سیستمیک
در بیماری‌های قلبی فعال نظیر فشارخون بالا، ناکفایتی کرونری، سکته قلبی اخیر، بیماری های عروق مغزی، نارسایی کلیوی مزمن، بیماری رینود، ترومبوآنژئیت انسدادی، سابقه حمله وازوواگال احتیاط شود.
