با افزایش سن احتمال ابتلا به بیماری های مزمن بیشتر می‌شود. به همین دلیل پزشکان پیشنهاد می‌دهند که افراد میانسال سالانه چکاپ های پزشکی را انجام دهند. بیماری آب سیاه (گلوکوم) از جمله بیماری‌های چشمی است که بیشتر در افراد بالای 50 سال ظاهر می‌شود. تا 2 درصد مردم به گلوکوم مبتلا هستند. متاسفانه این در حالی است که بسیاری از این افراد از بیماری خود آگاهی ندارند.
عصب بینایی اطلاعات را از چشم به مغز ارسال می‌کند. دید خوب به عصب بینایی سالم نیاز دارد. زمانی که فشار چشم بالا می رود، عصب بینایی آسیب دیده، دید فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و روز به روز وخیم تر می‌شود. متاسفانه بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم از بیماری خود آگاه نیستند تا زمانی که تغییر محسوسی در بینایی شان ایجاد شود. با گذشت زمان آب سیاه دید مرکزی فرد را شدیدا کاهش می‌دهد و اگر درمان به موقع صورت نگیرد، نهایتا منجر به کوری می‌شود. متاسفانه نابینایی حاصل از گلوکوم غیر قابل برگشت بوده و درمانی ندارد.
قبل از استفاده از قطره چشمی بتاکسولول، دستان خود را بشویید.
درب بطری را باز کنید.
برای جلوگیری از آلودگی، نوک قطره چکان را لمس نکنید و مواظب باشید با چشم یا هر سطح دیگری تماس پیدا نکند.
سرخود را کمی عقب نگه داشته، به بالا نگاه کنید و پلک پایین را به سمت پایین بکشید. بطری را نزدیک چشم خود نگه داشته بطوری‌که سر قطره‌چکان با چشم برخورد نکند، فشار کافی به بطری بدهید تا یک قطره در چشم شما ریخته شود. فقط در صورتی از قطره دوم استفاده کنید که اولین قطره وارد چشم شما نشود.
بعد از چکاندن قطره، برای یک تا دو دقیقه، چشم‌ها را ببندید و مجرای اشکی (دو طرف بینی) را با انگشت کمی فشار دهید. سعی کنید پلک نزنید و از مالش چشمتان خودداری کنید.
اگر این قطره برای هر دو چشم شما تجویز شده، این روند را برای چشم دیگر هم تکرار کنید. (محتویات قطره‌های تک دوز، برای هر دو چشم کافی است)
درپوش را عوض کنید و یا اگر از قطره‌های تک دوز استفاده می‌کنید، آن را دور بیندازید.
بتاکسولول یک آنتاگونیست رقابتی گیرنده های بتا آدرنرژیک بدون فعالیت آگونیستی نسبی است که در دوزهای کم به طور انتخابی گیرنده بتا 1 قلبی را مسدود می کند. این دارو بسیار لیپوفیل است که این خاصیت سبب نفوذ بهتر دارو به قرنیه چشم و تاثیر بهتر دارو در مسدود کردن گیرنده های بتا می شود.
بتاکسولول به طور انتخابی تحریک کاتکول آمینی گیرنده های بتا 1 آدرنرژیک در قلب و عضلات صاف عروق را مهار می کند. این امر موجب کاهش ضربان قلب، برون ده قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و احتمالا سبب ایجاد رفلکس کاهش فشارخون وضعیتی می شود. بتاکسولول همچنین می تواند در دوزهای بالاتر به طور رقابتی پاسخ بتا 2 آدرنرژیک را در برونش و عضلات صاف عروق بلاک کند که در نتیجه باعث برونکواسپاسم می شود.
جذب: جذب سیستمیک این دارو در استفاده چشمی ناچیز است.
فراهمی زیستی: 89٪
شروع فعالیت: 1-1.5 ساعت
زمان رسیدن حداکثر غلظت پلاسمایی: 3 ساعت
حداکثر غلظت پلاسمایی دارو: 21.6 نانوگرم در میلی لیتر
اتصال به پروتئین: 50 درصد
دفع: ادرار
نیمه عمر: 16-22 ساعت
برای بررسی پیشرفت درمانتان در زمان‌های مقرر به پزشک مراجعه نمایید. چنانچه جراحی یا هرگونه درمان دندانپزشکی در پیش دارید، پزشک معالج را در جریان مصرف این دارو قرار دهید. قطره چشم بتاکسولول ممکن است باعث آبریزش چشم و یا تاری دید در شما شود، لذا قبل از انجام کارهایی مانند رانندگی و کار با ماشین آلات از واضح بودن بیناییتان مطمئن شوید.
