میگرن یک بیماری شایع عصبی است که باعث درد شدید میشود و احساس تپش در یک طرف سر ممکن است چندین ساعت طول بکشد و ممکن است تا چند روز ادامه یابد. معمولا شامل سردردی همراه با حالت تهوع است. استفراغ، حساسیت به نور، بو یا صدا، سرگیجه، اختلالات بینایی و سوزن سوزن شدن یا بی حسی صورت، دست ها یا پاها. حملات میگرنی ممکن است بدون هشدار به طور ناگهانی بروز کند یا ممکن است عوامل محرک مشخصی مانند حذف یک وعده غذایی، قرار گرفتن در معرض دود یا آلودگی هوا یا دوره قاعدگی و تغییر سطح هورمونها باعث ایجاد این بیماری شوند. بیشتر حملات میگرن از 4 تا 72 ساعت طول میکشد. اگرچه درمان موثر میتواند آنها را به چند ساعت کوتاه کند. از طرف دیگر، برخی از حملات میگرنی میتوانند حتی بیش از 72 ساعت ادامه داشته باشند. لاسمیدیتان یک داروی خوراکی است که در درمان سردردهای میگرنی استفاده می شود و برای اولین بار در ایالات متحده در اکتبر 2019 مورد استفاده قرار گرفت.
قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک میکند تا اطلاعات دارویی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. دوز و مقدار داروی Lasmiditan، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک متخصص به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید. به محض احساس درد میگرن و شروع سردرد، یک دوز لاسمیدیتان را مصرف کنید. قرص لاسمیدیتان را همراه با آب قورت دهید. بیش از یک دوز در 24 ساعت مصرف نکنید. اگر فراموش کردید که دوز داروی روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.
درمان حاد سردردهای میگرنی در گذشته از طریق تنگی عروق خونی مغزی حاصل شده است، زیرا تصور میشد که اتساع حاد این عروق مشاهده شده در هنگام میگرن علت درد همراه باشد. فرضیه نوروژنیک پاتوفیزیولوژی میگرن، یک جایگزین برای فرضیه عروقی است که بر اساس آن عامل اصلی سردرد میگرنی تحریک عصب سه قلو است. در حالی که مکانیسم دقیق عمل لاسمیدیتان مشخص نیست، اما احتمالاً با اعمال اثرات درمانی آن از طریق آگونیسم قوی و انتخابی گیرنده 5-HT1F، از این فرضیه عصبی حمایت میکند. گیرنده 5-HT1F در سیستم عصبی مرکزی و محیطی یافت میشود و به نظر میرسد در بیش فعال شدن ترمینالهای عصبی و مهار فعالیت عصبی سه قلو نقش داشته باشد. لاسمیدیتان عملاً هیچ تمایلی به سایر انواع زیر گیرندههای 5-HT یا گیرنده های مونوآمین (به عنوان مثال آدرنرژیک،دوپامینرژیک) ندارد.
جذب: جذب خوراکی لاسمیدیتان سریع است و میانگین tmax آن 1.8 ساعت است.
تجویز همزمان لاسمیدیتان با یک وعده غذایی پرچرب به ترتیب Cmax و AUC آن 22٪ و 19٪ افزایش میدهد و Tmax را تقریباً 1 ساعت به تأخیر میاندازد. نقص کلیوی و اختلال کبدی باعث افزایش AUC و Cmax میشود.
حجم توزیع: اثبات شده است که لاسمیدیتان به سد خونی مغزی نفوذ میکند.
اتصال پروتئین: اتصال به پروتئین پلاسمائی آن مستقل از غلظت و تقریباً 55- 60 درصد است.
متابولیسم: متابولیسم کبدی و خارج کبدی لاسمیدیتان در درجه اول توسط آنزیم های غیر CYP کاتالیز میشود. آنزیمها در متابولیسم آن دخیل نیستند: (مونوآمین اکسیداز، ردوکتاز CYP450، زانتان اکسیداز، الکل دهیدروژناز، آلدهید دهیدروژناز و ردوکتازهای آلدوکتو)
مسیر حذف: لاسمیدیتن در درجه اول از طریق متابولیسم از بین میرود.
نیمه عمر: میانگین نیمه عمر حذف لاسمیدیتان 5.7 ساعت است.
داروهای ضد میگرن کلاس تریپتان(به عنوان مثال سوماتریپتان)می تواند منجر به فشار خون و سایر عوارض قلبی عروقی شود. اما انتخابی بودن لاسمیدیتان امکان درمان موفقیت آمیز میگرن را بدون ایجاد عوارض انقباض عروقی مهیا میکند.