ورم ملتحمه باعث خارش، قرمزی و سوزش چشم‌ها میشود؛ این علائم در اثر واکنش سیستم ایمنی بدن به گرده گیاهان، لوازم آرایش، گردو و غبار ایجاد میشود. ورم ملتحمه آلرژیک به صورت فصلی (در فصل‌هایی که گرده گل و گیاهان بیشتر است) و در زمان‌های به خصوصی در طول سال که تب یونجه نیز شایع‌تر است روی می‌دهد. سلول‌‌های پوششی چشم شما، ماده شیمیایی به نام هیستامین منتشر می‌کند که باعث التهاب چشم (ملتحمه) میشود. قطره چشم لودوکسامید با مهار کردن ماده‌ای به نام هیستامین که در واکنش‌های آلرژیک نقش دارد باعث کاهش علائم ملتحمه میشود.
قبل از شروع درمان با قطره چشم لودوکسامید، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
معمولاً باید قطره چشم لودوکسامید، 4 بار در روز استفاده نمایید. البته برای میزان مصرف این قطره چشم لودوکسامید به تجویز پزشک خود توجه نمایید.
قبل از استفاده از قطره، دست‌های خود را خوب بشویید.
درب بطری را باز کنید.
کمی سر خود را به عقب بچرخانید و پلک پایین چشم خود را به سمت پایین بکشید، قطره چشم را نزدیک چشمتان بیاورید و با فشار دادن بطری یک قطره از دارو را در چشمتان بچکانید.
چشم خود را برای یک یا دو دقیقه بسته و چشم‌هایتان را به آرامی بچرخانید.
اگر به شما گفته شده است که قطره را برای در هر دو چشم استفاده کنید، فرآیند را برای چشم دیگر نیز تکرار کنید.
درب قطره چشم را ببندید.
اگرچه مکانیسم دقیق داروی لودوکسامید مشخص نیست. اما احتمالا با مهار ورود کلسیم به ماست سل در اثر تحریک آنتی ژنی وتثبیت غشا عمل می‌کند. با تثبیت غشا، دگرانولاسیون آزادکننده هیستامین داخل سلولی و سایر فاکتورهای کموتاکسی که موجب علایم چشمی می شود را مهار می‌کند. لودوکسامید یک تثبیت کننده غشای ماست سل است و مانع واکنش های شدید حساسیتی نوع 1 میشود. داروی لودوکسامید موجب مهار افزایش نفوذپذیری عروق محیطی به دنبال واکنش های آنتی ژنی و ایمونوگلوبین E میشود.
نیمه عمر: 8.5 ساعت
جذب: جذب سیستمیک ناچیز است.
دفع: عمدتا ادراری
این مواد آلرژن می‌توانند بر راه‌های هوایی، سینوس‌ها، مجاری بینی، پوست کل بدن، دستگاه گوارش و غیره تاثیر بگذارد. میزان شدت واکنش‌های آلرژیک در افراد متفاوت است. گاهی حتی یک واکنش ممکن است در یک فرد در زمان‌های مختلف با شدت‌های متفاوتی بروز کند. در شدیدترین حالت این واکنش‌ها می‌تواند موجب بروز یک واکنش تهدیدکننده زندگی به نام شوک آنافیلاکسی شود.
