محققان می گویند محافظت در برابر نور آفتاب از اقدامات موثر برای کاهش اثرات بیماری پوستی "پسوریازیس" - از بیماری های پوستی مزمن و شایع است که با پلاک های قرمز همراه با پوست ریزی و گاهی اوقات با خارش و ترک خوردگی و خونریزی همراه است.قرار گرفتن در معرض تابش شدید نور آفتاب باعث تشدید بیماری پسوریازیس می شود.پسوریازیس باعث ایجاد لکه های قرمز و پوسته پوسته شدن سر، آرنج و یا سایر نقاط بدن می شود.برخی عوامل موثر در بروز این بیماری، وراثت، عوامل محیطی و عوامل روحی هستند.ابا درمان پسوریازیس مشکل خارش پوست این بیماران نیز به طور طبیعی متوقف می شود. ایجاد خراش بر روی پوست پسوریازیس را تشدید می کند. مرطوب نگه داشتن پوست، از خراش حاصل از خارش جلوگیری می کند.
پسوریازیس و نور خورشید
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است و حدود ۲ درصد افراد را مبتلا می کند. اگرچه این بیماری در بیشتر مواقع پوست نواحی مختلفی از بدن مانند آرنج ، زانو و ساق دست و پا را درگیر می کند، اما در عین حال استخوان ها و بویژه ستون فقرات و انگشت های دست را نیز مبتلا می کند.معمولا افرادی که به پسوریازیس مبتلا هستند، از تماس نور خورشید با پوست شان هراس دارند. اما مشاهده شده است که علائم ۸۰ درصد بیماران با قرار گرفتن در معرض نور خورشید بهبود یافته است.محققان به این نتیجه رسیدند که بعد از یک هفته درمان پزشکی، ظاهر پوست این افراد بهتر شده است، اما این تاثیر طولانی مدت نبوده است. در حالیکه بعد از یک ماه درمان با نور خورشید اثرات مثبت آن بین ۶ تا ۱۲ ماه ماندگار بوده است.
البته حواستان باشد که در این بیماری، مدت زمان و نحوه قرار گرفتن در معرض نور خورشید باید حساب شده باشد تا منجر به آفتاب سوختگی و آسیب های پوستی نشود.بهتر است با پزشک مشورت کنید و ابتدا حدود ۸ تا ۱۵ دقیقه (متناسب با پوست، ساعت روز و مکان زندگی) در معرض نور خورشید قرار بگیرید. سپس می توانید به مرور و با نظر پزشک متخصص این مدت زمان را افزایش دهید.
پسوريازيس نيز نوعي بيماري ايمني است و نور آفتاب در تنظيم آن نقش دارد اما استفاده ناشيانه از اشعه ماوراي بنفش خورشيد به شکلي که سبب سوختگي پوست و برنزگي شود، مي تواند سبب بدتر شدن بيماري شود. درمان هاي مختلفي برحسب شدت، وسعت، زمان، سن بيمار و محل ضايعات پوستي در اين بيماري به کار مي رود که يکي از آنها فتوکموتراپي يا استفاده از آفتاب مصنوعي است.
در فتوکموتراپي يا PUVA از يک عامل خوراکي حساس کننده به نور خورشيد مانند پسورالن و سپس قرار گرفتن بدن در برابر نور فرابنفش استفاده مي شود. از آنجا که نور آفتاب علاوه بر فرابنفش A و B حاوي اشعه فرابنفش و مادون قرمز و نور مريي نيز هست بنابراين دستگاه هايي ساخته شده اند که به طور اختصاصي فقط فرابنفش A يا B متصاعد مي کنند ولي در شهرهايي که اين دستگاه ها وجود ندارد مي توان طبق تدابيري که پزشک اتخاذ مي کند از نور آفتاب براي درمان بيماري استفاده کرد. آفتاب در اندازه مختصر و با شدت کم و در زمان معين اثر درماني و مثبت در بهبودي پسوريازيس دارد ولي در تعداد شديد و زمان طولاني مي تواند از طريق پديده کوبنر (Kobner) باعث تشديد ضايعات پوستي شود.
پسوريازيس يکي از شايع ترين بيماري هاي پوستي در ايران است که با پوسته ريزي روي زمينه قرمز پوست همراه بوده و با دوره هاي عود و خاموشي همراه است. در هر سني مي تواند بروز و هر قسمتي را مي تواند درگير کند. علتش ناشناخته است ولي عوامل ژنتيکي، ايمني، دارويي و محيطي را در بروز آن موثر مي دانند. مهم ترين ناهنجاري اي که در پسوريازيس اتفاق مي افتد افزايش سرعت تکثير سلول هاي اپيدرم است؛ به طوري که در پوست طبيعي، سرعت رشد از سلول هاي زيرين تا سطح پوست 27 روز است و در پسوريازيس، تنها 4 روز