فیلم The 355 یک فیلم ژانر جاسوسی آمریکایی است. کارگردانی فیلم برعهده سایمون کینبرگ (Simon Kinberg) بود و آن را براساس داستانی از ترزا ربک (Theresa Rebeck) ساخته است. فیلمنامه فیلم سیصد و پنجاه و پنج را کینبرگ و ربک با همکاری هم نوشتند. داستان فیلم در مورد همکاری 5 جاسوس بین المللی است و در آن بازیگرانی چون جسیکا چستین، پنه لوپه کروز و ادگار رامیرز بازی می کنند. فیلم The 355 2022 پس از یک تعویق یک ساله، در 7 ژانویه 2022 (17 دی 1400) اکران شد. منتقدین در مجموع نگاه مثبتی به فیلم نداشتند، اما برخی از آنان بازی بازیگران را تحسین می کنند.
معرفی اولیه فیلم ۳۵۵
فیلم “۳۵۵” یک اکشن-جاسوسی آمریکایی به کارگردانی “سایمون کینبرگ” می باشد. کینبرگ فیلم نامه این اثر را با همکاری “تریزا ریبک” به رشته تحریر درآورده است. از جمله بازیگران این فیلم میتوان به “جسیکا چستین”، “لوپیتا نیونگو”، “پنه لوپه کروز”، “دایانا کروگر”، “سباستین استن”، “بینگ بینگ فن” و “ادگار رامیرز” اشاره نمود.
در خلاصه داستان این فیلم آمده که یک مامور زن در CIA به نام میسون “میس” براون (با بازی جسیکا چستین) با دیگر مامورین زن بین المللی گروهی را برای بازیابی یک سلاح فوق سری تشکیل می دهد. این گروه باید اقدامات یک سازمان شرور و قدرتمند را برای رسیدن به این سلاح مرگبار خنثی کنند.
عنوان این فیلم از Agent 355 (مامور ۳۵۵) یک جاسوس زن که در خلال انقلاب آمریکا فعالیت میکرده نشات گرفته شده است. مامور ۳۵۵ یکی از اولین و مشهورترین جاسوس های زن در ایالات متحده به حساب می آید. فیلم “The 355” ابتدا برای اکران در تاریخ ۱۵ ژانویه ۲۰۲۱ در نظر گرفته شده بود که بدلیل همه گیری ویروس کرونا با یک سال تاخیر مواجه شد. کمپانی Universal Pictures این فیلم را سرانجام در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۲۲ به اکران رساند.
نقد فیلم ۳۵۵
از کارگردانی و بخش فنی فیلم شروع کنیم. سیمون کینبرگ اولین تجربه کارگردانی اش نیست. او فیلم Dark Phoenix و سریال Invasion را در کارنامه کاری اش دارد. هرچند این دو اثر چندان موفق نبودند، اما انتظار می رفت که بتواند پیشرفتی داشته باشد و حرفه ای تر کارش را انجام بدهد. در یک کلام، کارگردانی کینبرگ فاجعه است. کسی که برای مدتی طولانی تهیه کننده فیلم های موفقی بوده، در کارگردانی عملکرد بسیار بد و خنده داری دارد. او از بازیگران سرشناسش بازی خوبی نمی گیرد، در میزانسین و دکوپاژ کلیشه ای رفتار می کند و تیم فنی اش همانند او عملکرد بسیار بدی دارند.
موریس جونز، سابقه فیلمبرداری دو فیلم مهم گای ریچی یعنی Snatch و Lock, Stock and Two Smoking Barrels دارد. در این دو کار، عملکرد درخشانی از خود نشان داده ولی در The 355، یک فاجعه تمام عیار است. درست است این مورد نیز به فقدان یک کارگردان کار درست برمی گردد اما زوم های نا به جا و تکان خوردن های پشت سر هم و بی دلیل دوربین، کاری می کند که مخاطب دچار سر درد شود. تدوین هم بسیار بد صورت گرفته و به شدت به ریتم فیلم ضربه می زند؛ با اینکه تدوینگر فیلم Inception تدوین این اثر را انجام داده، اما خودش نیز به یک معضل برای The 355 تبدیل می شود. موسیقی جانکی ال ایکس همانی است که از او انتظار داریم و مشخص است برای رفع تکلیف! صرفاً چیزی را ساخته و تحویل داده است. هیچ مورد مثبتی در بخش کارگردانی و فنی فیلم یافت نمی شود.
نقط ضعف دیگر فیلم، خلق سکانس های اکشن است. به صورت دیگر بخواهم بگویم، فیلم در رسیدن به یکی از اهدافش، با سر محکم به زمین می خورد. اگر خوره فیلم های اکشن باشید، می دانید که بدلکاری، موسیقی متن، فیلمبرداری و تدوین باید در این سکانس ها در بهترین حالت خود باشند. اما فیلم چنان پتانسیل سکانس های اکشنش را هدر می دهد که می خواهیم سرمان را محکم به دیوار بکوبانیم! حتی نحوه ای که بازیگران اصلی تفنگ را در دستشان می گیرند، حرکات رزمی خود را انجام می دهند یا می خواهند یک نفر را در حد مرگ بزنند مسخره و احمقانه است! ما شاهد خلاقیتی در این سکانس ها نیستیم و فیلم در خلق حداقل یک لحظه اکشن خوب، شکست فجیعی می خورد.
در بخش بازیگری، این بار فیلم به طرز نگران کننده ای ضعیف است! بازیگران اصلی، سطح بالا و درجه یک هستند و آثار خوب و مهمی را در کارنامه کاری خود دارند. اینکه چگونه توانستند اینقدر بد و حال به هم زن بازی کنند خودش یک معمای عجیب است. جسیکا چستین در قالب زنی است که هیچوقت اختیار خود را نداشته و تمام عمرش تنها بوده، اما هیچگاه این حس درماندگی را از خودش نشان نمی دهد. پنه لوپه کروز، به شدت بازی روی اعصابی دارد که چنین چیزی از او، در نوع خودش غیر عادی است. این موارد درمورد بقیه بازیگران نیز صدق می کند. بازیگران باید تا می توانند به شخصیتی که بهشان واگذار شده، شاخ و برگ اضافه کنند و آن را برایمان قابل درک کنند. اما نه تنها به شخصیت پردازی بسیار بد فیلم کمکی نمی کنند، بلکه بیشتر از قبل آن را نابود می کنند. تیم بازیگری The 355 لایق یک تمشک طلایی است.
فیلمنامه، بد، مقوا و کلیشه است. بعد از ده دقیقه اول فیلم می توانید فیلم را متوقف کنید و پیش بینی خود را جایی بنویسید و سپس فیلم را ادامه دهید. حتی دیالوگ ها، گره ها و سکانس های نقطه اوج، خسته کننده و قابل پیش بینی هستند. فیلمنامه چکیده ای از بدترین فیلمنامه های ژانر اکشن سال های اخیر است. کینبرگ خود دو فیلمنامه خوب در کارنامه کاری اش دارد اما ریبک، سابقه چندان خوبی ندارد و او از نویسندگان فیلم Catwoman است. (لازم به ذکر است که او در عرصه تئاتر و تلوزیون سابقه درخشان تری نسبت به سینما دارد.) هدف فیلم این بود که شخصیت هایی از هر ملت معرفی کند و با بخشیدن یک لایه شخصیتی، آن ها را برای مخاطبان قابل درک کنند. اما آنقدر شخصیت پردازی بد است که حتی مخاطب ممکن است متوجه تنها و بی کس بودن شخصیت اصلی نشود!
The 355 را می توان به نوعی فن سرویس تشبیه کرد. شکی نیست که امروزه بسیاری از کارگردانان و فیلمنامه نویسان، سعی دارند کسانی را در مرکز دید بگذارند که قبلاً از این فرصت برخوردار نبودند. می توان به نمونه های موفقی از جمله Moonlight، Green Book و مینی سریال Watchmen اشاره کرد. خالقان این آثار به گونه ای از این موارد استفاده کردند که حتی سختگیرترین مخاطبان را هم راضی کنند. متاسفانه در سینما شخصیت های خفن و کله شق زن که نقش اصلی فیلم را برعهده داشته باشند، کمتر خلق شده اند. به لطف سینمای مارول و دی سی، تا حدی این اتفاق افتاده اما در بقیه موارد، سعی کرده اند با بازسازی و جایگزین کردن زنان به جای مردان، این کار را انجام دهند.
می توان از کینبرگ بابت خلق داستانی اورجینال و ادای احترام به مامور ۳۵۵ متشکر بود، اما این کار او همانند دوستی خاله خرسه است! او شخصیتی ماندگار خلق نمی کند و در خلق فیلم اکشن خوبی باز می مانند. فارغ از این موارد، حتی ممکن است کاری کند که مخاطب سختگیر ما بعد از فیلم، تنفر بیشتری به این موضوعات داشته باشد! اخیراً نتفلیکس فیلم Kate را ساخت که آن هم اثر چندان خوبی محسوب نمی شود، اما ایرادات به شدت کمتری نسبت به The 355 دارد و می توان آن را تا پایان تحمل کرد! این قضیه، باید چیزی فراتر قرار دادن یک شخصیت مونث در لباس های خوشگل و آرایش باشد و نشان بدهند که آن ها چیزی کمتر از یک مرد ندارند و می توانند به نوع خودشان خفن و باحال باشند.
فیلم The 355 چیزی به جز ناامیدی محض نیست. در طول دیدن فیلم، بارها زمان را نگاه می کردم و منتظر پایان یافتن آن بودم. بهترین لحظه فیلم که من را هیجان زده کرد، لحظه پخش شدن تیتراژ پایانی بود؛ چون واقعاً تیتراژ جذابی برای آن ساخته اند! کینبرگ قرار بود اثری خلق کند که درمورد برابر بودن زنان با مردان و پیوند و صمیمیت بین نژادها را در قالب یک اکشن هیجان انگیز نشان بدهد، که نه تنها به هدفش نمی رسد، بلکه به این موارد توهین نیز می کند. امیدوارم کینبرگ دور کارگردانی را خط بکشد یا برای دفعه دیگر، از چند شخص کاربلد کمک بگیرد تا دیگر چنین آثاری را خلق نکند.
نقد و بررسی کامل فیلم جوکر ( Joker )
