پلاکت درمانی یا پی آر پی PRP چیست ؟
درمان با پلاسمای غنی از پلاکت، که در ایران آن را با نام پلاکت درمانی و یا پی آر پی می شناسیم، روشی نوین جهت بهبود رشد و التیام بافت های بدن می باشد. PRP با جداسازی پلاسمای خون، افزایش غلظت و سپس تزریق آن به بافت ها، به تولید سلول های تازه و سالم در بافت بدن کمک کرده و باعث افزایش سرعت روند بهبود آسیب ها خواهد شد. این تزریق می تواند آسیب هایی نظیر پارگی تاندون آشیل، درد شانه ناشی از پارگی روتاتور کاف، و بسیاری از آسیب های بافت های نرم را بهبود بخشد.
در حقیقت پلاسما بخش مایع خون محسوب می شود که حاوی گلبولهای قرمز و سفید، ویتامین ها و مواد معلقی است که با جداسازی گلبول های قرمز رنگ آن مایل به زرد خواهد شد. پلاکت یا ترومبوسیت نیز از جمله مواد معلق در پلاسما به شمار می رود که عملکرد اصلی آن، کمک به لخته شدن خون در هنگام بروز آسیب هایی نظیر بریدن بخش هایی از بدن است. این پلاکت ها، با ترشح فاکتورهای رشد مورد نیاز جهت تقویت سلول، به رشد و تکثیر سلول ها و شروع روند بهبود بافت بدن کمک می کنند.
پی آر پی در درمان چه مواردی به کار میرود؟
- جوانسازی پوست صورت
- جوانسازی دست ها
- رفع چین و چروک های دینامیک
- از بین بردن اسکار آکنه و اسکار زخم های ناشی از بریدگی، سوختگی و غیره
- رفع خطوط اخم یا خنده
- رفع ریزش موی سر یا ابرو
- از بین بردن پف و تیرگی دور چشم
- کاشت مو
- تحریک و تقویت مو
- درمان زخم های دیابتی و نروپاتیک و مزمن
- کم کردن استریاها و ترک های پوستی
چه افرادی برای انجام پی آر پی پوست مناسب نیستند؟
موارد منع مطلق انجام پی آر پی عبارتند از:
• عفونت های موضعی و عمومی
• بارداری و شیردهی
• بیماری های مزمن، دیابت، ایدز
• بیماری های پوستی مانند پورفیری
• کاهش تعداد پلاکت ها به کمتر از ۵۰۰۰۰ در میکرو لیتر
• بیماری های خون و اختلالات انعقادی
• بافت کلوئید
همچنین استفاده از پی آر پی PRP در موارد زیر نتایج خوبی ندارد:
• تب و بیماری های حاد
• چین و چروکهای عمیق پوستی
• افراد سیگاری، الکلی و دارای سوء تغذیه
• افراد مبتلا به مشکلات ژنتیکی پوست
• ضایعات مویرگی روی بینی و گونه ها
• ضایعات پیشرفته ناشی از نور خورشید
• هایپرپیگمانتاسیون های پیشرفته (لکهای تیره)
• مصرف آسپیرین و داروهای ضدانعقادی در یکماه اخیر
• کاهش تعداد شمارش پلاکتی به کمتر از ۱۰۰۰۰۰ در میکرو لیتر
• سابقه سرطان بویژه انواع هماتولوژیک و انواع غیر هماتولوژیک که متاستاز داده باشند و شیمی درمانی ضد متاستاز انجام شده باشد.