عفونت های قارچی یکی از بیماری های ناخن است که می توانند در هر نقطه ای از بدن رخ دهند. قارچ ها، به طور طبیعی در کنار انواع مختلف باکتری ها در درون و روی پوست بدن وجود دارند، و هنگامی که یک قارچ بیش از اندازه رشد می کند، شخص دچار عفونت می شود.قارچ ناخن، که به آن کچلی ناخن نیز گفته می شود، یک عفوت قارچی است که ناخن های دست یا ناخن ها پا را درگیر می کند. عفونت های قارچی، عموماً در طول زمان ایجاد می شوند، بنابراین، در ابتدا تغییراتی که به دلیل این عارضه در ناخن ها و انگشتان رخ می دهد خیلی جزئی تر از آن است که قابل تشخیص باشد. در ادامه به موضوع تقویت ناخنهای شکننده و تقویت کچلی ناخن می پردازیم.
ناخن های نرم حاکی از این است که رطوبت زیادی وجود دارد یا ناخن ها توسط مایعات تمیزکننده، مواد پاک کننده، لاک پاک کن ها و دیگر مواد شیمیایی آسیب دیده اند. استفاده از مقدمات پاک کردن ناخن یا بردن رنگ ناخن با الیاف نایلون (شناخته شده با نام سخت کننده های الیافی ناخن) ممکن است به تقویت ناخن های شکننده کمک کند. باید از استفاده سخت کننده های ناخن که حاوی سوفانامید تولوئن یا فرمالدئید هستند اجتناب شود، زیرا این مواد می تواند باعث تحریک و سوزش پوست شود.
قارچ ناخن عفونت مزمنی است که در ناخن انگشتان دست یا پا بروز می کند و موجب تخریب تدریجی ناخن می شود.این عفونت مزمن قارچی بیشتر در ناخن انگشتان پا بروز می کند و بعد به انگشت های دست نیز منتقل می شود.آمار پزشکی نشان می دهد که حدود نیمی از افراد تا رسیدن به سن 70 سالگی به عفونت قارچی ناخن مبتلا می شوند. روی ناخن مبتلا به قارچ اغلب لکه های سفید - زرد یا نارنجی - قهوه ای ظاهر می شود. همچنین در برخی موارد از ناخن مبتلا به این عفونت بوی نامطبوعی استشمام می شود.این بیماری ناخن علاوه بر آنکه ظاهر ناخن را زشت و آن را سست می کند همچنین در برخی موارد ناخن آسیب دیده کلفت می شود که کوتاه کردن آن سخت است و امکان دارد در برخورد با اشیاء آزاردهنده و دردناک شود.قارچ های ناخن به طور معمول با عفونت قارچی پوست آغاز می شوند. زمانی که عفونت پوست درمان شود، ناخن ها به عنوان منبع عفونت مجدد عمل کرده و قارچ ها را به دیگر نقاط بدن یا افراد دیگر منتقل می کنند. قارچ ناخن بیماری خوددرمان پذیر نیست و ممکن است منبعی برای گسترش عفونت قارچی روی پوست و بالعکس باشد. اما در صورت اقدام به معالجه در حال حاضر انواع درمان های خوراکی و موضعی برای این عارضه وجود دارد.برای مقابله با قارچ ناخن شیوه درمانی خوراکی ترجیح داده می شود اما با این حال به دلیل آنکه داروهای خوراکی برخی عوارض جانبی همچون آسیب دیدن کبد را نیز در پی دارند، بیماران استفاده از کرم های موضعی را ترجیح می دهند.قارچ های عامل این عفونت ها معمولا در مکان های گرم و مرطوب همچون استخرهای عمومی و باشگاه ها رشد می کنند. همچنین این ارگانیزم های بیماری زا را می توان در کفش ها، جوراب ها و حتی حمام پیدا کرد. این قارچ ها به فریز شدن و حرارت دیدن مقاوم هستند.
درمان عفونت ناخن چگونه است؟
1- ناخن را خشک نگه دارید.
برای خلاص شدن از شر قارچ ناخن باید آن را خشک نگه دارید، زیرا این قارچ در محیط گرم و مرطوب رشد می کند.لذا موقع سروکار داشتن طولانی مدت با آب مثل شستن لباس یا شستن ظرف، باید یک دستکش پلاستیکی و یا دستکش یک بار مصرف بپوشید تا ناخن شما خیس نشود.لبته باید توجه داشته باشید که هوا در دست های شما جریان داشته باشد تا عرق نکنند.
2- لاک ناخن خود را پاک کنید.
برای درمان قارچ ناخن بایستی ناخن در معرض روشنایی و نور قرار بگیرد، زیرا این قارچ در محیط تاریک رشد می کند. لذا به محض مشاهده علائم قارچ ناخن، فورا لاک ناخن خود را پاک کنید.
3- از کرم یا پماد ضد قارچ ناخن استفاده کنید.
کرم ها یا پمادهای موضعی ضدقارچ معمولا طی شش هفته عفونت ناخن را درمان می کنند. این پمادها برای عفونت های طولانی مدت همراه با درد مفیدند. از این پمادها طبق دستورالعمل آنها استفاده کنید.
4- با مراجعه به پزشک از یک داروی خوردنی استفاده کنید.
اگر عفونت قارچی ناخن با پماد ضدقارچ برطرف نشد، به پزشک متخصص پوست یا پزشک عمومی مراجعه کنید تا داروی خوراکی لازم را برای شما تجویز کند. داروهای خوراکی مختلفی برای درمان قارچ ناخن وجود دارند. برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی مضر، وضعیت سلامتی و تمام بیماری های خود را به پزشک بگویید.
5- ناخن عفونی خود را کوتاه کنید.
قبل از مصرف دارو برای ناخن خود با استفاده از ناخن گیر آن را کوتاه کنید سپس لکه های ضخیم ناخن را سوهان ناخن بکشید.
