درون این باکس تقریبا با هیچ نکته غافلگیرانهای روبرو نمیشویم و بهجز خود دستگاه به قاب محافظ، کابل USB، شارژر، هدست و نوشتههای راهنما بر میخوریم.
شارژر گوشی یک نمونه 18 واتی (12 ولت، 1.5 آمپر یا 9 ولت، 2 آمپر) با نشان Turbo Power است که همه توان آن در ویژن پلاس مورد استفاده قرار نمیگیرد چرا که طبق اطلاعات صفحه مشخصات این مدل، توان مورد پشتیبانی در باتری این گوشی، 15 وات است. به این شارژر و توان آن در بخش باتری باز خواهیم گشت.
هدست گوشی را پیش از این در موتورولاهای مشابهای مثل One Hyper دیدهایم و در اینجا نیز از طرحی مشابه هدستهای سالهای دور LG با شکل خاص خروجیهای صدا استفاده شده و بخش کنترلی روی سیمها نیز تنها یک دکمه برای قطع و وصل کردن تماس ارائه میکند.

گوشی موبایل موتورولا وان ویژن پلاس در اولین برخورد حس یک گوشی کلاسیک عریض با ظاهری نزدیک به نمونههای ارائه شده در سالهای گذشته را منتقل میکند؛ امریکه کاملا مدیون نسبت تصویر نچندان مدرن 19:9 صفحهنمایش دستگاه است؛ جاییکه از ارتفاع کاسته شده و به عرض گوشی افزوده میشود. لبههای 2.5D صفحهنمایش در زیر دست کاملا نرم و مطبوع بوده و حس مثبتی را از لمس کنارهها ایجاد میکنند.
شکل اسپیکر تماس در بخش بالایی خبر از مجموعه صوتی توانمندی در این گوشی میدهد امریکه در ادامه نیز به آن خواهیم پرداخت و یکی از جذابیت های ویژن پلاس به حساب میآید. این اسپیکر فضایی نزدیک به 33 میلیمتر از شیشه روی صفحهنمایش در این قسمت را نیز به خود اختصاص میدهد.
پشت گوشی با کاور پلاستیکی براقی پوشیده شده که رنگآمیزی پلکانی جالبتوجه آن در نمونه در اختیار ما از سرمهای تیره در بالا آغاز شده و بهتدریج با رسیدن به پایین گوشی، روشنتر میشود. این ترکیب در نسخه قرمز دستگاه نیز بههمین صورت تکرار شده است. در نسل پیشین این خانواده یعنی One Vision، از شیشه سهبعدی گوریلاگلس در این قسمت استفاده شده بود و بازگشت به پلاستیک در بخش پشتی ویژن پلاس عقبگرد مشهودی به حساب میآید.
جنس براق این قاب طبق انتظار بیش از اندازه جاذب اثرات انگشت و البته احتمالا خراشیدگیست و همانطور که خود موتورولا نیز گوشی را بهصورت پیشفرض در قاب حاضر در باکس قرار داده شاید بهتر باشد برای جلوگیری از هرگونه آسیب همواره از این قاب، یا قاب مناسب دیگری در این زمینه استفاده شود.
مجموعه دوربینهای دستگاه همراه با سنسور عمق میدان، فوکوس لیزری و فلش LED در دو قسمت مجزا با اندکی برآمدگی در کناره سمت چپ قرار دارند و سنسور انگشت نیز درون نشان موتورولا جا خوش کرده است.
لبههای جانبی گوشی در بخش پشتی تا حدودی خمیده طراحی شدهاند که با وجود آنکه در خوشدستی بهتر دستگاه نقش موثری ایفا میکنند اما این خمیدهگی به اندازهای نیست که در کمتر بهنظر رسیدن ضخامت این مدل تأثیر بزرگی بر جای بگذارد.
روی دکمه پاور در کناره سمت راست از خطوط برجستهای استفاده شده که پیدا کردن آن را در زیر دست به امر آسانی بدل میکند. این دکمه در ارتفاع کاملا مناسبی قرار گرفته که به راحتی در زیر انگشت شست دست راست و اشاره دست چپ قرار میگیرد اما در سوی دیگر دکمههای تغییر صدا به اندازه بالاتر از حد عادی قرار گرفتهاند که برای دسترسی به آنها یا باید از دست دوم استفاده کرد یا گوشی را در دست جابجا نمود.
به نکته خاص دیگری در دورتادور این مدل نمیتوان اشاره کرد و البته در این میان نباید از حضور جک هدست در بخش بالایی غافل شد که خبر دلگرمکنندهای برای علاقهمندان به موسیقی بهشمار میرود.
در حالیکه موتورولا وان ویژن پلاس از لحاظ ابعاد صفحهنمایش تفاوتی با One Vision سال گذشته این برند ندارد اما متفاوت بودن نسبت صفحهنمایش در این دو گوشی به اختلاف مشهودی در ابعاد آنها منجر شده است. در وان ویژن با یک پنل 6.3 اینچی با نسبت 21:9 روبرو بودیم که عملا سیمای یک گوشی کشیده و باریک را به تصویر میکشید، در ویژن پلاس اما با اینکه سایز صفحهنمایش هنوز همان 6.3 اینچ است اما نسبت تصویر به 19:9 کاهش پیدا کرده و طبیعتا با کم شدن از ارتفاع، به عرض گوشی افزوده شده است. برای مشخص شده این اختلاف کافیست به طول و عرض 158.35 و 75.83 میلیمتری ویژن پلاس در مقایسه با ابعاد متناظر آن در ویژن سال قبل یعنی 160.1 و 71.2 میلیمتری نگاهی بیندازیم که انتظار اولیه در این زمینه را به خوبی برآورده میسازند. بدینترتیب همانطور که اشاره شد ویژن پلاس با تغییر نسبت صفحهنمایش به 19:9 ظاهری مثل گوشی کلاسیک سالهای قبل را به خود گرفته که بزرگتر شدن صفحهنمایش تأثیر کمتری در ارتفاع آن بر جای گذاشته و در عوض نمونهای کاملا عریضتر به حساب میآید. عریضتر شدن گوشی اندکی در استفاده از آن با یک دست تأثیر منفی داشته اما تقریبا به همان نسبت از ارتفاع دستگاه کاسته و شاید بتوان از ارگونومی بالاتری در آن سخن گفت.
ضخامت این 9.09 میلیمتر است که در مقایسه با 8.7 میلیمتر سال قبل با نزدیک به 0.31 میلیمتر افزایش روبرو شده است. این افزایش به دلیل خمیدگی اندک لبههای بخش پشتی و تحت بودن شیشه روی صفحهنمایش تا حدودی احساس میشود و عملا با نمونه چندان Slim و نازکی روبرو نمیشویم.
ویژن پلاس در زمینه وزن حداقل در مقایسه با نسل قبلی خود گوشی چندان ناموفقی بهنظر نمیرسد؛ وزن این مدل 188 گرم اعلام شده که تنها 8 گرم بیش از وان ویژن بوده و این در حالیست که ظرفیت باتری از 3,500mAh به 4,000mAh افزایش یافته است. این وزن البته با توجه به سایز صفحهنمایش و ظرفیت باتری چندان نیز سبک نیست و مثلا برای نمونه، هواوی P Smart S با صفحهنمایش یکاندازه و باتری مشابه 4 هزار میلی امپر ساعتی، 25 گرم سبکتر بوده و تنها 163 گرم وزن دارد.
در ویژن پلاس از یک صفحهنمایش 6.3 اینچی IPS LCD با وضوح 1080×2280 پیکسل یا فول اچدی پلاس در نسبت 19:9 استفاده شده که تراکمی معادل 400 پیکسل در هر اینچ را بهدست میدهد. از میزان روشنایی و کنتراست این پنل میتوان رضایت داشت و با اینکه مشخصا به نمونههای بهتری در این زمینه میتوان اشاره نمود اما در اینجا نیز با نمونه چندان بدی روبرو نمیشویم.
از لحاظ زاویه دید طبق انتظار از یک پنل IPS اوضاع کاملا راضیکنندهای برقرار است و از تندترین زوایا نیز مشکلی در مشاهده محتوای صفحه دیده نمیشود.
در بخش Colors از منوی تنظیمات Display، سه گزینه برای تنظیم رنگ ارائه شده که بهصورت پیشفرض روی اشباعشدهترین حالت ممکن یعنی Saturated قرار دارد که طبیعتا رنگهای غیر واقعیتر اما جذابتری را تولید میکند. میزان این اغراقشدهگی در رنگ با انتخاب Boosted اندکی کمتر میشود و در حالت Natural نیز با رنگهای سردتر و نزدیکتر به واقعیت روبرو میشویم.
زیر صفحهنمایش حاشیهای نزدیک به 6 تا 7 میلیمتر دیده میشود که این رقم در کنارهها به حوالی 3 میلیمتر و در بالا نیز به حول و حوش 4 میلیمتر میرسد. در بخش بالایی جدا از میکروفون تماس که نقش اسپیکر دوم استریوی دستگاه را نیز ایفا میکند به حسگرهای ناپیدای این قسمت و البته دوربین سلفی گوشی بر میخوریم که درون یک ناچ قطرهای در مرکز جای دارد.

اسلات سیمکارت و کارت حافظه در سمت چپ گوشی از نوع ترکیبی در نظر گرفته شده بدینمعنا که از بین دو سیمکارت بدون کارت حافظه یا یک سیمکارت و یک کارت حافظه microSD تنها باید یکی را انتخاب کرد.
در سمت راست همانطور که پیشتر اشاره شد به دکمه دوگانه تغییر صدا و کلید پاور بر میخوریم که این آخری طرحدار و برجسته طراحی شده و یافتن آن در زیر دست امر آسانی خواهد بود.
بالای گوشی محل جک هدست و میکروفون دوم گوشیست و در پایین نیز بهجز پورت USB-C در مرکز، به اسپیکر اصلی دستگاه و میکروفون تماس بر میخوریم.
یکی از جذابیتهای Vision Plus، اسپیکرهای استریوی آن است در کمتر نمونه میانردهای به چشم میخورد؛ در ساختار این مدل از دو اسپیکر، یکی در پایین در کنار پورت USB-C و دیگری بر بالای صفحهنمایش استفاده شده که این آخری نقش اسپیکر تماس را نیز بر عهد دارد. نوع صدای خارج شده از این دو اسپیکر طبق انتظار متفاوت بوده و صداهای بمتر با فرکانس پایینتر از اسپیکر پایینی و صداهای زیر با فرکانس بالا از اسپیکر بالای صفحهنمایش خارج میشوند. قدرت و شدت صدای خروجی از اسپیکر پایینی نیز بهطرز مشهودی بیش از اسپیکر دوم است. در عمل از صدای خروجی از اسپیکرهای استریوی ویژن پلاس میتوان بهطور کامل رضایت داشت و چه به لحاظ میزان شدت و بلندی و چه از نظر کیفیت، امتیاز مناسبی را بهخصوص در این رده قیمتی کسب میکند.
جنس پلاستیکی بخش پشتی گوشی همانطور که اشاره شد در کوتاهترین زمان ممکن با انبوهی از اثرات انگشت پوشیده میشود و منظره زیبای اولیه را تحت تأثیر قرار میدهد. طراحی این قسمت تا حدودی به ویژن سال قبل شباهت دارد اما تفاوتهای بعضا مهمی نیز در آن به چشم میخورد که بیشک مهمترین آنها حذف نشان Android One از بخش پایینی دستگاه است. در نبود این عنوان طبیعتا تضمینی برای آپدیت دستگاه به نسخههای بالاتر اندروید وجود ندارد.
در کناره سمت چپ بالا به مجموعه دوربینهای دستگاه بر میخوریم که در دو بخش مجزا از هم قرار دارند و سنسور اثر انگشت درون نشان موتورولا نیز موارد قابل اشاره در این قسمت را تکمیل میکند.
در حالیکه در وان ویژن سال قبل از یک دوربین 48 مگاپیکسلی و یک سنسور عمق میدان در بخش پشتی استفاده شده بود در ویژن پلاس یک دوربین دیگر نیز به این مجموعه افزوده شده که لنز بزرگ آن جدا از دیگر اجزای دوربین، در بالا قرار گرفته است. دوربین اصلی گوشی همچنان 48 مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f/1.7 و ابعاد پیکسل 0.8 میکرونیست که با ترکیب پیکسلهای چهارگانه با یکدیگر، واحدهای دریافت نور 1.6 میکرونی را در وضوح 12 مگاپیکسل ارائه میکند. این دوربین با اینکه به فوکوس تشخیص فاز و مکانیزم فوکوس لیزری مجهز است اما در یک نکته مهم و تعیینکننده یعنی حذف لرزهگیر OIS نسبت به وان ویژن با عقبگرد روبرو شده که این موضوع در فیلمبرداری در حرکت بهخصوص در محیطهای با نور کمتر احتمالا تأثیر بزرگی را بر جای خواهد گذاشت. یک نکته عجیب دیگر در مورد این دوربین در دسترس نبودن وضوح کامل 48 مگاپیکسلی در آن است که با وجود آنکه در عملا برتری خاصی بر وضوح بیشفرض 12 مگاپیکسلی ندارد اما حذف آن از رزولوشنهای مورد پشتیبانی این دوربین نیز نکته بیسابقهای به نظر میرسد.
دوربین دوم دستگاه که تقریبا به همین صورت در One Action نیز حضور داشت، دوربین متفاوتی برای برداشت ویدئو با زاویه باز است که موتورولا از آن با نام Action Cam یاد میکند و به صورت اختصاصی تنها برای فیلمبرداری مورد استفاده قرار میگیرد. این دوربین ویدئوهایی حداکثر با وضوح فول اچدی با 30 یا 60 فریم در ثانیه را برداشت میکند. این دوربین 16 مگاپیکسلی که میدان دید عریضی برابر با 117 درجهای دارد به پیکسلهایی ظاهرا با ابعاد 2 میکرون مجهز بوده و دیافراگم لنز آن نیز تا f/2.2 گشوده است. یک جذابیت متفاوت این دوربین چرخش 90 درجهای سنسور آن است که امکان برداشت ویدئوی افقی بدون نیاز به چرخش دستگاه و به همان صورتی که گوشی را بهصورت عمودی در دست دارید، فراهم میکند. سومین ماژول حاضر در این بخش نیز یک سنسور 5 مگاپیکسلی تعیین عمق میدان است که به همین صورت در ویژن سال قبل نیز حضور داشت و طبیعتا امکان برداشت عکس بهصورت مستقل را ندارد. بدینترتیب با وجود افزوده شدن یک لنز دوربین به بخش پشتی وان ویژن پلاس، این گوشی عملا همچنان تنها از یک دوربین برای برداشت عکس بهره میبرد و دوربین دوم تنها برای ویدئو قابل استفاده است.
منوی دوربین برخلاف رابط کاربری اندروید خام دستگاه، یک مجموعه پر و پیمان با تنظیمات متعدد و امکانات فراوان است که نمونه آن را پیش از این در دیگر نمونههای مشابه موتورولا نیز دیدهایم. در این قسمت در ستون سمت راست جدا از شاتر دوربین، نمای آخرین عکس گرفته شده و میانبر سوییچ بین دوربینهای اصلی و سلفی، یک گزینه دیگر برای دسترسی مستقیم به Google Lens در نظر گرفته شده که از این طریق میتوان مستقیما به آن دسترسی داشت. یک خط جلوتر، دکمه تعویض بین عکاسی و فیلمبرداری و دکمه حالتهای دوربین دیده میشود و آخرین گزینه انتخاب شده در این بخش نیز در زیر میانبر دوربین عکاسی به چشم میخورد.

در موتورولا وان ویژن پلاس از یک دوربین سلفی 25 مگاپیکسلی f/2.0 استفاده شده که مثل دوربین اصلی از امکان ترکیب پیکسلهای چهارگانه برخوردار بوده و وضوح تصویر پیشفرض آن به 6 مگاپیکسل میرسد. برخلاف دوربین اصلی البته امکان عکاسی با وضوح کامل 25 مگاپیکسلی در این دوربین وجود دارد که طبیعتا بهدلیل پیکسلهای کوچکتر، نتیجه ضعیفتری را ایجاد میکند. از نتیجه بهدست آمده از این دوربین در وضوح پیشفرض 6 مگاپیکسلی مثل اغلب دیگر نمونههای مشابه در حضور نور کافی میتوان تا حدود زیادی رضایت داشت اما در نور کم و در محیطهای داخلی از کیفیت آن کاسته میشود.
در ویژن پلاس از یک باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی استفاده شده که با وجود آنکه نسبت به وان ویژن و باتری 3,500mAh آن با افزایش ظرفیت روبرو شده اما مزیت و برتری خاصی نسبت به گوشیهای همرده خود نداشته و توان استانداردی را ارائه میکند. موتورولا از این باتری بهعنوان یک باتری 40 ساعته یاد میکند که البته صحت این ادعا بهطور کامل به نوع استفاده افراد وابسته است. در دنیای واقعی با یک استفاده متوسط رو به بالا میتوان به سادگی با یک بار شارژ به اواسط روز دوم نیز رسید؛ امریکه تقریبا منطبق با ادعای شرکت سازنده است.

موتورولا وان ویژن پلاس به صورت پیشفرض با سیستمعامل اندروید 9 و پوسته اندروید خام عرضه شده و در این میان تنها برخی گزینههای جدید از سوی موتورولا به این رابط کاربری افزوده شدهاند. زمان بوت 24 ثانیهای دستگاه برای یک گوشی رده میانی نسبتا سریع به حساب میآید اما از وان اکشن با بوت 18 ثانیهای هنوز کندتر است.
ساختار منویی این گوشی را تقریبا به طور کامل در وان اکشن دیدهایم و تنها برخی تفاوتهای معدود مابین آنها دیده میشود. در صفحه قفل به دو میانبر دوربین و دستیار صوتی در پایین همراه با زمان و تاریخ و نوتیفیکیشن برنامهها در مرکز بر میخوریم که تغییری نسبت به آنچه در دیگر نمونههای مجهز به اندروید خام دیدهایم، نداشتهاند.
در صفحه هوم به موارد همیشگی مثل پنج میانبر پایین صفحه و سرچ گوگل بر میخوریم اما در پایین برخلاف وان اکشن از همان دکمههای کنترلی سهگانه کلاسیک استفاده شده است.
با زدن دکمه Recent در این رابط کاربری که در کناره سمت راست قرار دارد جدا از برنامههای اخیرا اجرا شده، پنج آیکون (که در حقیقت ردیف اول آیکونهای منوی اصلی هستند) در پایین ظاهر میشوند و باکس سرچ نیز برخلاف وان اکشن از این قسمت حذف شده است. با کشیدن هریک از این برنامههای اخیر اجرا شده حاضر در این لیست رو به سمت بالا میتوان آنها را به صورت تکتک بست یا با اسکرول افقی به سمت چپ از گزینه Clear All برای بستن همه آنها استفاده کرد.
پردازش در موتورولا وان ویژن پلاس با پروسسور 11 نانومتری Snapdragon 665 شرکت کوالکام انجام میپذیرد که نزدیک به یک سال و نیم پیش بهعنوان آپدیتی بر پروسسور سه ساله Snapdragon 660 ارائه شد؛ SD665 با اینکه تغییری در ماهیت هستههای پردازشی SD660 نداده (البته فارغ از کمتر شدن کلاک هستههای قویتر)، در زمینه گرافیک با بهبود مشخصی روبرو شده و گرافیک Adreno 610 آن در سطح بالاتری از Adreno 512 کهنسال قرار میگیرد. کاهش لیتوگرافی ساخت از 14 به 11 نانومتر نیز تغییر مهم دیگریست که بهخصوص در مصرف انرژی دستگاه تأثیر محسوسی بر جای خواهد گذاشت. در ساختار این پردازنده از 4 هسته 2 گیگاهرتزی A73 و 4 هسته 1.8 گیگاهرتزی A53 استفاده شده است.
حافظه رم گوشی تنها 4 گیگابایت است که حتی در این رده قیمتی نیز نسبتا در سطح پایینی قرار میگیرد و میتوان به رقبای دیگری با رم حداقل 6 گیگابایتی در این سطح اشاره نمود. حافظه داخلی ویژن پلاس 128 گیگابایت است که از این میزان پیش از انجام هرگونه تغییر روی حافظه (آپدیت یا نصب برنامه جدید یا انتقال فایل به حافظه) نزدیک به 15 گیگابایت آن از سوی سیستمعامل اشغال شده و اندکی بیش از 113 گیگابایت آن در اختیار کاربران قرار دارد. این مقدار در نمونهای مثل وان اکشن اندکی بیشتر بود و در اولین بوت حوالی 116 گیگابایت به کاربران اختصاص پیدا میکرد.
حافظه داخلی دستگاه برخلاف انتظار از نوع کمسرعت eMMC انتخاب شده که این با توجه به حضور حافظههای UFS 2.0 در نمونههایی مثل وان اکشن و وان هایپر علامت سوال بزرگی را ایجاد میکند. حضور حافظه eMMC به کندی نسبتا محسوسی در این گوشی در برخی موارد منجر شده و تجربه کاربری ضعیفتر از حد انتظاری را ارائه میکند. برای اطمینان از این مسئله طبق معمول از تست AndroBench استفاده میکنیم که با رسیدن به سرعتی در حدود 290MB/s در بخش خوانش ترتیبی، ادعای اولیه در این زمینه را اثبات میکند.
حداکثر سرعت ارتباطات تحت شبکه در موبایل One Vision Plus از سوی شرکت سازنده در دانلود آپلود به ترتیب در حوزه LTE Cat.13 و LTE Cat.5 اعلام شده که به معنای سرعت دانلود 390 و آپلود 75 مگابیت بر ثانیه است. این دو سرعت هر دو نسبت به حداکثر نرخ تبادل قابل دسترسی در مودم X12 LTE پروسسور SD665 کاهش پیدا کردهاند چرا که در این مودم حداکثر سرعت دانلود تحت LTE Cat.12 به 600 مگابیت بر ثانیه رسیده و سرعت آپلود نیز با پشتیبانی از Cat.13 روی کاغذ 150Mbps خواهد بود. بدینترتیب ظاهرا شرکت سازنده بهدلیلی اعلام نشده تصمیم به محدود کردن هر دو سرعت آپلود و دانلود 4G این مدل گرفته است. بلوتوث دستگاه نسخه 5.0 با پشتیبانی از aptX بوده و وایفای دو باند ac و اتصال NFC نیز در آن پیشبینی شدهاند. جک هدست، پورت USB-C و مسیریابهای GPS/GLONASS/Galileo دیگر مشخصات ارتباطی این مدل را تشکیل میدهند.
Motorola One Vision Plus محصولی در رده میانی رو به پایین بازار بوده که از صفحهنمایش بزرگ با کیفیت و دوربین اصلی نسبتا راضیکنندهای بهره میبرد و با حافظه داخلی بالا، پشتیبانی از جک هدست و اسپیکرهای استریو توجه علاقهمندان به موسیقی را به خود جلب میکند. این گوشی از بدنهای تمامپلاستیکی بهره میبرد که نهتنها در برابر خراشیدگی و صدمات فیزیکی مقاومت چندانی از خود نشان نمیدهد بلکه در کسری از ثانیه با انبوهی از اثرات انگشت و آلودگی نیز پوشیده میشود. نکته جالبتوجه در این میان این است که وان ویژن سال قبل از شیشه گوریلاگلس در بخش پشتی بهره میبرد که در این مدل به پلاستیک تبدیل شده است.
در بخش تصویربرداری این گوشی در پشت دستگاه تنها یک دوربین با قابلیت عکاسی دیده میشود و دوربین دوم یا اکشن کم تنها برای فیلمبرداری در نظر گرفته شده است. دوربین 48 مگاپیکسلی این مدل با وضوح پیشفرض 12 مگاپیکسلی عکاسی میکند و برخلاف نمونههای معمول این رده امکان برداشت با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی را به کاربران نمیدهد. از کیفیت تصاویر این دوربین در حضور نور کافی روز میتوان تا حدودی نسبتا زیادی رضایت داشت و با اینکه رنگهای آن سیرتر و اغراقشدهتر از حالت عادی بهنظر میرسند اما در کل شرایط مناسبی و راضیکنندهای را ارائه میدهند. مکانیزم فوکوس لیزری در این دوربین به دقت فوکوس آن افزوده اما در سوی مقابل تأخیر شاتر مشهودی تقریبا در همه موارد برداشت تصویر دیده میشود. از کیفیت این دوربین در محیطهای با نور کم و در شب به میزان زیادی کاسته شده و حالت اختصاصی شب نیز تغییر بزرگی را در این شرایط ایجاد نمیکند.
اکشن کم یا دوربین مخصوص فیلمبرداری این مدل یکی از نقاط قوت اصلی آن به حساب میآید؛ جاییکه برخلاف همه دیگر رقبا، با گرفتن گوشی به صورت عادی و عمودی میتوان ویدئوهای وایدی را به صورت افقی برداشت کرد. لرزهگیر دیجیتال در هر دو دوربین گوشی حضور دارد اما تأثیر بهتری را در دوربین مخصوص فیلمبرداری یا اکشنکم برجای میگذارد. نکته منفی در این میان فعال بودن EIS یا لرزهگیر دیجیتال هر دو دوربین تنها در وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه است و در وضوحهای بالاتر امکان استفاده از آن وجود ندارد.
چیپست پردازشی با اینکه از هستههای پردازشی قدیمی و نچندان فوقالعادهای بهره میبرد اما در دیگر سو در زمینه گرافیکی و لیتوگرافی ساخت (موثر در مصرف انرژی) تقریبا در سطح دیگر رقبا عمل میکند. حافظه رم گوشی تنها 4 گیگابایت است که میتوان از آن بهعنوان یکی از مهمترین نکات منفی این مدل یاد کرد و حافظه داخلی 128 گیگابایتی آن نیز از نوع کمسرعت eMMC انتخاب شد که در برخی موارد به کندی مشهودی در عملکرد دستگاه میانجامد.
ظرفیت 4 هزار میلی امپر ساعتی باتری گوشی در سطح متوسط و نسبتا راضیکنندهای قرار دارد اما در زمینه شارژ، با پشتیبانی از توان تنها 15 واتی (با وجود 18 واتی بودن شارژر) سرعت چندان بالایی نداشته و برای یک شارژ کامل، اندکی بیش از 2 ساعت شما را به انتظار میگذارد.
حذف لرزهگیر اپتیکال (OIS) از مجموعه دوربین، ترکیبی بودن اسلات حافظه جانبی، حضور نداشتن در پلتفرم اندروید وان گوگل و ارائه با سیستمعامل قدیمی اندروید 9، کاهش سرعت ارتباطات 4G LTE از حد استاندارد پلتفرم Snapdragon 665 و رابط کاربری ساده و نسبتا غیر user friendly از دیگر نکات منفی موتورولا وان ویژن به حساب میآیند.
| معرفی | جولای 2020 | |
|---|---|---|
| وضعیت |
|
| نوع | LTPS IPS LCD لمسی خازنی، 16 میلیون رنگ |
|---|---|
| ابعاد | 6.3 اینچ (~82.5% نسبت نمایشگر به بدنه) |
| رزولوشن | 1080 در 2280 پیکسل، 19:9 (~400 پیکسل در اینچ تراکم پیکسلی) |
| محافظ |
| ابعاد | 158.35 در 75.83 در 9.09 میلیمتر |
|---|---|
| وزن | 188 گرم |
| ساخت | جلوی شیشهای، پشت پلاستیکی، فریم پلاستیکی |
| سیمکارت | دو سیمکارتهی هیبریدی (نانو-سیم، همزمان یکی فعال) |
| سیستمعامل در زمان عرضه |
|
|
|---|---|---|
| تراشه | Qualcomm SDM665 Snapdragon 665 | |
| پردازنده مرکزی | 8 هستهای (چهار هستهی 2.0 گیگاهرتز Kryo 260 Gold و چهار هستهی 1.8 گیگاهرتز Kryo 260 Silver) | |
| پردازنده گرافیکی |
|
| درگاه حافظه | microSDXC (استفاده از شیار دوم سیمکارت) |
|---|---|
| حافظه داخلی | 128 گیگابایت 4 گیگابایت رم |
| اصلی | 48 مگاپیکسل (0.8 میکرومتر سایز پیکسل، 1/2.0 اینچ سایز سنسور، لنز واید 26 میلیمتری، f/1.7، فوکوس خودکار با تشخیص فاز) 16 مگاپیکسل (لنز 14 میلیمتری فوقعریض) 5 مگاپیکسل (f/2.2، سنسور تشخیص عمق تصویر) |
|---|---|
| قابلیتها | فلش LED، پانوراما، HDR |
| فیلمبرداری | 4K@30fps، 1080p@30/60/120fps، 1080p@30fps; لرزشگیر الکترونیکی تصویر-ژیروسکوپی |
| سلفی | 25 مگاپیکسل (0.9 میکرومتر سایز پیکسل،لنز واید 26 میلیمتری، f/2.0) |
| فیلمبرداری سلفی | 1080p@30/120fps |
| جک ۳.۵ میلیمتری |
|
|---|
| باتری |
|
|
|---|---|---|
| شارژر | شارژ سریع 15 واتی |
| حسگرها | حسگر اثرانگشت (پشت گوشی)، شتابسنج، ژیروسکوپ، سنسور مجاورت، قطبنما |
|---|
| فناوری | GSM / HSPA / LTE |
|---|
| شبکه بیسیم | Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac، دو بانده، Wi-Fi Direct، هاتاسپات | |
|---|---|---|
| بلوتوث |
|
|
| GPS | بله، با A-GPS، GLONASS، BDS، GALILEO | |
| رادیو | رادیو افام | |
| USB | 2.0، Type-C 1.0 کانکتور ریورسبل ، پشتیبانی از OTG |
| رنگها | آبی، صورتی |
|---|---|
| مدلها | |
| نرخ مخصوص جذب (SAR) | |
| نرخ مخصوص جذب اروپا (SAR EU) | |
| حدود قیمت در زمان عرضه | حدود 170 یورو |