چه کنیم تا کودک از دندانپزشکی نترسد ؟
مراجعه کودکان به دندانپزشک تاثیر زیادی در سلامت آینده دندان های آن ها دارد و شاید برای همیشه دندان هایی سالم را به آن ها بدهد و همچنین باعث می شود که بهداشت دهانی اش افزایش پیدا کند اما مشکل اینجاست که کودکان از پزشکان ، مخصوصا دندانپزشکی می ترسند که علت آن هم استفاده از ابزارهای دندانپزشکی است که باعث ترس بیشتر کودک می شود.
از زمانی که خیلی کوچک هستند، این کار را انجام دهید
وقتی که کودکتان از همان سنین بسیار پایین به دندانپزشک مراجعه کند ، کم کم به این قضیه عادت می کند و در نتیجه دندانپزشک و ابزارهای آن به نظرش چیز عجیب و غریبی نمی آیند.
کودک را هر سه ماه یکبار نزد دندانپزشک ببرید
بهتر است کودکتان را هر سه ماه یکبار نزد دندانپزشک ببرید تا ارتباط مؤثری بین کودک و دندانپزشک برقرار شود و درمان های پیشگیرانه به موقع انجام شوند و اگر دندان آنها دچار مشکل یا پوسیدگی بود ، دندانپزشک در مراحل ابتدایی این مشکل را تشخیص دهد و با درمان ساده دندان کودک را درمان نماید زیرا اگر کودک برای اولین بار به حالت اورژانسی (درد، تورم، آبسه و عفونت) به دندانپزشک مراجعه کند چون در این حال پزشک برای برطرف شدن مشکل مجبور است، اقدامات درمانی که معمولاً منجر به درمان های ناخوشایند و دردناک می گردد ، انجام دهد ،کودک می ترسد و این برخورد اول در نگرش او اثر گذاشته و او را تبدیل به مریضی ترسو وگریزان از دندانپزشکی می کند.
مسئله را برای او ساده کنید
زمانی که می خواهید برای اولین بار کودک خود را به دندان پزشکی ببرید ، یک دید کلی به او بدهید و بیش از حد وارد جزئیات نشوید و همچنین از پزشکتان بخواهید که در ملاقات اول، کار را طولانی نکند و یک کار و معاینه کلی را انجام دهد ، مثلا اقداماتی مثل پر کردن دندان نباید در اولین جلسه انجام شود زیرا باعث می شود که کودک شما برای همیشه از دندانپزشک بترسد.
قبل از مراجعه واقعی، نقش دندانپزشک را ایفا کنید
قبل از این که برای اولین بار به پزشک مراجعه کنید، خودتان را در نقش دندان پزشک قرار دهید و او نیز بیمار باشد و با مهربان ترین حالت ممکن با او رفتار کنید و صداهای خشن و ترسناک ابزار را تقلید نکنید و به او نشان دهید که دندانپزشک چگونه دندان پزشک دندان شما را چک می کند و سپس از او بخواهید که جای دندانپزشک قرار بگیرد و مسواک زدن را به شما آموزش دهد.
مراقب واژگان خود باشید:
از کلماتی مانند درد، آمپول و خون خودداری کنید. اجازه دهید کادر درمان از توضیحات و واژگان خود برای آشنایی با کودک استفاده کنند. شما می توانید از کلمات زیبا استفاده کنید. برای مثال می توانید به کودک بگویید که قرار است دندانپزشک به دنبال تکه های قند در دهانش بگردد و آنها را تمیز کند. یا می توانید به او بگویید که قرار است دندانپزشک لبخند او را ببیند و دندانهایش را بشمارد.
در مطب دندانپزشکی بزرگسالان شبیه سازی نکنید:
برخی از والدین برای غلبه بر ترس کودک از دندانپزشک او را با خود به مطب دندانپزشکی بزرگسالان می برند. این کار اشتباه است. ممکن است شما خود برای انجام اعمال دندانپزشکی دچار اضطراب شوید و کودک این را حس می کند. در عین حال ممکن است کودک حرف های سایرین در مورد درد در اعمالی مانند عصب کشی و پر کردن را بشنود. از آنجا که کودک خود تجربه ای ندارد این صحبت ها می تواند وحشت آور باشد. ازسوی دیگر محیط دندانپزشکی بزرگسالان شباهتی با محیط پر از رنگ و عروسک مطب های دندانپزشکی اطفال ندارد.
آماده گریه های وحشتناک باشید:
اینکه کودک شما در مطب گریه کند و تمایلی به معاینه شدن توسط یک غریبه نداشته باشد طبیعی است. مطمئن باشید این اولین تجربه دندانپزشک و دستیاران وی از یک کودک نیست. آنها متخصص همین کار هستند. بنابراین نیازی نیست نگران باشید یا کودک را سرزنش کنید. اجازه دهید کادر درمان شما را هدایت کنند. برخی ممکن است از شما بخواهند با فاصله از صندلی معاینه بایستید و دست کودک را در دست بگیرید.
رشوه ندهید:
برای غلبه بر ترس کودک از دندانپزشک به کودک نگویید: «اگر گریه نکنی، بعد از معاینه به تو شکلات می دهم.» کودک از خود می پرسد چه اتفاقی قرار است بیوفتد که من ممکن است گریه کنم؟ این جملات نگرانی وی را افزایش می دهد. از سوی دیگر ارائه شکلات به کودک پیام متناقضی با گفته های شما در مورد سلامت و بهداشت دهان و دندان دارد. در عوض پس از پایان معاینه وی را به خاطر رفتار خوب و شجاعتش تحسین کنید. برای هر بار رفتار خود می توانید به او برچسب بدهید و پس از چند برچسب به او جایزه بدهید.