بازی فوتبال ورزشی است تیمی که در آن دو گروه یازده نفره در مقابل هم بازی می کنند و اغلب آن را پرطرفدارترین ورزش جهان می دانند. این ورزش در زمینی مستطیل شکل با پوشش چمن یا چمن مصنوعی انجام می گیرد که در انتهای عرضی دو ضلع آن دو دروازه قرار داده شده است. هدف وارد کردن توپ به دروازهٔ حریف است. دروازه بان تنها کسی است که در این بازی حق دارد از دست ها و بازوهای خود برای گرفتن و مهار توپ استفاده کند. دیگر اعضای تیم توپ را اغلب با استفاده از پا و ضربه زدن به آن به گردش درمی آورند، گاه نیز ممکن است از سینه یا سر خود استفاده کنند. هر تیمی که بیش ترین گل را به حریف بزند برندهٔ بازی است. اگر بازی در پایان با گل های برابر پایان پذیرد نتیجه بازی را مساوی اعلام می کنند یا این که بازی به وقت اضافی کشیده می شود و سپس ممکن است ضربات پنالتی تعیین کننده بازی باشد. قوانین فوتبال مدرن و به شکل امروزی آن در کشور انگلستان وضع شد. نهاد اداره کننده فوتبال در جهان فیفا نام دارد که اغلب آن را به اختصار فیفا می نامند. معتبرترین مسابقه در این رشته ورزشی جام جهانی فوتبال نام دارد که هر چهار سال یک بار برگزار می شود. این رویداد هنگام برگزاری بینندگان زیادی دارد که شمار آن دو برابر بینندگان بازی های المپیک تابستانی است.
آشنایی با ورزش فوتبال دستی
تاریخچه ی اولین آغاز
فوتبال از آسیا ظهورکرد و در این قارهٔ کهن آغازگردید. شواهد تاریخی نشان می دهد که قدمت بازی فوتبال به سدهٔ دوم و سوم پیش از میلاد در چین بازمی گردد. پرچم دار این ورزش دودمان هان بودند که به توپی چرمی پرشده از پر و مو لگد می زدند. دور این توپ ها حدود ۴۰–۳۰ سانتی متر بوده است. این بازی چینی «تسو چو» نام داشت و امپراتوری هان در دوران زمامداری خود، این بازی را در سراسر چین گسترش داد. نوع دیگری از این ورزش حدود ۶۰۰–۵۰۰ سال بعد در ژاپن آغازگردید؛ اما هیچ مسابقهٔ رقابتی میان ژاپن و دودمان هان صورت نگرفت. در آن زمان، بازیکنان در دایره ای نسبتاً کوچک می ایستادند و توپ را از یک دیگر عبور می دادند. «کمری» نام ژاپنی این بازی بود و در مقایسه با فوتبال امروزی بسیار متفاوت بود. سپس فوتبال در یونان و به شکل ورزش هارپاستوم در روم نیز رواج پیداکرد. فوتبال در بازی های یونانیان و رومیان تغییرات عمده ای یافت؛ به طوری که دوتیم در یک میدان مستطیل شکل که خط میانی میدان نیز داشته است، بازی می کردند. مردمی که هارپاستوم بازی می کردند، اغلب مردم خشنی بودند، به توپ لگد می زدند تا آن را از خط دروازه عبور دهند یا به کس دیگری پاس بدهند که وی چنین عملی انجام دهد. تیم دیگر نیز قصد متوقف کردن روند تیم حریف و بازپس گیری توپ را به هر طریق ممکن انجام می داد! هیچ طول و عرض خاصی برای میدان بازی درنظر گرفته نمی شد؛ بازیکنان شماره ای نداشتند و کمبود قوانین احساس می شد. مدرن ترین نسخهٔ فوتبال در سدهٔ دوازدهم میلادی از انگلستان سرچشمه گرفته است. این بازی در انگلستان بسیار محبوب شد؛ اما پادشاهان هنری دوم و هنری چهارم انگلستان فوتبال را ممنوع کردند. آن ها معتقد بودند که محبوبیت فوتبال به محبوبیت ورزش های سنتی انگلستان مانند شمشیربازی و تیراندازی با کمان لطمه می زند. پیشینهٔ معاصر این بازی جهانی به بیش از ۱۰۰ سال پیش بازمی گردد؛ زمانی که این ورزش در انگلستان شکل گرفت و اتحادیه فوتبال انگلستان به وجودآمد و فوتبال به ورزشی رسمی تبدیل شد. فوتبال به سبک امروزی، در اوایل سال ۱۸۰۰ میلادی در هفت مدرسهٔ عمومی انگلستان آغازگردید. شش مدرسه تقریباً همان فوتبال به سبک قدیمی را اجرا می کردند؛ اما مدرسهٔ راگبی انگلستان که در سال ۱۵۶۷ تأسیس شده بود، نسخه ای متفاوت از فوتبال را ارائه داد. مدارس دیگر نیز قوانینی را ساخته و در پایان، بازی فوتبال مدرن را بنیان گذاری کردند. در این سال اندازه و وزن توپ ها نیز استاندارد شد. در نخستین بازی ۹۰ دقیقه ای فوتبال، دوتیم لندن و شفیلد در سال ۱۸۶۶ به رقابت با یک دیگر پرداختند. پس از آن انگلستان شروع به گسترش فوتبال کرد و آن را از مرز اروپا نیز گذراند. برای نخستین بار در سال ۱۸۶۷ فوتبال در آرژانتین، به عنوان یک کشور غیراروپایی راه یافت. ملوانان، بازرگانان و سربازان بریتانیایی به سرعت فوتبال را به نقاط مختلف جهان مانند ایتالیا، اتریش، آلمان، آرژانتین، اروگوئه و برزیل بردند. اگرچه در زمان های قدیم تنها مردان فوتبال بازی می کردند؛ اما در اواخر سده نوزدهم، بانوان هم به انجام فوتبال پرداختند. در طول جنگ جهانی اول که مردان در مشاغل خود بودند، بانوان فوتبال بازی می کردند. در حدود سال ۱۸۷۵، پادشاه ادوارد سوم انگلستان فوتبال را به دلیل خشونت، غیرقانونی دانست و اعلام کرد که اگر کسی فوتبال بازی کند، به زندان خواهدافتاد. فوتبال برای نخستین بار به بازی های المپیک تابستانی ۱۹۰۰ پاریس، فرانسه راه یافت. در ابتدار قراربود که چهار بازی در این جام میان تیم ملی فوتبال فرانسه با سوئیس، بلژیک، آلمان و انگلستان صورت گیرد. اما آلمان و سوئیس به پاریس نیامدند. بازی ها کاملاً بدون برنامه بود و سرانجام، تیم ملی فوتبال انگلستان قهرمان جام شد. فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) در تاریخ ۲۱ مه ۱۹۰۴ در پاریس، فرانسه بنیان گذاری شد. کامیابی های ورزش فوتبال در بازی های المپیک تابستانی سبب شد که مقامات فیفا به فکر تشکیل مسابقات جهانی بیافتند. ایدهٔ برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال را ژول ریمه، رئیس وقت فیفا ارائه داد و این سازمان در کنگره ای در ۲۸ مه ۱۹۲۸ در آمستردام با برگزاری مسابقات جام جهانی موافقت کرد. از همان آغاز، اروگوئه که قهرمان مسابقات فوتبال بازی های المپیک تابستانی ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ شده بود، پیشتاز جام جهانی شد و میزبانی جام جهانی فوتبال ۱۹۳۰ را برعهده گرفت و قهرمان این جام نیز شد. باشگاه فوتبال شفیلد نخستین باشگاه فوتبال است و قدمتی ۱۵۲ ساله دارد و در سال ۱۸۵۷ در شهر شفیلد که در انقلاب صنعتی، عمده مرکز تولید فولاد بود، بنیان گذاری شد. لیگ قهرمانان اروپا یکی از معتبرترین جام های باشگاهی فوتبال است که قدمت آن به سال ۱۹۵۵ باز می گردد. باشگاه فوتبال رئال مادرید در پنج دورهٔ نخست این مسابقات به قهرمانی رسید. جام باشگاه های جهان یکی از معتبرترین مسابقات بین المللی فیفا است که در سال ۲۰۰۰ بنیان گذاری شد و در نخستین و واپسین دورهٔ (سال ۲۰۱۲) آن، باشگاه فوتبال کورینتیانس از برزیل به مقام قهرمانی رسیده است. امروزه ۲۰۷ کشور دارای تیم ملی فوتبال هستند.
شرایط بازی
در این بازی هر تیم دارای ۱۱ بازیکن است که یکی از آن ها در دروازه قرار می گیرد و بقیه با توجه به استراتژی بازی در نقاط مختلف زمین قرار می گیرند. در تقسیم بندی دقیق، بازیکن ها با توجه به مکان قرارگیری شان در زمین به مدافع، هافبک و مهاجم تقسیم می شوند.
داوری مسابقات فوتبال به عهدهٔ چهار داور است. یکی از داوران که به نام داور وسط معروف است که در زمین فوتبال هم راه با بقیهٔ بازیکنان حرکت می کند، دو کمک داور نیز در کناره های زمین قرار می گیرند و داور چهارم نیز بیرون زمین است.
هر تیم فوتبال دارای حداقل یک سرمربی، یک مربی و یک مربی دروازه بان است. هم چنین هر تیم دارای تعدادی بازیکن ذخیره است که می توانند در میان بازی با بازیکن های درون زمین تعویض شوند. تعداد تعویض های هر تیم به سه تعویض محدود است.
بازیکن
بازیکنان میانه/هافبک ها با رنگ آبی نشان داده شده اند.
در فوتبال بازیکن فردی است که بر پایهٔ قوانین فوتبال٫ فوتبال بازی می کند. در یک بازی فوتبال هر تیم ۱۱ بازیکن دارد که یکی از آن ها دروازه بان است و بقیه یا پدافندگر یا بازیکن میانه و یا مهاجم هستند.
دروازه بان
در بازی فوتبال به کسی که برای نگهداری و محافظت از دروازه می کوشد و مانع ورود توپ به داخل آن می شود دروازه بان می گویند. دروازه بان تنها بازیکنی است که می تواند از دستانش برای گرفتن توپ استفاده کند.(البته فقط در محوطه مشخص شده یا به اصطلاح محوطه ۱۸ قدم)
مدافع
مدافع بازیکنی است که در پشت هافبک ها قرار دارد و اولین هدفش پشتیبانی از دروازه بان است. وظیفهٔ اولیه او جلوگیری از حریف است برای گل زدن.البته مدافع کار های دیگری هم دارد که یکی از مهم ترین آنها پشتیبانی از هافبک هااست . البته دفاع های چپ و راست در حمله کمک زیادی دارند.
هافبک/بازیکن میانه
هافبک یا بازیکن میانه بازیکنی است که جایگاهش بین پدافندگر(مدافع) و مهاجم است(در شکل با رنگ آبی نشان داده شده است). وظیفهٔ اصلی آن ها بی بهره کردن تیم حریف از توپ است(که معمولاً با تکل انجام می شود)٫ تا توپ را به تصرف خود درآورند و برای مهاجمان خودی بفرستند.
فوروارد/مهاجم
فورواردها یا مهاجمان بازیکنانی هستند که در نزدیک ترین ردیف به دروازهٔ حریف بازی می کنند که مسئولیت گل زدن را دارند.
قوانین ورزش فوتبال
قوانین فوتبال (به انگلیسی: Laws of football) به مجموعه قوانینی می گویند که توسط هیات بین المللی فوتبال برای فوتبال وضع می شود. این قوانین در حال حاضر مشمول بر ۱۷ بند است:
° زمین بازی
بازی باید روی چمن طبیعی یا مصنوعی به رنگ سبز انجام گیرد. از چمن مصنوعی در بازی های جام کنفدراسیون ها یا مسابقات بین المللی باشگاهی استفاده می شود. زمین ها باید حداقل کیفیت بین المللی تعیین شده توسط فیفا را داشته باشد.
° توپ
توپ بازی باید از چرم یا مواد مناسب دیگر ساخته شده باشد و قطر آن بیش از ۷۰ سانتی متر یا کم تر از ۶۸ سانتی متر باشد.
° تعداد بازیکنان
هرتیم در هر بازی باید ۱۱ بازیکن درون زمین داشته باشد که یکی از آن ها دروازه بان است. تیمی که افراد درون زمینش کم تر از ۷ بازیکن باشد، حق ادامهٔ بازی را ندارد.
° تجهیزات بازیکنان
بازیکن حق استفاده یا پوشیدن هرگونه چیز خطرناکی مانند جواهرات را ندارد.
° داور
داور در فوتبال حکم قاضی را دارد و می تواند در صورت دیدن رفتار خشونت آمیز از کارت زرد یا قرمز استفاده کند.
° کمک داوران
دوکمک داور در زمین وجود دارند که می توانند در این موارد به تصمیم داور اعتراض کنند:
۱- هنگامی که تمام توپ میدان بازی را ترک کند.
۲- هنگامی که کرنر، گل و پرتاب انجام می گیرد.
۳- هنگامی که ممکن است یک بازیکن در شرایط آفساید باشد.
۴- تیمی درخواست تعویض کند.
۵- هنگامی که از دیدگاه داور، سوءرفتار و یاهر حادثهٔ دیگری رخ دهد.
۶- هنگامی که خطایی انجام می گیرد، کمک داور می تواند مسئله را بهتر برای داور توضیح دهد.
۷- هنگامی که در ضربات پنالتی، پیش از این که بازیکن ضربه را بزند، دروازه بان پایش از خط دروازه جلوتر بیاید و توپ وارد دروازه شود، کمک داور اعتراض می کند.
° مدت زمان بازی
بازی فوتبال در دو نیمه ۴۵ دقیقه ای انجام می گیرد، مگر این که داور و دوتیم بر تغییر مدت زمان بازی توافق کرده باشند. هرگونه توافق برای تغییر مدت زمان بازی (برای مثال کاهش هرنیمه به ۴۰ دقیقه به دلیل نبود نور کافی) باید پیش از انجام بازی، صورت گرفته باشد.
° آغاز مجدد بازی
بازی در این موارد مجدداً آغاز می گردد:
۱- هنگام آغاز مسابقه
۲- پس از به ثمر رسیدن یک گل در طول بازی
۳- هنگام آغاز نیمه دوم
۴- هنگام آغاز هردو نیمه وقت های اضافی.
° توپ درون و بیرون از بازی
هنگامی که تمام توپ از خط دروازه یا خط های طولی و عرضی زمین ردشود، بازی توسط داور متوقف می شود.
° نحوهٔ گل زدن
هنگامی که تمام توپ از خط دروازه ردشود، به شرطی که پیش از آن خطایی صورت نگرفته باشد، این تیم گل به ثمر رسانده است.
° آفساید
هنگامی که بازیکن از همه بازیکنان دیگر به دروازه تیم حریف در زمان ارسال توپ نزدیک تر باشد، در موقعیت آفساید قراردارد.
° خطا و سوءرفتار
هنگامی که بازیکنی هریک از این خطاها را انجام دهد، خطا کرده است و ضربهٔ آزاد به تیم حریف تعلق می گیرد:
۱- زدن ضربه یا لگد به بازیکن حریف
۲- خطای پشت پا زدن یا تلاش برای انجام خطای پشت پا زدن
۳- پرش بر روی بازیکن حریف
۴- حمله به حریف
۵- حملات یا اقدام به حملات به حریف
۶- هل دادن حریف
۷- تکل زدن بر روی حریف.
° ضربات آزاد
ضربات آزاد یا به شکل مستقیم یا غیرمستقیم اند.
° ضربهٔ پنالتی
اگر بازیکن تیم خودی، بر روی بازیکن حریف که در محوطهٔ جریمه شان است، خطاکند، خطای پنالتی صورت گرفته است. شانس گل زدن از ضربهٔ پنالتی به شکل مستقیم، بسیار زیاد است. زمان تلف شده برای زدن یک پنالتی، در پایان هرنیمه یا وقت اضافه گرفته می شود.
° پرتاب اوت
پرتاب یکی از روش های آغاز مجدد بازی است. هنگامی که توپ به بازیکنی برخورد کند و تمام توپ از خط طولی زمین بیرون برود، تیم حریف باید توپ را از محل بیرون رفتن آن روی خط، پرتاب کند. گل زدن با یک پرتاب ممنوع است.
° ضربه دروازه
شروع مجدد از دروازه یکی دیگر از روش های آغاز مجدد بازی است. اگر توپ از خط دروازه ردشود و بازیکن حریف به توپ برخورد کرده باشد، ضربه دروازه محسوب می شود. ممکن است یک گل به صورت مستقیم از ضربه دروازه به ثمر برسد؛ اما در صورتی که گل به خودی نباشد.
° ضربه کرنر
ضربهٔ کرنر روشی دیگر برای آغاز مجدد بازی است. هنگامی که توپ به بازیکن خودی برخوردکند و از خط عرضی کنار دروازه خودی ردشود، برای تیم حریف ضربهٔ کرنر به دست می آید. یک گل ممکن است از راه ضربهٔ کرنر به طور مستقیم به تیم حریف به ثمر رسانده شود.
انواع تکنیک در فوتبال
1- حمل توپ 7- دفاع کردن
2- پاس ها 8- تکل زدن
3- کنترل ها 9- هد زدن
4- شک زدن 10- پاسهای بلند
5- چرخش ها 11- ارسال های کات دار( سانتر)
6-دریبلینگ 12- کارهای ترکیبی(مانند اورلب، حرکات ضربدری و…)
همچنین تکنیک هایی چون اوت دستی، پنالتی، ضربات شروع مجدد و ….
لازم به ذکر است که در برخی کتاب ها و دیگر منابع آموزشی فوتبال، تقسیم بندی ها مختلفی برای انواع تکنیک ها صورت گرفته است! که اصل و پایه همه آن ها یکیست و تفاوت تنها در ادغام کردن چند تکنیک با هم و یا تقسیم کردن یک تکنیک به چند دسته می باشد هر کدام از این تکنیک ها باید چندین و چند جلسه در قالب تمرینات مختلف و متنوع انجام شود! باید روی هرکدام از این تکنیک ها متمرکز شد. و آنقدر روی هرکدام از آنها کار کرد که بازیکن در تمام این تکنیک ها حرفه ای شود. باید توجه داشت هر تکنیکی که کار می شود. باید شامل انواع آن باشد! مثلا اگر آموزش حمل توپ را در نظر
بگیریم. آموزش باید شامل انواع حمل توپ باشد. (روی پا، داخل پا، بیرون پا و…) و همین طور اینکه تمرینات بعد از یادگیری باید وارد مراحل سخت تر شود (از راحت به سخت و سختر) نکته دیگر آن که بعضی از جلسات تمرینی می توانند باهم ترکیب شوند. مثلا جلسه اول تمرین دریبلیگ برگزار شده است. و جلسه دوم تمرین نحوه دفاع کردن بوده است. برای جلسه سوم می توان این دو تمرین را ترکیب کرد. و جلسه سوم تمرین دریبل و دفاع باشد. (یک بازیکن مهاجم و یک بازیکن مدافع)
