به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، پروتز سینه (یا به عبارت دیگر ایمپلنت پستان) روشی است که در آن از طریق جراحی، سایز سینه افزایش پیدا می کند.
در طی این جراحی، پروتز در زیر بافت سینه یا ماهیچه های سینه قرار می گیرند.
بسیاری از خانم ها، عمل پروتز سینه را به منظور افزایش اعتماد به نفس انجام می دهند
اما برخی دیگر پروتز سینه را برای بازسازی شکل سینه پس از خارج سازی آن به دلایلی مثل سرطان و غیره انجام می دهند.
زنانی که از قبل پروتز سینه دارند معمولا نگران این موضوع هستند که آیا آن بر بارداری و توانایی شیر دادن شان تاثیر دارد یا خیر. این یک نگرانی کاملا طبیعی و هوشمندانه است.
اگر باردار هستید و پروتز سینه دارید و می خواهید خودتان به نوزادتان شیر بدهید، شاید بتوانید و شاید هم نتوانید خودتان به نوزادتان شیر بدهید، همه ی این ها بستگی به این دارد که نوع شکاف و گذاشتن پروتز در سینه تان در طول عمل چگونه بوده است.
برشی که برای گذاشتن پروتز داخل سینه انجام می شود به طور کلی باعث آسیب به تعدادی از عصب های نواحی نوک سینه و منافذ شیردهی می شود. دو چهارم روش های برش سینه برای گذاشتن پروتز به روشی است که هیچ ضرری برای نواحی نوک سینه و منافذ شیردهی ندارد، بنابراین زنانی هستند که می توانند با موفقیت به نوزادشان شیر بدهند.
اگر می توانید با پروتز به نوزادتان شیر دهید باید خودتان و پزشک تان برای یک دوره ی حداقل ۴ تا ۶ هفته ای مقدار شیری که سینه تان تولید می کند و نوزادتان آن را می خورد با دقت بررسی کنید. این کار باعث می شود بدانید که پروتز سینه تان بر توانایی شیر دهی تان تاثیر داشته یا خیر.
مشکلات شیر دهی با پروتز سینه
رایج ترین مشکلی که هنگام شیر دهی با پروتز دیده می شود، ناکافی بودن تولید شیر توسط مادر است. دلایل مختلف متعددی وجود دارد که این اتفاق می افتد. ممکن است شما قادر باشید مقدار خوب و کاملی شیر تولید کنید اما به دلیل آسیب منافذ سینه، شیر تان قادر به عبور به سمت نوک سینه نیست.
دلیل دیگر که نمی توانید به نوزادتان شیر کامل بدهید این است که ممکن است عصب هایی که به هورمون های مغز برای تولید شیر سیگنال می فرستند آسیب دیده باشند.
به طور معمول، وقتی نوزاد شیر مادر را می مکد، این عصب ها حساس می شوند و به مغز سیگنال می فرستند، اما زمانی که این عصب ها آسیب دیده باشند این اتفاق نمی افتد. بنابراین دلیل بیشتری برای نگرانی وجود ندارد، شما باید توجه کنید که گذاشتن پروتز به نحوی باشد که قادر به تراوش شیر به سینه تان باشد.
در صورتیکه خیلی از پروتز های امروزی پروتز آب نمکی (سالین) هستند که بر خلاف پروتز های سیلکونی ، قابل جذب هستند. هم چنین روش هایی وجود دارد که مقدار سیلیکون را در شیر مادر اندازه بگیرد. پزشکان هنوز مطمئن نیستند که این موضوع چه قدر ممکن است بر نوزاد شما تاثیر بگذارد.
شیردهی
اگر بعد از مشاهده ی دقیق میزان شیر سینه تان و مقداری که نوزاد می خورد، متوجه شدید که باز هم نوزادتان وزن اضافه نمی کند، باید با توصیه ی پزشک چیزی را به شیرتان بیافزایید. این روزها گزینه های زیادی وجود دارد که ترکیبات شیمیایی مشابه شیر مادر را دارد که باعث رشد چشم و ذهن نوزاد می شود.
این روش فقط به درد نوزاد شما می خورد، در حالیکه زنان زیادی هستند که نمی توانند به نوزادشان شیر بدهند(چه پروتز داشته باشند چه نداشته باشند).
اگر قبل از اینکه پروتز سینه بگذارید به این احتمالات توجه کنید و به هزینه ای که بابت زیبایی می پردازید در برابر این نکته که دیگر قادر نخواهید بود به طور طبیعی از شیر خودتان نوزادتان را پرورش دهید مسلما تصمیم می گیرید که ریسک این جراحی با این احتمالات ارزشش را ندارد.