تاثیر تغذیه در بیماران سوختگی

سوختگی های پوست را می توان به دو دسته با ضخامت نسبی و تمام ضخامت نیز طبقه بندی کرد.

ضخامت نسبی :

در سوختگی های با ضخامت نسبی، اپیدرم یا اپیدرم و قسمت فوقانی درم درگیر می شوند و به بافت های زیرین آسیبی وارد نمی شود.

تمام ضخامت :

سوختگی های تمام ضخامت علاوه بر درم و اپیدرم به لایه های زیر پوستی نیز آسیب می رسانند.هر دو این سوختگی ها را می توان با سیستم دیگری که درجه نامیده می شود به انواع درجه یک، درجه دو و درجه سه تقسیم بندی کرد که خفیفترین نوع آن سوختگی درجه یک است. سوختگی های درجه یک و دو از نوع ضخامت نسبی و درجه سه از نوع تمام ضخامت هستند

سوختگی نوع 1:

اگر فقط پوستتان قرمز شود و حساس باشد و دردی را احساس نکنيد و تاولی هم نزند، سوختگی شما، درجه اول است و در عرض يک هفته بدون بر جای گذاشتن جای زخم از بين می رود. این نوع سوختگی سطحی و خفیف ترین نوع سوختگی است که فقط لایه ی خارجی پوست یعنی اپیدرم را درگیر می کند.

سوختگی نوع 2:

این نوع سوختگی، سوختگی با شدت متوسط است که فقط اپیدرم و قسمتی از درم (اما نه همه درم) را مبتلا می کند و به بافتهای زیرین آسیبی نمی رساند. در سوختگی درجه دوم پوست تاول می زند و تورم و ترشح مايع و درد شديد ديده می شود که بهبودی اين زخم سه هفته طول می کشد و باید به پزشک مراجعه شود.

سوختگی نوع 3:

در سوختگی درجه سه تمام ضخامت پوست یعنی اپیدرم و درم تخریب می شود و حتی ممکن است آسیب عمیق تر شده و بافت های زیر پوستی (چربی، ماهیچه و استخوان) را نیز درگیر کند. گاهاً تمایز سوختگی درجه سه از سوختگی درجه دو مشکل می باشد؛ با این وجود ناحیه سوختگی در نوع درجه سه معمولاً سیاه رنگ و یا خشک و سفید است اما در نوع درجه دو قرمز و مرطوب بوده و ظاهر عرق کرده دارد. در سوختگی درجه سه به علت از بین رفتن اعصاب زیر جلدی معمولاً بیمار دردی احساس نمی کند، بجز مواردی که در اطراف سوختگی درجه سه، مناطقی از سوختگی درجه دو نیز وجود داشته باشد. در این نوع سوختگی شدید باید فوراً بیمار به مراکز درمانی منتقل شود.

دبریدمان زخم سوختگی چیست؟

بهبود زخم سوختگی

هنگام سوختگی به علت شوک شدید باعث منفی شدن تعادل الکترو لیت ها و مایعات می شود ، به عبارتی پروتئین ها؛ نمک و مایعات بدن به هدر می روند و وزن بدن کاهش می یابد . نقش تغذیه در این بیماران در درجه اول برای پیشگیری از ایجاد سوء تغذیه ، کمک به برقراری تعادل آب و الکترولیت ها برای جلوگیری از شوک ،و تسریع درمان و التیام زخم ها و همچنین کنترل قند خون افزایش یافته به علت استرس وارد شده به بدن است.

تنظیم انرژی مورد نیاز باید به گونه ای باشد که نیاز بیمار را در این دوره فراهم کند. در رژیم روزانه باید از منابع پروتئینی با کیفیت خوب ، دریافت مقدار کافی اسید های چرب ضروری به جهت نوسازی بافت های بدن ، ویتامین ها و املاح معدنی مطابق با نیاز بیمار از طریق رژیم غذایی و یا دریافت مکمل ها تامین شود . این چهار گروه مواد باید در برنامه تغذیه بیمار باشد:

1. گوشت و حبوبات :

مصرف روزانه 200 گرم انواع گوشت و حبوبات مانند لوبیا، نخود ، عدس.

2. لبنیات :

شیر، ماست ، دوغ ؛ مصرف روزانه 4-3 لیوان شیر

3. میوه جات:

همه میوه ها مخصوصا موز ، انجیر و مرکبات

4. سبزیجات :

سبزیجات ضد عفونی شده و تازه

در رژیم غذایی افراد مبتلا به سوختگی، حساسیت خاصی بر میزان مصرف مواد پروتئینی در مرحله اول و سپس نشاسته ای در مرحله بعد می باشد بنابراین می توان این گروه مواد غذایی را تا حدودی تغییر داد.