توضیح تمام و کمال آینده کامل در زبان آلمانی

آموزش زبان آلمانی ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد. بعضی کلمات آن قدر طولانی هستند که می‌توانند یک خط را پر کنند، و تلفظ کردن کلمه‌هایی که تاکنون به گوشتان هم نخورده‌اند غیر ممکن می‌نماید.

زمان آینده کامل نشان می دهد که یک فرض یا گمان تا زمانی مشخص در حال یا آینده تمام یا کامل شده.

در کجاها استفاده می شود؟

فرض یا گمان در رابطه با یک فعالیت در گذشته. به مثال های زیر توجه کنید:

Er wird wohl gestürzt sein. (او احتمالا افتاده بوده است.)

Er wird eine Panne gehabt haben. (او احتمالا یک حادثه داشته است.)

فرض بر اینکه یک فعالیت نقطه مشخصی در آینده تمام شده است. (شما باید زمان را مشخص کنید تا معلوم شود در مورد آینده صحبت می کنید)

Bis morgen wird er das Fahrrad repariert haben. (تا فردا، او دوچرخه را تعمیر کرده.)

نکته: معمولا برای نشان دادن فرض یا گمان از کلماتی مانند wohl (احتمالا)، sicher (حتما) یا bestimmt (قطعا) استفاده می شود. به مثال های زیر توجه کنید.

Er wird wohl gestürzt sein.
Er wird wohl eine Panne gehabt haben.

ساختار گرامری زمان آینده کامل

برای ساختن جملات در زمان آینده کامل مانند آینده ساده از فعل کمکی werden استفاده می کنیم. در این زمان فعل اصلی به صورت شکل سوم (Partizip Perfekt) در انتهای جمله می آید و بعد از آن از یکی از فعل های کمکی sein یا haben استفاده می شود. استفاده از فعل sein یا haben بستگی به فعل اصلی جمله دارد؛ قواعد مربوط به ساخت زمان حال کامل برای فعل کمکی در اینجا درست است. از آنجا که فعل werden یک فعل قوی است، در جدول زیر نحوه صرف آن را نشان می دهیم:

فاعل جمله	فاعل جمله
اول شخص مفرد	ich werde
دوم شخص مفرد	du wirst
سوم شخص مفرد	er wird
اول شخص جمع	wir werden
دوم شخص جمع	ihr werdet
سوم شخص جمع	sie werden
دوم شخص محترمانه	Sie werden

ساختار زمان آینده کامل

ساختار زمان آینده کامل تا حدی مشابه زمان آینده است. با این تفاوت که به جای استفاده از مصدر فعل اصلی، از مصدر فعل در حالت سوم (past participle) به همراه مصدر فعل کمکی sein یا haben استفاده می شود.

کدام فعل کمکی برای کدام افعال استفاده می شود؟

در ابتدا باید بدانید که برای بیشتر افعال زبان آلمانی از فعل کمکی haben استفاده می شود. تنها مواردی که فعل کمکی sein مورد استفاده قرار می گیرد عبارتند از:

با افعال ناگذری (افعالی که هیچ مفعول accusative ندارند) که نشان دهنده جابه جایی هستند. مثل افعال لیست زیر:

مسافرت کردن	reisen	پرواز کردن، با هواپیما رفتن	fliegen	رانندگی کردن، با ماشین رفتن	fahren	رفتن	gehen
سرنگون شدن	stürzen	آمدن	kommen	افتادن	fallen	قدم زدن	laufen

با افعال ناگذری که تغییر در وضعیت را نشان می دهند. مثل افعال لیست زیر:

مردن	sterben	یخ زدن	gefrieren	بیدار شدن	aufwachen
پوسیدن	zerfallen	گرم شدن	tauen	خوابیدن	einschlafen

برخی فعل های دیگر شامل افعال زیر:

شکست خوردن	misslingen	شدن	werden	ماندن	bleiben
اتفاق افتادن	geschehen	موفق شدن	gelingen	بودن	sein

جدول زیر نحوه صرف جمله در زمان آینده کامل را نشان میدهد.

شخص	شکل صرف شده “werden”	فعل اصلی + sein/haben
اول شخص مفرد (ich)	ich werde	gegangen sein aufgewacht sein	gelesen haben gedacht haben
دوم شخص مفرد (du)	du wirst
سوم شخص مفرد (er/sie/es/man)	er wird
اول شخص جمع (wir)	wir werden
دوم شخص جمع (ihr)	ihr werdet
سوم شخص جمع/ شکل محترمانه (sie/Sie)	sie werden

ساختار حالت سوم فعل

افعال ضعیف یا مرکب	افعال قوی
ge…t	ge…en
gelernt	gesehen

توضیح کامل درباره زمان حال در زبان آلمانی

استثناها

در بسیاری از افعال قوی در حالت سوم فعل، بن فعل تغییر می کند. برای مثال:

gehen – gegangen, bringen – gebracht

افعالی که بن آنها به یکی از حروف d یا t ختم می شود. باید به جای -t در افعال ضعیف –et به انتهای فعل اضافه شود. برای مثال:

warten – gewartet

افعالی که مصدر آنها به ieren ختم می شود در حالت سوم پیشوند ge نمی گیرند. برای مثال:

studieren – studiert

افعال تفکیک پذیر در حالت سوم پیشوند ge- نمی گیرند. به مثال زیر توجه کنید:

verstehen – verstanden

در افعال تفکیک پذیر، ge- پس از پیشوند فعل خواهد آمد. به مثال زیر توجه کنید:

ankommen – angekommen