بیو گرافی جمشید هاشم پور
جمشید هاشم پور متولد 3 فروردین 1323 در تهران، بازیگر می باشد. تا مقطع دیپلم در رشته ریاضی تحصیل کرده است، با نقش زینال بندری و با سر تراشیده در سینما به شهرت رسید اما بسیار آدم تو دار، متین و مردمی می باشد.
خانواده جمشید هاشم پور
آقای هاشم پور از پدر نظامی و اهل میانه و مادر اردبیلی در خیابان سلسیل تهران متولد شد و اصالتا تورک زبان بود و با هشت خواهر و برادر دیگر خود بزرگ شد.
ازدواج جمشید هاشم پور
آقای هاشم پور سالهاست ازدواج کرده که ثمره این زندگی دو فرزند دختر می باشد، یکی از دخترانش بنام مریم هاشم پور تجربه مجری گری در شبکه سه را نیز دارد.
جلوگیری از تغییر نام
معمولا اسم بازیگرانی را که در دهان نچرخد و آسان تلفظ نشود تغییر می دهند تغییر اسم من از هاشم پور به آریا هم به همین دلیل بود. اما دوستان اجازه ندادند با این اسم به فعالیتم ادامه دهم.
ممنوع الکاری جمشید هاشم پور
سال 1364 بعد از بازی در فیلم یوزپلنگ به مدت 3 سال ممنوع الکار شد، می گوید دلیل خاصی نداشتند فقط میگفتند ایشان خیلی دارد پرواز می کند و مطرح می شود.
شروع بازیگری
در سال 1347 وقتی 24 ساله بود با معرفی یکی از دوستان اش به ساموئل خاچیکیان کارگردان مشهور تبریزی برای اولین بار در فیلم جهنم سفید نقش کوتاهی بازی کرد.
ورود به سازمان امداد و نجات
تا سال 1350 نزدیک به 10 فیلم ایفای نقش کرد اما بخاطر دلایلی که بیشتر اخلاقی بود قید بازیگری را زد و بعد از گذراندن دوره امدادی وارد سازمان امداد و نجات شد. به مدت بیست سال عضو گروه امدادی بود که هدف آنها نجات افراد گیر افتاده در کوه، بهمن و تصادف بود تا اینکه از آن سازمان بازنشسته شد
جمشید هاشم پور پیش از انقلاب
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۲۳ از پدر و مادری اردبیلی در خیابان سلسبیل تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. وی اولین فیلم سینمایی خود را با معرفی یکی از دوستانش به ساموئل خاچیکیان، کارگردان ایرانیِ ارمنی تبار، در سال ۱۳۴۷ و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد. سپس در فیلم های جنجال پول ساختهٔ پرویز خطیبی و ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، خوشگل ترین زن عالم (به همراه منوچهر وثوق)، قسمت (کارگردان امیر شروان)، عشقی ها (کارگردان جمشید شیبانی) بازی کرد. آخرین فیلم جمشید هاشم پور در قبل از انقلاب خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت الله احسانی و بازیگری منوچهر وثوق، جمیله بود. بعد از آن برای مدتی سینما را رها کرد تا سال ۱۳۶۱ که به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود.
جمشید هاشم پور پس از انقلاب
بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشم پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می کرد. فیلمهای بعدی جمشید هاشم پور عبارتند از: فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ و ابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد، مسافر ری و چندین فیلم دیگر تا به امروز.
جمشید هاشم پور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه هایش سینما را از سینما شروع کرده است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. وی با بازی در نقشهای متفاوت توانایی های خود را به اثبات رسانده است. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثه ای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کرده است: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) - مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) - پردهٔ آخر (واروژ کریم مسیحی، ۱۳۶۹) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰).
هاشم پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور) گزیده کار شد و سعی کرد در فیلمهای خوب و متفاوت بازی کند. بازی بسیار خوب او در فیلمهای آواز قو (سعید اسدی، ۱۳۷۹)، سفر به فردا (محمدحسین حقیقی، ۱۳۸۰)، قارچ سمی (رسول ملاقلی پور، ۱۳۸۰)، واکنش پنجم (تهمینه میلانی، ۱۳۸۱) نشان از رویکرد سخت گیرانهٔ هاشم پور دارد. او در این سالها یک بازی تحسین برانگیز در فیلم مسافر ری (داود میر باقری، ۱۳۷۹) از خود به نمایش گذاشت.
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماهای تهران داشت: «واکنش پنجم و سفر به فردا». بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را برایش به ارمغان آورد به دلیل اکران نامناسب و نوع فیلم آنچنان که باید دیده نشد. نقش کوتاه او در فیلم کیفر بسیار گیرا و تأثیر گذار بود به گونه ای که برای تیزر تبلیغاتی عکس این بازیگر بر پرده های تبلیغات بود. هاشم پور در سال ۱۳۸۶ از پس نقش سنگینی در فیلم استشهادی برای خدا به خوبی برآمد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فجر شد.
یک خاطره جالب
جمشید هاشم پور: یکی از روزهایی که مثل همیشه مشغول پیاده روی بودم، جوانی با صدای بلند گفت: آقای مشایخی! آقای مشایخی! من هم ایستادم و گفتم: بله، جانم عزیزم؟ گفت: می خواهم یک عکس با شما بگیرم. من هم قبول کردم. عکس را گرفت و رفت. چند روز بعد در مسیر پیاده روی ام دوباره همان جوان را دیدم. آمد جلو و گفت: من عکس شما را به پدرم نشان دادم و گفتم با آقای مشایخی عکس گرفته ام. او هم به من گفت: خاک بر سرت، تو چطور هنرمندان مملکتت را نمی شناسی؟ این محمدعلی کشاورز است!
بیماری
آقای بازیگر چند سال پیش بخاطر عوارض برآمده از یک بیماری قلبی دچار ناراحتی شد، ایشان به همین منظور مدتی در یکی از بیمارستان های فوق تخصصی قلب بستری بودند.
کارنامه هنری جمشید هاشم پور
سینمایی
- مرده خور (۱۳۹۸)
- سرکوب (۱۳۹۷)
- ژن خوک (۱۳۹۷)
- مأموریت غیرممکن (۱۳۹۷)
- شین (۱۳۹۷)
- درخونگاه (۱۳۹۶)
- هایلایت (۱۳۹۶)
- دارکوب (۱۳۹۶)
- ملی و راه های نرفته اش (۱۳۹۵)
- انزوا (۱۳۹۵)
- نفس (۱۳۹۴)
- سریال شهرزاد (۱۳۹۴)
- من دیه گو مارادونا هستم (۱۳۹۳)
- هاری (۱۳۹۳)
- روزگاری عشق و خیانت (۱۳۹۲)
- کلاشینکف (۱۳۹۲)
- هیس! دخترها فریاد نمی زنند (۱۳۹۲)
- گام های شیدایی (۱۳۹۱)
- گشت ارشاد (۱۳۹۰)
- زنها شگفت انگیزند (۱۳۸۹)
- گلوگاه شیطان (۱۳۸۹)
- پایان نامه (۱۳۸۹)
- ازدواج در وقت اضافه (۱۳۸۸)
- کیفر (۱۳۸۸)
- چهره به چهره (۱۳۸۷)
- فرود در غربت (۱۳۸۷)
- خیابان بیست و چهارم (۱۳۸۷)
- کلبه (۱۳۸۷)
- نفوذی (۱۳۸۷)
- استشهادی برای خدا (۱۳۸۶)
- آن مرد آمد (۱۳۸۶)
- محافظ (۱۳۸۶)
- چهار انگشتی (۱۳۸۵)
- میم مثل مادر (۱۳۸۵)
- سنگ، کاغذ، قیچی (۱۳۸۵)
- قاعده بازی (۱۳۸۵)
- از دوردست (۱۳۸۴)
- قتل آنلاین (۱۳۸۴)
- یک بوس کوچولو (۱۳۸۴)
- جنایت (۱۳۸۲)
- مزرعه پدری (۱۳۸۲)
- واکنش پنجم (۱۳۸۱)
- سفر به فردا (۱۳۸۰)
- قارچ سمی (۱۳۸۰)
- آواز قو (۱۳۷۹)
- مسافر ری (۱۳۷۹)
- رنجر (۱۳۷۸)
- سهراب (۱۳۷۸)
- باشگاه سری (۱۳۷۷)
- چشم عقاب (۱۳۷۷)
- هیوا (۱۳۷۷)
- زخمی (۱۳۷۶)
- شبیخون (۱۳۷۶)
- یاغی (۱۳۷۶)
- یورش (۱۳۷۶)
- جوانمرد (۱۳۷۵)
- عقرب (۱۳۷۵)
- لاک پشت (۱۳۷۵)
- دشمن (۱۳۷۴)
- فاتح (۱۳۷۴)
- گروگان (۱۳۷۴)
- ویرانگر (۱۳۷۴)
- آخرین بندر (۱۳۷۳)
- دیوانه وار (۱۳۷۳)
- روز دیدنی (۱۳۷۳)
- سربلند (۱۳۷۳)
- مجازات (۱۳۷۳)
- نیش (۱۳۷۳)
- آخرین خون (۱۳۷۲)
- پادزهر (۱۳۷۲)
- پرواز از اردوگاه (۱۳۷۲)
- ضربه طوفان (۱۳۷۲)
- یاران (۱۳۷۲)
- افعی (۱۳۷۱)
- تماس شیطانی (۱۳۷۱)
- طعمه (۱۳۷۱)
- قافله (۱۳۷۱)
- قهرمان (۱۳۷۰)
- دادستان (۱۳۷۰)
- دلشدگان (۱۳۷۰)
- قرق (۱۳۷۰)
- گل ها و گلوله ها (۱۳۷۰)
- پرده آخر (۱۳۶۹)
- عشق و مرگ (۱۳۶۹)
- مادر (۱۳۶۸)
- روز باشکوه (۱۳۶۷)
- تیغ و ابریشم (۱۳۶۴)
- یوزپلنگ (۱۳۶۴)
- پایگاه جهنمی (۱۳۶۳)
- تاراج (۱۳۶۳)
- عقاب ها (۱۳۶۳)
- بازداشتگاه (۱۳۶۲)
- بالاش (۱۳۶۲)
- دادشاه (۱۳۶۲)
- نقطه ضعف (۱۳۶۲)
- خط قرمز (۱۳۶۰)
- فرمان (۱۳۶۰)
- ایوالله (۱۳۵۰)
- خوشگلترین زن عالم (۱۳۵۰)
- عشقی ها (۱۳۵۰)
- قسمت (۱۳۴۹)
- جنجال پول (۱۳۴۷)
- جهنم سفید (۱۳۴۷)
جوایز و افتخارات
- برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد (هیوا)
- دوره ۱۷ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۷
- برنده لوح زرین بهترین بازیگر مرد (واکنش پنجم)
- دوره ۴ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۳
- برنده لوح زرین بهترین بازیگر مرد (مسافر ری)
- دوره ۲ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۱
- چهارمین بازیگر نقش اول مرد سال (قارچ سمی)
- دوره ۱۷ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۱
- بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سال (واکنش پنجم)
- دوره ۱۸ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۲
- اهدای تندیس حافظ یک عمر فعالیت هنری
- سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم (دارکوب) در سال ۱۳۹۶
