به گزارش سرویس پوست و مو پایگاه خبری ساعدنیوز، کهیر (Urticaria) یک واکنش پوستی است که با ظهور ناگهانی برجستگیهای صورتی یا قرمز رنگ (که به آنها پلاک گفته میشود) همراه با خارش شدید مشخص میشود. این ضایعات پوستی میتوانند در هر نقطهای از بدن ظاهر شوند و اندازههای متفاوتی داشته باشند. اگرچه کهیر معمولاً بیخطر است و طی چند ساعت تا چند روز خودبهخود برطرف میشود، اما در برخی موارد میتواند مزمن شده یا نشانه یک واکنش آلرژیک جدیتر به نام آنافیلاکسی باشد. در این مقاله به بررسی کامل علائم کهیر پوستی، علل بروز آن و روشهای مؤثر درمانی، از جمله درمانهای خانگی و پزشکی، میپردازیم.
شناخت علائم کهیر به تشخیص سریع و مدیریت بهتر آن کمک میکند. بارزترین نشانههای کهیر عبارتاند از:
برجستگیهای پوستی: ظهور پلاکها یا برجستگیهای قرمز یا همرنگ پوست که اغلب مرکز آنها کمرنگتر است.
خارش شدید: خارش یکی از اصلیترین و آزاردهندهترین علائم کهیر است که میتواند در خواب و فعالیتهای روزانه اختلال ایجاد کند.
تغییر شکل و مکان: ضایعات کهیر میتوانند در عرض چند ساعت محو شده و در نقطهای دیگر از بدن دوباره ظاهر شوند.
اندازههای متفاوت: این برجستگیها میتوانند از چند میلیمتر تا چندین سانتیمتر قطر داشته باشند و گاهی به یکدیگر پیوسته و نواحی وسیعی از پوست را درگیر کنند.
تورم (آنژیوادم): در برخی موارد، کهیر با تورم لایههای عمیقتر پوست، بهویژه در نواحی مانند پلکها، لبها، دستها و پاها همراه است. آنژیوادم در ناحیه گلو میتواند خطرناک باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
عوامل متعددی میتوانند باعث تحریک سلولها و آزاد شدن هیستامین شوند. این عوامل به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:
آلرژیهای غذایی: مواد غذایی مانند شیر، تخممرغ، آجیل، سویا، گندم، ماهی و گوجهفرنگی.
آلرژیهای دارویی: آنتیبیوتیکها (مانند پنیسیلین)، آسپرین، ایبوپروفن و داروهای فشار خون.
نیش حشرات: گزش زنبور، مورچه یا سایر حشرات.
عفونتها: عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی یا عفونتهای باکتریایی.
محرکهای فیزیکی: فشار روی پوست، سرما، گرما، تعریق، ورزش و قرار گرفتن در معرض نور خورشید.
در بسیاری از موارد، علت دقیق کهیر مزمن مشخص نیست (ایدیوپاتیک). با این حال، عوامل زیر میتوانند در بروز یا تشدید آن نقش داشته باشند:
بیماریهای خودایمنی: مانند لوپوس یا بیماریهای تیروئید.
استرس و فشارهای عصبی: استرس میتواند به عنوان یک عامل محرک، علائم کهیر را شعلهور کند.
عفونتهای مزمن: برخی عفونتهای پایدار میتوانند سیستم ایمنی را بهطور مداوم تحریک کنند.
هدف از درمان، تسکین خارش و کنترل ضایعات پوستی است. روشهای درمانی بسته به شدت و علت کهیر متفاوت هستند.
آنتیهیستامینها: این داروها خط اول درمان هستند و با مسدود کردن اثر هیستامین، به کاهش خارش و تورم کمک میکنند. نسل جدید آنتیهیستامینها مانند ستیریزین، لوراتادین و فکسوفنادین معمولاً خوابآوری کمتری دارند.
کورتیکواستروئیدها (کورتونها): در موارد شدید و مقاوم کهیر، پزشک ممکن است دورههای کوتاهمدت داروهای کورتونی خوراکی مانند پردنیزولون را برای کاهش التهاب تجویز کند.
تزریق اپینفرین (آدرنالین): در موارد واکنشهای آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) که با تنگی نفس و تورم شدید گلو همراه است، تزریق فوری اپینفرین ضروری است.
در کنار درمانهای پزشکی، راهکارهای خانگی میتوانند به تسکین سریعتر علائم کمک کنند:
کمپرس سرد: قرار دادن یک حوله مرطوب و خنک یا کیسه یخ روی نواحی درگیر، به مدت 10 تا 15 دقیقه میتواند خارش و تورم را به سرعت کاهش دهد.
حمام با جو دوسر پرک: افزودن پودر جو دوسر کلوئیدی به آب ولرم حمام، یک روش مؤثر برای آرام کردن پوست تحریکشده است.
استفاده از ژل آلوئهورا: آلوئهورا به دلیل خواص ضدالتهابی و خنککنندگی، میتواند به تسکین خارش کمک کند.
اجتناب از محرکها: از پوشیدن لباسهای تنگ و پشمی خودداری کنید. محیط زندگی خود را خنک نگه دارید و از صابونها و لوسیونهای ملایم و بدون عطر استفاده کنید.
مدیریت استرس: تکنیکهای آرامسازی مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق میتوانند به کنترل کهیر ناشی از استرس کمک کنند.
کهیر پوستی یک عارضه متداول است که اگرچه معمولاً خطرناک نیست، اما خارش و ظاهر ناخوشایند آن میتواند کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. شناسایی دقیق علائم کهیر پوستی و پرهیز از عوامل محرک، اساس پیشگیری و کنترل این بیماری است. در حالی که درمان خانگی کهیر مانند استفاده از کمپرس سرد و حمام جو دوسر میتواند به تسکین موقت کمک کند، در موارد شدید یا مزمن، مراجعه به پزشک برای دریافت درمانهای دارویی مانند آنتیهیستامینها ضروری است. به یاد داشته باشید که در صورت بروز علائم شدید مانند تنگی نفس یا تورم صورت و گلو، فوراً به اورژانس مراجعه کنید.
برای مشاهده مطالب مرتبط با سلامت خانواده اینجا کلیک کنید
