به گزارش سرویس علم پایگاه خبری ساعدنیوز، در این ویدئو، استاد رشید کاکاوند به یکی از شیرینترین و زیباترین غزلیات فروغی بسطامی، شاعر بزرگ عصر قاجار، با مطلع «کی رفتهای ز دل که تمنا کنم تو را / کی بودهای نهفته که پیدا کنم تو را» میپردازد و داستان خلق آن را بازگو میکند.
استاد کاکاوند توضیح میدهد که این غزل از نظر محتوا و زیبایی، چنان شگرف و دلنشین است که از دربار قاجار فراتر رفته و به یکی از ماندگارترین عاشقانههای ادب فارسی بدل شده است. نکته جالب توجه اینجاست که سرآغاز این غزل، یعنی مطلع معروف آن، در واقع توسط ناصرالدین شاه قاجار سروده شده و فروغی بسطامی که در آن زمان در محضر شاه بوده، با تسلط و ذوق فراوان خود، بیت شاه را بهانهای برای خلق یک غزل کامل و بینقص قرار داده و در نهایت آن را به ناصرالدین شاه تقدیم کرده است.
فروغی در بیتی که به شاه تقدیم شده نیز با اشارهای هوشمندانه به نام شاه قاجار، او را مورد مدح قرار میدهد تا علاوه بر خلق اثری هنری، وظیفه خود را در دربار نیز به جای آورد. این روایت نشان از تبادل هنری و قدرت بداههگویی فروغی بسطامی در برابر یکی از پادشاهان صاحب ذوق قاجار دارد. این غزل شاهکاری است که با الهام از بیت پادشاهی آغاز شد و به یکی از گوهرهای ادبیات ایران تبدیل گشت.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با علم اینجا کلیک کنید
