به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از فرارو، حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی در دیدار با مدیران ارشد وزارت راه و شهرسازی با اشاره به اینکه گزارش‌های این وزارتخانه امیدوارکننده بود، اظهار کرد: از اواسط دولت یازدهم به این نتیجه رسیدیم که برخی از وزارتخانه‌ها از جمله وزارت راه و شهرسازی و صنعت و معدن و تجارت باید به دو وزارتخانه تبدیل شوند که لایحه آن را به مجلس شورای اسلامی دادیم. ما به دنبال جداسازی مسکن و شهرسازی از راه و حمل و نقل و بازرگانی از صنعت و معدن بودیم.
الان هم این کار را ضروری می‌دانم، اما به هر دلیلی نمایندگان مجلس شورای اسلامی همراهی نکردند. به نفع کشور بود که در شرایط تحریم این وزارتخانه‌ها تفکیک شوند. ما در شرایط تحریم به یک وزارتخانه بازرگانی نیازمند هستیم، اما صنعت و معدن و تجارت هم در این وزارتخانه وجود دارد و کار پیش نمی‌رود.
مسکن و شهرسازی و حمل و نقل مقوله مهمی هستند، حمل و نقل در شرایط تحریم قرار گرفته است و ما در این زمینه به یک کار ویژه نیازمندیم. بار سنگینی بر دوش وزرای راه و شهرسازی و صنعت و معدن و تجارت قرار دارد، البته هر دو وزیر تازه نفس هستند.
در بحث حمل و نقل باید اعتراف کنم در پنج سال گذشته کار‌های بسیار بزرگی انجام شده است، راه آهن یکی از هدف‌های دولت یازدهم و همچنین دولت دوازدهم است. راه آهن یک مسیر مطمئن، ارزان، راحت و امن هم برای مسافران و هم برای بار است؛ بنابراین باید راه‌آهن را توسعه دهیم. در پنج سال اخیر حدود دو هزار کیلومتر راه آهن یعنی ۲۰ درصد کل راه آهن کشور ایجاد شده است. راه آهن همچنین اولویت دولت است مخصوصا در مسیر‌های ترانزیتی. مسیر سرخس ــ چابهار و قزوین ــ رشت ــ آستارا برای ما اهمیت زیادی دارد که باید هر چه بیشتر این مسیر‌ها افتتاح شود. همچنین برقی کردن راه آهن یا پر سرعت کردن آن را دنبال می‌کنیم. امیدواریم که در همین دولت راه آهن اینچه برون ــ گرمسار افتتاح شده و سریع السیر کردن مسیر قم ــ اصفهان و تهران ــ مشهد انجام شود، البته اعتبارات این پروژه‌ها آماده است، اما مشکلات حقوقی وجود دارد.
برای امن کردن جاده‌ها باید وزارت راه با وزارت ارتباطات همکاری کنند، باید در جاده‌ها تشخیص دهیم چه راننده‌ای منظم و امن رانندگی کرده است و چه رانندگانی قانون را رعایت نمی‌کنند. ما می‌توانیم به رانندگان منظم تشویقی هم بدهیم حتی به لحاظ سوخت امتیاز به او بدهیم. چه اشکالی دارد سوخت را دو نرخی کنیم برای کسانی که با احتیاط رانندگی می‌کنند. معمولا در سایر کشور‌ها بنزین چند نرخی است و در روز‌های تعطیل و یا روز‌های شلوغ قیمت بنزین متفاوت است، اما ما به قیمت ثابت بنزین عادت کرده‌ایم. من معتقد هستم که از طریق سیستم هوشمند جاده‌های خود را امن کنیم.
در زمینه جاده و راه آهن به نوسازی نیاز داریم، زیرا نوسازی موجب رفاه مردم، حفظ محیط زیست و امنیت جاده‌ها می‌شود. اتصال راه آهن خرمشهر به بصره نیز برای ما مهم است و این کار شدنی است که تا پایان سال ۹۸ انجام شود.
بنادرمان نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، به ویژه چابهار که ما را با آفریقا، آسیای مرکزی، قفقاز و روسیه و اروپا متصل می‌کند و این بندر می‌تواند بخشی بزرگی از بار و حمل و نقل را انجام دهد.
در بخش هوایی طی پنج سال گذشته کار‌های خوبی صورت گرفت، سرمایه‌گذاری از لحاظ فرودگاهی انجام شد که بیشتر شاید مربوط به بخش‌های سیاسی و اجتماعی بوده و اقتصادی نبوده است. اگر فرودگاه‌های کشور را ببینیم ۸۰ درصد از پرواز‌های ما از ۱۰ فرودگاه انجام می‌گیرد، سایر فرودگاه‌ها هم فقط ساخته شده‌اند و شاید در هفته یک یا دو پرواز داشته باشند، این کار معنی ندارد.
در واقع برخی از فرودگاه‌های ما جنبه سیاسی و اجتماعی داشته و خیلی بعد اقتصادی در نظر گرفته نشده است و ما نیازمند هستیم که فرودگاه‌های مجهزی داشته باشیم.
زمانی یک فردی گفت: فرودگاه امام خمینی (ره) را طی دو سال ساخته و راه‌اندازی می‌کند آن هم با سرمایه‌های خودش می‌خواست از این فرودگاه به مدت ۱۰ ــ ۱۵ سال استفاده کند. یک وزیری در آن زمان گفت: اجازه نمی‌دهیم، سوال کردیم چرا، گفت: سالن‌های ترانزیتی که قرار است ایجاد شود باید تعهد کنند مسافر خارجی که از هواپیما پیاده می‌شود حتما روسری بر سر داشته باشند، هر چه که گفته شد این موضوع را حل می‌کنیم، زیر بار نرفت و گفت که این چیزی نیست، ما خودمان فرودگاه امام خمینی (ره) را درست می‌کنیم.
در آن زمان مشکلاتی داشتیم و هنوز هم مشکلاتی داریم، سرمایه‌گذار خارجی بیاید اشکال دارد، اما مربی فوتبال بیاید مشکلی ندارد؟ اگر یک مربی خارجی فوتبال تیم ملی ما را اداره کرده است و ارتقا می‌دهد چطور است که یک دانشمند و سرمایه‌گذار خارجی وارد کشور شود، حرام است؟
شاید ۲۰ سال پیش این فرودگاه امام خمینی (ره) را ساخته بودند، اما ما هنوز در خم یک کوچه هستیم. این اشکال کار ما است. فرصت‌ها را می‌سوزانیم و هدر می‌دهیم.
اکنون می‌خواهیم با بانک‌های خارجی کار کنیم. بدون کار کردن با بانک‌های خارجی اقتصاد ما حل می‌شود، اما با ۲۰ درصد گران‌تر؛ یعنی شما جنس را وارد می‌کنید از این صرافی به آن صرافی، نهایتا ۲۰ درصد گران‌تر به دست مصرف کننده می‌رسد. اگر می‌گویید FATF باشد یا نباشد، یک نفر نمی‌آید بگوید اگر باشد ۲۰ درصد ارزان‌تر کار‌ها انجام می‌شود و اگر نباشد ۲۰ درصد گران‌تر. آن کسی که شعار می‌دهد بیاید هزینه‌اش را پرداخت کند. نمی‌شود که یک نفر در کشور شعار دهد و آثار شعارش را برای مردم ترجمه نکند.
می‌گویند برجام باشد یا نباشد. ترجمه کنید یعنی چه؟ برجام باشد یعنی چه؟ برجام نباشد یعنی چه؟ بگویید بودن چقدر سود دارد و نبودن آن چقدر ضرر؟ از مردم سوال کنید. از مردم سوال کنید که شما می‌خواهید زندگی کنید آیا آن را ارزان می‌خواهید یا گران؛ مگر می‌شود در دنیای امروز با بانک‌های خارجی کار نکنیم؟
یک نفر از یک گوشه‌ای که نمی‌دانیم کجاست مردم را تحریک می‌کند که اگر FATF امضا شود و یا با گروه اقدام مالی کار کنیم، اسلام از دست می‌رود.ای کاش اسلام را می‌فهمید، بعد می‌گفت: اسلام از دست می‌رود.
حکومت و اداره کشور برای مردم است. هزینه‌ها را به مردم بگویید. اگر این کار را نکنیم مردم چقدر از جیب باید دهند؟
این همه در کشور مهندس و متخصص داریم بعد یک شرکت ناظر از خارج بیاوریم که نظارت کند. ساختمان‌هایی که امروز در ایران ساخته می‌شود در چارچوب نیست و چند سال عقب است. خود شما بگویید، مهندسان ما بگویند، آیا نظارت ما دقیق است؟
چگونه است ساختمانی را در سرپل ذهاب می‌سازیم سه سال بعد با زلزله فرو می‌ریزد؟ چگونه است که یک بیمارستانی را در اسلام آباد می‌سازیم، افتتاح نکرده با زلزله خراب می‌شود؟ رژیم گذشته هم همین طور بود. همین فرودگاه مهر آباد سقف آن پایین آمد.
چرا مشکل داریم؟ چرا در زلزله تا این اندازه تلفات می‌دهیم؟ چرا در کرمانشاه و سر پل ذهاب خانه ساخته می‌شود، اما در زلزله‌ای که اخیرا آمد اثر نداشته است، اما در دنیا ساختمانی را می‌سازند که ۳۰۰ سال عمر می‌کند. در ایران قدیم نیز ساختمان‌هایی درست می‌شد که هزار سال عمر می‌کرد. مساجدی داریم که قدمت آن‌ها به ۷۰۰ ــ ۸۰۰ سال می‌رسد. طاق کسرا را داریم که برای بیش از ۱۴۰۰ سال پیش است. همه این‌ها کار ایرانیان است. اصفهانی را در کشور داریم که برای ۵۰۰ سال پیش است. چگونه است که این ساختمان‌ها با این زیبایی می‌درخشند، شما اگر می‌خواهید چشمتان بدرخشد به کجا می‌روید. میدان نقش جهان مثل گل می‌ماند. چرا از ساختمان‌هایی که برای هزار سال و ۵۰۰ سال پیش است وقتی نگاه می‌کنیم لذت می‌بریم، اما اکنون ساختمان‌هایی درست می‌کنیم که بعد از ۱۵ سال به آن کلنگی می‌گویم.
در اروپا خانه‌های مسکونی وجود دارد که همه برای ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال پیش است. باید ببینیم شهرسازی ما در کجا مشکل دارد، چرا یک ساختمان سندی ندارد که تمام مشخصات ساختمان از سیم کشی تا ... در آن مشخص باشد، اما در اروپا هر خانه‌ای سندی دارد که مسیر‌ها در همه آن مشخص است؛ چرا ما سند نداریم و ساختمان‌های ما فاقد سند هستند.
محله‌ها را باید امن و زندگی مردم را ساده کنیم. چقدر در این محلات فرسوده انرژی هدر می‌رود؟ سوال این است که ما می‌خواهیم مسکن درست کنیم یا منزل. درست کردن منزل راحت است، اما ما می‌خواهیم مسکن یعنی محل سکونت و آرامش داشته باشیم. ساختمان‌ها اکنون به گونه‌ای ساخته شده که زن و شوهر وقتی با هم صحبت می‌کنند آن طرف دیوار صحبت آن‌ها را می‌شوند. این چه نوع آپارتمان سازی است؟ وقتی دولت خودش ساختمان بسازد و خودش هم نظارت کند همین می‌شود، تولیدکننده و ناظر باید متفاوت باشند.
تولید مسکن باید به بخش خصوصی واگذار شود، اما نظارت دقیقی بر آن انجام شود. ما بساز و بفروش نمی‌خواهیم بلکه توسعه گر می‌خواهیم که به زندگی مردم امنیت دهد. باید مسکن خوب و ارزان درست کنیم. در دولت قبل از جیب مردم مسکن ساخته شد. ۴۵ هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی گرفته شد و به بخش مسکن آمد و در نتیجه حدود ۳۰ درصد تورم ایجاد کرد. کاری ندارد من فردا صبح به بانک مرکزی بگویم ۱۰۰ هزار میلیارد تومان بدهد تا ۴ هزار خانه درست شود، اما این موجب تورم می‌شود. یک عامل اصلی تورم نقدینگی است و پایه پولی یک نقدینگی خطرناک است. خدمتی که ما کرده‌ایم این است که از پایه پولی برداشت نکرده‌ایم، البته بانک‌های متخلف از پایه پولی برداشت می‌کنند. ما باید مسکن را از منبع درست ایجاد کنیم. نه از هر کجا پول برداریم.
دولت هنوز ۴۵ هزار میلیارد تومان پول بانک مرکزی را از بانک مسکن نگرفته است، البته بانک مسکن با وام‌های خود به بخش مسکن کمک می‌کند. ما هم پول را نگرفته‌ایم و در واقع استمهال کرده و به بانک مسکن مهلت داده‌ایم. اگر پول را بر می‌گرداندیم راحت‌تر می‌توانستیم تورم را مهار کنیم، اما دولت مشکلات را تحمل کرد تا به بخش مسکن تحرک بدهد.
مسکن مهر هم باید به صورت دقیق تکمیل شود ممنونم که بیش از دو میلیون واحد مسکن مهر در دولت یازدهم و دوازدهم تکمیل شد، البته شیوه کار دقیق نبود، ولی ما ناچار بودیم کاری که شروع شده را تکمیل کنیم به هر حال مردم نباید در این زمینه ضرر می‌کردند.
