علل و علایم سرطان لنفوم در سگ ها و روش های درمان

یکی از سرطان های شایع در سگ ها، لنفوم می باشد. این بیماری حدود 24 درصد از موارد سرطان در این حیوانات را به خود اختصاص می دهد.لنفوم به اشکال و فرم های متعددی در سگ ها بروز می کند. برخی از انواع آن با پیشرفتی سریع به سرعت زندگی حیوان را به مخاطره می اندازند. اما برخی از اقسام این بیماری رشدی کند و پیشرفتی نامحسوس دارند.

لنفوم چیست؟

لنفوم سگ یک اصطلاح گسترده است که هر نوع سرطانی را که شامل لنفوسیت ها، نوعی گلبول سفید خون است، توصیف می کند. با این حال، در واقع اشکال مختلفی از لنفوم سگ وجود دارد که به طور کلی بر اساس ناحیه بدن که در درجه اول تحت تاثیر قرار گرفته و نوع لنفوسیت درگیر طبقه بندی می شوند.لنفوسیت ها بخش مهمی از سیستم ایمنی هستند. لنفوسیت ها را می توان در هر جایی از بدن یافت، اما تعداد زیادی از این سلول ها در غدد لنفاوی، طحال و مجرای روده یافت می شوند. از آنجایی که لنفوسیت ها در سرتاسر بدن یافت می شوند، لنفوم تقریباً در هر جایی ممکن است ایجاد شود.

انواع لنفوم

انواع مختلفی از این نوع سرطان وجود دارد و می توان آنها را بر اساس نواحی یا اندامی که بر روی آنها تأثیر می گذارد نام برد. شایع ترین نوع لنفوم سگ که تقریباً 80 درصد لنفوم ها را تشکیل می دهد، لنفوم چند مرکزی است. Multicentric به معنای داشتن بیش از یک مرکز است و این لنفوم معمولاً چندین اندام لنفاوی از جمله چندین غدد لنفاوی و شاید طحال، کبد و یا مغز استخوان را نیز درگیر می کند. سایر لنفوم های نسبتاً رایج سگ شامل لنفوم گوارشی (معده-روده ای)، لنفوم مدیاستن شامل غدد لنفاوی و یا تیموس درون قفسه سینه و لنفوم خارج گرهی اندام هایی مانند پوست، چشم ها، کلیه ها یا سیستم عصبی است.

علائم سرطان لنفاوی در سگ

اگر سگ شما یکی از نژاد های بالا میباشد در معرض ابتلای به خطر بیشتری است ،یا اگر شما می دانید که در درون شجره نامه سگ شما سابقه لنفوم وجود دارد بخصوص با بزرگ شدن سگ ، بسیار مهم است که نسبت به علائم لنفوم آگاه باشید.برخی از علائم عمومی لنفوم در مراحل اولیه عبارتند از:

1. از دست دادن اشتها.
2. ناراحتیهای گوارشی یا استفراغ مکرر.
3. دما یا تب بالا.
4. افسردگی و بی حالی عمومی.
5. نازک شدن یا از دست دادن پوشش موها.
6. افزایش مصرف آب و دفع ادرار.
7. بزرگ شدن گره های لنفاوی که معمولا بدون درد هستند.
   

علل سرطان لنفوم در سگ

به طور کلی لنفوم میتواند با توجه به طیف وسیعی ازعواملی چون به ارث بردن ژنتیکی این بیماری در تاریخ سرزمین آبا و اجدادی (اصل و نسب حیوان) در سگ توسعه پیدا کند.همچنین شواهد محدودی وجود دارد که نشان می دهد لنفوم ممکن است در سگی با سرزمین آبا و اجدادی بدون سابقه این بیماری، به علت قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند سموم و آفت کش ها ایجاد شده است.

تشخیص سرطان لنفوم در سگ

طیف وسیعی از روش های مختلف توسط دامپزشک برای تشخیص لنفوم در سگ وجود دارد که عبارتند از:

1. بیوپسی بافت
2. آسپیراسیون با سوزن از گره های لنفاوی
3. آزمایش خون
4. بیوپسی مغز استخوان

چه نژادهایی ممکن سرطان لنفوم بگیرند ؟

هر سگی که دارای یک سابقه خانوادگی از لنفوم است در معرض خطر بالایی از ابتلا به این بیماری میباشد، هر چند حضور لنفوم درشجره نامه خانواده به طور معمول به این معنی نیست که هر سگی در این خانواده به این بیماری مبتلا میگردد.توسعه لنفوم معمولا در زمانیکه یک سگ به میانسالی می رسد، یعنی از هفت سال به بعد و یا کمی جوانتر برای برخی از نژادهای غول پیکربه اوج میرسد.برخی از نژادهای سگ که خطر بالایی برای ابتلا به این بیماری دارند عبارتند از:

1. باست هوند
2. روتوایلر
3. گلدن رتریور

این آمار ارائه شده به دقت گردآوری شده است،در این آمارداشهوند و پامرانین به سمت انتهای این لیست از نظر طیف خطر قرار گرفته اند و نژاد گلدن رتریور در انتهای این لیست گنجانده شده است. تخمین زده می شود که از هر هشت سگ گلدن رتریور یکی از انها در طول عمر خود به لنفوم دچار می شود.

روش های درمان سرطان لنفومی در سگ

با توجه به مرحله بیماری و محل ضایعه، درمان صورت می پذیرد. پس از گذشت 1 تا 3 ماه از تشخیص، در صورت عدم درمان حیوان جان خود را از دست خواهد داد. در صورت استفاده از استروئیدها به تنهایی در درمان حیوان نیز این مدت به 2 تا 4 ماه افزایش می یابد.به خاطر داشته باشید کربوهیدراتها به رشد سلولهای سرطانی کمک می کنند، لذا بهترین رژیم غذایی برای این حیوانات غذاهای سرشار از پروتئین است. پروتئین از رشد بی رویه سلولهای سرطانی جلوگیری خواهد نمود. همچنین روغن ماهی نیز به رژیم غذاییشان بیفزایید.لنفوم سرطان تهاجمی و ناتوان کننده است که متاسفانه معمولا کشنده است. متوسط ​​زمان زنده ماندن در سگ های مبتلا به لنفوم اگر درمان نشوند، فقط دو ماه است!درمان لنفوم در سگ معمولا تسکین دهنده است، به این معنی است که هر درد و اثرات جانبی ناشی از این بیماری را برای رفاه و آسایش و بهبود زندگی سگ آسیب دیده مدیریت می کند.

اکنون بهترین روش درمانی رایج، شیمی درمانی به مدت بیش از 25هفته می باشد. 70 تا 90 درصد حیواناتی که شیمی درمانی می شوند با بهبود کامل و یا جزئی، به مدت 6 تا 12 ماه زنده می مانند. لازم به ذکر است که کمتر از ده درصد از بیماران فوق درمان می شوند.در کنار شیمی درمانی تجویز درمانهای حمایتی نظیر استفاده از قرص های مکمل جهت عملکرد بهتر غدد فوق کلیوی و کبد و همچنین استفاده از داروهای گیاهی جهت کاهش التهاب بسیار مفید خواهد بود. همچنین به دلیل کاهش ویتامین دی در بیماران درگیر لنفوم، تجویز ویتامین D3 نیز سودمند می باشد.

یک گزینه قابل دوام برای روش درمان انتخابی سگ آسیب دیده ایست که میتواند لنفوم را بطور کامل از بین ببرد و از سرعت پیشرفت آن معمولا جلوگیری نماید. با این حال، لنفوم سرطانی تهاجمی است که حتی ممکن است به طور کلی عود کند حتی زمانی که در ابتدا درمان با موفقیت انجام گرفته و بطور کلی درمان شده است .با این حال، درمان با شیمی درمانی در صورتی که توسط دامپزشک شما توصیه گردد به طور بالقوه می تواند چند سال و یا حتی سالهای زیادی را با رعایت استاندارهای زندگی خوب برای سگ شما به ارمغان بیاورد. این بیماری هرچه سریعتر تشخیص داده شود و درمان آغاز گردد شانس بیشتری را برای سگ به همراه دارد.

بریدن گوش و دم سگ چه عوارضی دارد؟