انواع پیرسینگ و سوراخ کردن گوش

دنیای مد و زیبایی امروز به جاهای عجیب و غریبی رسیده است انواع روش های مختلف برای تغییر ظاهر با هدف جذاب و زیباتر شدن مرزهای خلاقیت را کیلومترها جابجا کرده است . قدیم ها خانم ها با یک سرخاب و سفیداب و ساده خودشان را زیبا می کردند و مردان با اصطلاح و پوشیدن یک دست لباس نو این کار را انجام می دانند اما امروز دیگر سرخاب و سفیداب و لباس نو جای خودش را به انواع و اقسام روش های عجیب و غریب داده است یکی از کارهایی که در دنیای مدرن امروز برای زیبایی انجام میشود پیرسینگ یا سوراخ کردن گوش از چند منطقه است .

سوراخ کردن گوش با نام پیرسینگ نیز شناخته می شود که از نظر محل سوراخ شدن متفاوت می باشند. بهتر است قبل از اقدام به پیرسینگ گوش درباره ی آن مطالعه کرده و اطلاعات دقیق بدست آورید چرا که انواع پیرسینگ از نظر میزان درد، مراقبتهای بعد از پیرسینگ و همچنین طول زمان بهبود با یکدیگر متفاوت می باشند. یکی از عوامل جذابیت پیرسینگ گستره ی انتخابی وسیعی است که پیش روی شما قرار میگیرد و شما میتوانید با انتخاب پیرسینگ های مطلوب خود، میزان خلاقیت و سبک خود را نشان دهید.

1- پیرسینگ نرمه گوش

سوراخ کردن نرمه ی گوش شاید رایج ترین نوع پیرسینگ باشد که از نظر میزان درد کم درد ترین نوع پیرسینگ بوده و طول درمان و بهبود آن نیز کوتاهتر از سایر انواع پیرسینگ می باشد. اکثر افرادی که به پیرسینگ علاقه دارند، این پیرسینگ را به عنوان اولین قدم انتخاب می کنند. سوراخ کردن نرمه ی گوش میتواند تنها یک عدد بوده و یا به تعداد ۲ یا ۳ عدد باشد. در این نوع پیرسینگ از گوشواره های حلقه ای، آویزی ظریف، گوشواره بخیه ای و لاله گوشی استفاده می شود

۲- پیرسینگ در پهنای نرمه

در این نوع پیرسینگ، سوزن مخصوص سوراخ کردن گوش به جای اینکه به صورت عمودی وارد نرمه شده و از طرف دیگر خارج شود، در پهنای نرمه وارد شده و بعد از طی فاصله ی مشخص از نرمه خارج می شود. این نوع پیرسینگ به اندازه نرمه ی گوش و شکل گوش بستگی دارد.۳-پیرسینگ لاله گوش سوراخ كردن لاله ی گوش به سوراخ كردن قسمت مياني لبه بيرون گوش شما اشاره دارد.لاله ی گوش دارای عصب هایی می باشد و از این رو سوراخ کردن لاله ی گوش می تواند دردناک باشد و نیاز به مراقب زیادی دارد. برای این نوع پیرسینگ میتوان از گوشواره های ظریف حلقه ای و یا میخی استفاده کرد.

۳– پیرسینگ لاله گوش

سوراخ كردن لاله ی گوش به سوراخ كردن قسمت مياني لبه بيرون گوش شما اشاره دارد.لاله ی گوش دارای عصب هایی می باشد و از این رو سوراخ کردن لاله ی گوش می تواند دردناک باشد و نیاز به مراقب زیادی دارد. برای این نوع پیرسینگ میتوان از گوشواره های ظریف حلقه ای و یا میخی استفاده کرد.

۴- پیرسینگ تراگوس یا زبانه ی گوش

تراگوس بخشی از گوش است که درست در مقابل کانال گوش قرار دارد. درد در پیرسینگ این ناحیه می تواند بسته به ضخامت و اندازه تراگوس گوشهای شما، کمتر یا بیشتر شود.

۵- پیرسینگ آنتی تراگوس یا زبانه ی بزرگ

پیرسینگ زبانه ی بزرگ، سوراخ کردن قسمتی از غضروف گوش است که درست در بالای نرمه قرار دارد و دلیل نام گذاری آن با نام آنتی تراگوس به دلیل شباهت ویژگی ها و زمان بهبود این دو نوع پیرسینگ است.

۶- پیرسینگ حلزونی

این نوع پیرسینگ در قسمت غضروفی و فرورفته ی گوش انجام می شود و به دلیل درگیری غضروف میتواند دردناک باشد و به مراقبت طولانیتری نیاز دارد. برای این نوع پیرسینگ بهتر است از گوشواره های میخی با سوزنی ظریف استفاده شود تا از بزرگتر شدن سوراخ پیرسینگ جلوگیری شود.

۷- پیرسینگ صنعتی

شاید نام این پیرسینگ به دلیل استفاده از گوشواره هایی به شکل میخ،به این نام شناخته شده است. پیرسینگ صنعتی به یک جفت پیرسینگ که یکی در قسمت پیچه یا هلیکس و دیگری در مقابل آن قرار دارد اطلاق می شود. برای این نوع پیرسینگ معمولا از گوشواره هایی با حالت میله ای استفاده می شود که دو پیرسینگ را به هم متصل می کند.

۸– پیرسینگ پیچه یا هلیکس

این نوع پیرسینگ در قسمت هلیکس گوش که خارجی ترین قسمت گوش است و حالتی خمیده دارد انجام می شود. در این نوع پیرسینگ به دلیل عدم وجود عصب های زیاد در این قسمت از گوش معمولا درد زیادی احساس نمی شود و مدت زمان بهبود آن نیز طولانی نمی باشد.سوراخ کاری این قسمت از گوش می تواند به صورت تکی و یا بیشتر انجام شود و در صورتی که تعداد آن بیش از ۲ سوراخ باشد از هلیکس تا انتهای لاله گوش ادامه یابد به آن پیرسینگ بافت نیز گفته می شود. استفاده از گوشواره های حلقه ای بسیار کوچک در این مدل دارای محبوبیت بالایی است و جلوه ی زیبایی نیز دارد.

معایب کراتینه مو

مضرات سوراخ کردن گوش

در پیرسینگ عموما قسمت نرمه گوش سوراخ می شود اما در چند سال اخیر برخی از خانم ها بیش از یک سوراخ روی گوش ایجاد می کنند و این سوراخ ها را در قسمت های بالایی گوش هم انجام می دهند. بافت بالای لیه گوش بسیار نازک است و به نبال کوچک ترین تماس ممکن است پاره شود و یا سبب خونریزی و آسیب بافت غضروفی شود.همچنین بافت استخوانی پشت گوش نیز ممکن است با ضربه به واسطه گوشواره شما ممکن است صدمه ببیند.

یرسینگ یا سوراخ کردن گوش اگر توسط پزشک ماهر و در شرایط مناسب انجام شود، عوارض خاصی ندارد اما در غیر این صورت، عوارض بسیاری دارد که شایع ترین آن ها عفونت است که تنها در یک سوم بیماران ملایم خواهد بود. دومین مشکل مربوط به تشکیل شدن بافت جوشگاهی و یا اسکار و یا گوشت اضافه است که در افراد مستعد تشکیل می شود و زیبایی آنها را پس از پیرسینگ مختل می کند.کلویید ها که در واقع همان گوشت اضافه هستند به سختی درمان میشوند وحتی ممکن است درمان کردن آن ها سبب تشدید کلویید گردد.

مشکل سومی که ممکن است به دنبال سوراخ کردن گوش ایجاد شود، مربوط به افرادی است که پوست آنها به فلزاتی مثل نیکل، مس، کبالت یا کروم حساسیت دارد. گوشواره هایی که در ترکیب آنها از این مواد استفاده شده است، به دلیل تماس مداوم با پوست می توانند عکس العمل آلرژیک و حساسیت ایجاد کنند. از آنجا که سوراخ کردن گوش در سنین کمتر از 11 سال ممکن است باعث ایجاد کلویید یا گوشت اضافه در محل سوراخ شود، بهتر است این کار را به سنین بعد از 11 سالگی موکول کرد.