موارد مصرف آتنولول
آتنولول در درمان آنژین صدری مزمن، کنترل زیادی فشار خون ( به تنهایی یا همراه سایر داروهای کاهنده فشار خون) و پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد مصرف می‌شود.
عوارض جانبی آتنولول
برادی کاردی علامتی (سرگیجه)، اسپاسم برونش(اشکال در تنفس یا خس خس سینه)، نارسایی احتقانی قلب(تورم مچ پا و اندام‌های تحتانی، تنگی نفس)،افسردگی روانی و کاهش گردش خون محیطی(سردی دست‌ها و پاها) با مصرف این دارو گزارش شده است.
اثر آتنولول بر آزمایشهای تشخیصی
آتنولول ممکن است غلظت گلوکز خون را در بیماران دیابتی کاهش یا افزایش دهد. افت قند خون ناشی از انسولین را تشدید نمی کند و یا برگشت گلوکز سرم به سطوح طبیعی را به تأخیر نمی اندازد.
آتنولول ممکن است سبب تغییراتی در تحمل ورزش و نتایج الکتروکاردیوگرام (EKG) شود.
این دارو تعداد پلاکتها و غلظت سرمی پتاسیم، اسیداوریک، ترانسآمیناز، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز، کرآتینین، و غلظت ازت اوره خون (BUN) را افزایش می دهد.
مصرف دوز بالای آتنولول و مسمومیت
در صورت مسمومیت یا فزون دوز به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه کنید و حتما بسته دارو را همراه داشته باشید. برخی از علایم مهم فزون دوز عبارتند از : احساس ضعف شدید، کندی ضربان قلب، سنکوپ، سردرد، سرگیجه و تاری دید.
