موارد مصرف کلستیرامین
- چربی خون
- هیپرکلسترولمی
- کاهش خطر بیماریهای آتروسکلروتیک عروق کرونر و سکته قلبی
- خارشهای ناشی از انسداد صفراوی
- مسمومیت با گلیکوزیدهای قلبی.
عوارض جانبی کلستیرامین
اعصاب مرکزی : اضطراب، گیجی، خستگی، سردرد، بیخوابی، سرگیجه، سنکوپ.
گوش - حلق - بینی: وزوز گوش.
ادراری ـ تناسلی: هماچوری، دیزوری.
خون: آنمی، خونریزی.
متابولیک: اسیدوز هایپرکلرمیک با آنیون گپ بالا که با استفاده طولانی مدت یا دوزها ی بالا اتفاق می افتد.
عضلانی- اسکلتی: کمردرد، درد عضلات و مفاصل، استئوپروز.
پوست: بثورات پوستی، اکیموز، تحریک پوست، زبان و نواحی اطراف مقعد و بینی، راش.
دستگاه گوارش: یبوست، متراکم شدن مدفوع، تشدید هموروئید، ناراحتی شکم، نفخ، تهوع، استفراغ، استئاتوره، خونریزی گوارشی.
سایر عوارض: کمبود ویتامین A، D، K ناشی از کاهش جذب.
توجه: در صورت ادامه یبوست حتی بعد از کاهش مقدار مصرف دارو، افزایش ناگهانی در غلظت سرمی کلسترول و یا پاسخ نامناسب بعد از سه ماه درمان، باید مصرف دارو قطع شود.
اثر کلستیرامین بر آزمایشهای تشخیصی
کلستیرامین غلظت سرمی آلکالینفسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، کلرور، فسفر، کلسیم و سدیم را کاهش میدهد.
نارسایی در جذب کلسیم ممکن است به استئوپروز منجر شود.
کول هسیستوگرافی با استفاده از اسیدیوپانوییک به نتایج غیرمعمول منجر میشود، زیرا اسید یوپانوییک با کلستیرامین نیز پیوند مییابد و ممکن است منجر به کاهش سطح هموگلوبین و هماتوکریت گردد.
