موارد مصرف سولینداک
سولینداک به عنوان یک داروی NSAID است که از نظر ساختمانی شبیه ایندومتاسین است. فعالیت بیولوژیک آن به علت متابولیتهای سولفید آن ایجاد می شود. این دارو در اختلالات مفصلی و عضلانی اسکلتی مثل اسپوندلیت انکیلوزان، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید و نیز در درمان کوتاه مدت نقرس حاد و وضعیتهای حاد در اطراف مفصل مثل بورسیت ها و تاندونیت ها استفاده می شود. همچنین برای کاهش تب نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
دوز اولیه معمول از طریق خوراکی 150 یا 200 میلی گرم دو بار در روز است که بسته به میزان پاسخ کاهش می یابد. حداکثر دوز توصیه شده 400 میلی گرم روزانه است که بایستی در اختلالات کلیوی کاهش یابد. کارخانه های سازنده انگلیسی توصیه می کنند که درمان اختلالات اطراف مفصلی بایستی در حد 7 تا 10 روز محدود شود. برای نقرس حاد 7 روز درمان معمولاً کافی است. به صورت شیاف رکتال نیز مصرف می شود.
آرتریت روماتوئید , استئو آرتریت , آرتریت نقرسی , اسپوندیلیت انکیلوزان , دردحاد شانه , التهاب مفاصل ساب آکرومیال / التهاب تاندون سوپرا اسپیناتوس
برای استفاده حاد یا طولانی مدت برای تسکین علائم و نشانه های استئو آرتریت ، آرتریت روماتوئید - آرتریت نقرسی حاد
عوارض جانبی سولینداک
در کل همانند NSAID ها.
تغییر رنگ ادراری گاهاً به علت مصرف سولینداک گزارش شده است. اولسترپپتیک و خونریزی گوارشی، تهوع با یا بدون استفراغ، اسهال، یبوست، نفخ بی اشتهایی وکرامپ گوارشی.
گزارش شده است که متابولیتهای سولینداک به عنوان ترکیبات کوچک و بزرگ سنگهای ادراری بوده اند بنابراین در بیمارانی که سابقه سنگ کلیه دارند با احتیاط کامل باید استفاده شوند و در حین مصرف دارو باید آب بدن آنها بخوبی تعدیل شود
بیماران مبتلا به اختلال کبدی نباید Sulindac استفاده کنند و در اختلالات کلیوی باید میزان دارو تنظیم شود.
اسهال , یبوست , سردرد , ادم , تهوع , استفراغ , سرگیجه , سوءهاضمه , اضطراب , خارش , وزوزگوش , راش , کرامپ شکمی , درد گوارشی
ادم،خارش، اضطراب، وزوزگوش، استفراغ
هشدارها
داروی سولینداک با احتیاط در آسم (برونشیال)، بیماری قلبی، CHF، اختلال کبدی، فشار خون بالا، اختلال کلیه استفاده شود
تجویز درازمدت NSAID ها ممکن است منجر به نکروزی پاپیلری کلیوی و سایر آسیب های کلیه شود. بیمارانی که در معرض بیشترین خطر هستند عبارتند از سالمندان یا افرادی که دارای اختلال عملکرد کلیوی، هایپوولمی، نارسایی قلبی، اختلال عملکرد کبد، دفع نمک و افراد مصرف کننده دیورتیک، مهارکننده های ACE یا ARB ها
نارسایی قلبی (HF)
- NSAIDS داراي پتانسيل آغاز HF با مهار پروستاگلاندين مي باشند که منجر به احتباس سديم و آب، افزايش مقاومت عروقي سيستميک و پاسخ خفيف به ديورتيک ها مي شود
- NSAIDS ها باید هر زمان که ممکن باشد، اجتناب یا قطع شوند
خطر قلبی عروقی
- NSAID ها ممکن است خطر جدی ترومبوز قلب و عروق، انفارکتوس میوکارد (MI) و سکته مغزی را افزایش دهند که می تواند کشنده باشد
- خطر ممکن است با طول مدت استفاده افزایش یابد
- بیماران با عوامل خطر یا بیماری قلبی عروقی موجود ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند
- NSAID ها برای درد پس از جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) منع مصرف دارند (افزایش خطر ابتلا به انفارکتوس میوکارد و سکته مغزی)
خطر گوارشی
- NSAID ها خطر ابتلا به عوارض جدی گوارشی شامل خونریزی، زخم، و سوراخ شدن معده یا روده را افزایش می دهند که می تواند کشنده باشد
- عوارض جانبی گوارشی ممکن است در هر زمان در مدت استفاده و بدون علائم هشدار دهنده رخ دهد
- بیماران سالمند در معرض خطر بیشتری برای حوادث جدی گوارشی هستند.











































