آشنایی با خاصیت درمانی گل گندم

خواص درمانی گل گندم

مشخصات ظاهری:

گیاهی است یک الی دو ساله به ارتفاع حدود 50 سانتی متر گاهی موارد بیشتر با ساقه ای منشعب، برگ های آن سبز مایل به سفید و پهنک برگ پوشیده از تارهای پنبه ای شکل می باشد. برگهای قاعده ساقه گیاه، دمبرگ مشخص و پهنکی غالباً با بریدگی های عمیق و ظاهر متمایز دارند و برگهای قسمت های فوقانی ساقه، عموماً باریک، ساده و بدون دندانه می باشند. در انتهای ساقه، گل دهنده و گل های آن غالباً آبی، سفید، قرمز، ارغوانی و یا به رنگ بنفش هستند. در ضمن میوه اش فندقه، سفید رنگ و منتهی به یک دسته تارهای بلند حنایی رنگ است.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک می باشد.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی مختلف کره ی زمین بخصوص سراسر اروپا، آسیا و در ایران بیشتر در نواحی شمالی، منطقه ی البرز، اطراف تهران، بلوچستان و خراسان انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گلهای گیاه:

ماده ی رنگی سیانین، لعاب، مواد مومی، تانن و املاح مختلف در آن تشخیص داده شده است. در ضمن در دیگر اجزای گیاه یک ماده ی تب بر به نام سانتورین وجود دارد.

بخش مورد استفاده:

گل ها

نحوه مصرف:

معمولاً گل ها را به صورت دم کرده استفاده می کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری ها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می کند.

خواص درمانی:

افزاینده بینایی و ضد التهاب کناره آزاد پلک ها و ورم ملتحمه و گل مژه، تصفیه کننده خون و تقویت کننده معده، کاهنده ترشحات معده و مفید برای بیماری های کبدی، ضد تب و صفرابر، ضد استسقاء و مسکن دردهای عصبی، ضد یرقان و کاهنده ورم طحال، ضد سرفه و بازکننده گرفتگی صدا؛ تحریک کننده اشتها و نیروبخش، ضد برونشیت و مقوی حافظه، مدر و ملین می باشد. در ضمن برای سرماخوردگی، بیماری های سینه، روماتیسم، بیماری های پوستی، کولیت، تهوع، سوءهاضمه و ریزش و سفید شدن مو نیز مفید است. در استعمال خارجی جوشانده ی گل گندم به صورت کمپرس تقویت کننده سلول های پوست صورت، تأمین نظافت و شادابی پوست و جلوگیری کننده از پیدایش چین و چروک در پوست صورت می باشد و برای شستشو و حمام چشم نیز کاربرد دارد.