ورزش جوجیتسو
جیو: یعنی نرم یا منعطف و جیتسو: به معنی هنر یا تکنیک می باشد.
کلمه جوجیتسو به استفاده از نیروی حریف علیه خود اشاره دارد.
این روش رزمی برای مبارزه افراد عادی با سامورایی ها دوران فئودال در تاریخ ژاپن به کار می رفته است.
در نتیجه روش مبارزه یک شخص بدون سلاح یا دارای سلاح کوتاه با حریف مسلح و زره پوش آموزش داده می شود.
از آنجا که حمله مستقیم به یک حریف زره پوش بی فایده می باشد.
مبارزان بایستی از روش هایی چون فنون گرفتنی، پرتابی و قفل مفصل برای خنثی کردن نیروی حریف استفاده کنند.
این تکنیک ها بر مبنای استفاده از انرژی حریف علیه خودش طراحی شده اند.
تاریخچه جوجیتسو
این روش رزمی برای مبارزه افراد عادی با سامورایی ها دوران حکومت فئودالی ژاپن شکل گرفته است.
در نتیجه مبارزه یک شخص بدون سلاح یا دارای یک سلاح کوتاه با یک حریف مسلح و زره پوش است.
از آنجا که حمله مستقیم به یک حریف زره پوش به بی فایده است، مبارزان بایستی از روش هایی چون فنون گرفتنی، پرتابی و قفل مفصل برای خنثی کردن نیروی حریف استفاده کنند
و این تکنیک ها بر مبنای استفاده از انرژی حریف علیه خودش طراحی شده اند.
جوجیتسو در ابتدا به هیچ غیر ژاپنی آموزش نمی دادند اما با گسترش آن دیگر افراد کشورها هم به جوجیتسو روی آوردند.
هدف جوجیتسو
هدف این رشته ورزشی کاملا ساده است و افراد در این رشته در صدد خلع سلاح کردن رقیب خود و یا حتی کشتن او هستند.
هنر های مرتبط
تقریبا همه سبک های هنر های رزمی مربوط به جوجیتسو هستند اما تعدادی از آن ها به شدت تحت تاثیر رشته جوجیتسو قرار دارند.
مانند:رشته جیوجیتسو برزیلی و جودو که بسیار به رشته جوجیتسو شباهت دارند.
مادر رشته های رزمی
جوجیتسو را به نوعی مادر همه ورزش های ژاپنی می دانند و با تفکیک هر یک از فنون و ضربات ورزش جدیدی را متولد کردند.
انواع متفاوتی از این هنر رزمی در باشگاه های جوجیتسو (ریو) آموزش داده می شوند و بسیاری از این باشگاه ها به آموزش استفاده از سلاح نیز اقدام می کنند.
جوجیتسو در ایران
اولین مدال جهانی تاریخ ورزش جوجیتسو ایران در سال ۲۰۰۲ توسط علیرضا داودی در مسابقات جهانی جوجیتسو در کشور اروگوئه بدست امد.
این مدال برنز همچنین اولین مدال جهانی کسب شده در بین تمامی کشورهای آسیایی در رشته جوجیتسو محسوب میگردد.
چند تکنیک رشته جوجیتسو
فرار کنترلی جانبی
این تکنیک بیشترین کاربرد را در این رشته رزمی دارد و تاثیر بسیار زیادی در رسیدن به کمربند مشکی برای شخص خواهد داشت.
در این تکنیک حرکت های لگن و باسن از اهمیت بالایی برخوردار بوده و این تکنیک شامل ترکیب چندین تکنیک با یکدیگر می باشد.
بیشتر افراد در این تکنیک به جای کنترل کردن حریم با بازوان خود ، حریف خود را فشار می دهند که باعث افزایش احتمال شکست آن ها در انجام این تکنیک می شود.
گارد یقه و آستین
از این تکنیک برای کاهش استقامت حریف و برهم زدن وضعیت مساعد او و کنترل سر او استفاده می شود.
لیوگراسی، بنیانگذار سبک BJJ، از این تکنیک برای خفه کردن یک رقیب ژاپنی که بیهوش شده بود استفاده کرد.
قفل کردن بازوان
در این تکنیک شخص مچ دست و بازوان حریف را قفل می کند و باعث ایجاد تزلزل در تعادل و آسیب پذیری او می شود.
شناخت بهتر آناتومی شانه حریف در استفاده از این تکنیک به شما کمک می کند.
قرار گرفتن با فاصله مناسب از حریف به شما در استفاده از این تکنیک کمک می کند و باعث ایجاد تعادل بیشتر در شما خواهد شد.
قدرت در جوجیتسو
قدرت عامل مهمی در اکثر تکنیک های جوجیتسو است، اما قدرت می بایست براساس اصل seiryoku-zenyo که حداکثر استفاده کارآمد از انرژی است، اعمال شود.
ایزو ماتائمون (iso mataemon)،استاد جوجیتسو، درباره جوجیتسو اینگونه می گوید: بهره گیری از قدرت در جوجیتسو بسیار لازم است.
اما این قدرت زیاد زمانی که از اصل ju استفاده می شود به کار نمی رود.