ورزش ساواته
ساواته یک ورزش رزمی بوکس سنتی فرانسه است که به نام " بوکس فرانسوی" ، "کیک بوکسینگ فرانسوی" یا "فوت فایتینگ فرانسوی" نیز شناخته شده است. این هنر رزمی از دست ها و پاها به عنوان سلاح در مبارزه استفاده می کند. این سبک مدرن اساسا ترکیبی از تکنیک های مبارزه خیابانی فرانسه از ابتدای قرن نوزدهم است. این ورزش به عنوان سبکی از مبارزه ی خیابانی در پاریس و فرانسه به کار می رود.
در عصر امروزی ساواته یک ورزش رقابتی قابل ملاحظه و توسعه یافته شده است. در ساواته، سیستم های درجه بندی وجود دارد که شکل برجسته شده ی کمربند های رنگی است. رنگ دستکش های فایتر نشان دهنده ی درجه و سطح اوست. این ورزش به سطوحی تقسیم شده است که از تمرین و کارایی به دست آمده است. در گذشته، ساواته شامل ضربات پا، ضربات مشت، گلاویز شدن، کشتی گرفتن و فعالیت های آموزش سلاح ها بود، اما امروزه، سیستم این ورزش فقط شامل تکنیک های دست خالی به کار رفته در حالت ایستاده یا پرش است.
تاریخچه ساواته
رشد ورزش بوكس و كشتی و مبارزات خیابانی در میانه قرن 18 در نتیجه مستقیم تغییرات اقتصادی و اجتماعی بود كه انقلاب صنعتی فراهم ساخت.
همزمان در فرانسه روش مبارزات هنرهای رزمی مشابه مشت زنی انگلیسی به وجود آمد. در پاریس نوع خاصی از روش مبارزات خیابانی وجود داشت و به نظر می رسد ملوانان نیروی دریایی فرانسه هنر رزمی را با عنوان شوشان Chausson رشد و گسترش دادند.
در شهر پاریس این نوع مبارزه خیابانی با عنوان ساواته كه معنی انگلیسی آن كفش كهنه می شود وجود داشت. در زمان ناپلئون سربازان فرانسوی با استفاده از ساواته با همتایان انگلیسی خود مبارزه می كردند.
در دهه 1820 فعالیت های مختلفی انجام شد تا توجه مردم به ساواته بیشتر جلب شود. معروفترین مربی این دوران Cassaux Michel بود (1869 – 1794) بود كه در محله بلویل پاریس متولد شد. او نوع روش مبارزات خیابانی را سازماندهی كرد و آنرا هنر ساواته نامید. آموزشهای او به حدی گسترش پیدا كرد كه شخصیتهای بزرگی مانند دوك ارلان – كنت لاباتت – لرد هنری سی مور و هنرمند مشهور پائول گاوارنی به ساواته جذب شدند.
Charles Lecour)1894 – 1808) مشهورترین شاگرد كاسوكس بود. شارل یك مبارز تمام عیار بود كه در سال 1838 مشت زنی انگلیسی را با مبارزه خیابانی فرانسوی تركیب و بوكس فرانسوی را ابداع كرد. به تدریج ساواته در اروپا – آفریقا – انگلستان – كانادا و آمریكا گسترش پیدا كرد و در ادامه در نیمه دوم قرن 19 با اجباری شدن تربیت بدنی و ژیمناستیك در ارتش فرانسه، ساواته رشد بیشتری را شاهد شد.
تاریخچه ساواته در ایران
حمیدرضا حصارکی، بنیانگذار و رئیس هنر رزمی(انجمن) ساواته (بوکس فرانسوی) در ایران، از سال 1367 تکواندو را آغاز کرد. وی با تشکیل فدراسیون ووشو در 26 اسفند 82، اولین فردی بود که در تشکیلات فدراسیونی ووشو به ریاست بهزاد کتیرایی حکم گرفت و در سمت های مختلف از جمله مدیر اجرایی، مشاور عالی، سخنگو، مدیر روابط عمومی و امور بین الملل، رییس سازمان لیگ، مدیر و سرپرست تیم های ملی و ... فعالیت داشته و در سال 1385 نیز موفق به کسب درجه داوری بین المللی سانشو از فدراسیون جهانی ووشو شد. در ادامه نیز درجه فنی دان پنج را در سبک نن شائولین چوان کسب کرد.
تاریخچه تشكیل فدراسیون بین المللی ساواته (F.I.S)
ازشروع قرن 19 میلادی ساواته كاهای بلژیك، فرانسه و ایتالیا گاهگاهی با یكدیگر مبارزه می كردند. در 16 سپتامبر سال 1972 كنت پیر باروزی كه فدراسیون ساواته فرانسه را در سال 1975 تاسیس كرد.
از سه كشور دعوت كرد تا فدراسیون بین المللی را تاسیس كنند اما تنها دو كشور بلژیك و فرانسه در این جلسه حضور یافتند و ایتالیا غیبت كرد.در دهم ژوئن 1982 پیر سیلویر، نایب رئیس فدراسیون ساواته فرانسه تصمیم گرفت تا اتحادیه بین المللی ساواته (U.I.B.F) را تاسیس كند اما مجدداً این پروژه تحقق نیافت. در سال 1985 الكساندر وال میر بلژیكی مسابقات بین المللی را سازماندهی كرد كه درآن ورزشكارانی از اروپا – افریقا – آمریكا و خاورمیانه حضور داشتند.
سطوح رقابتی ساواته
حمله: در این سطح حریف ها باید در حالیکه در تماس هستند، روی تکنیک هایشان تمرکز کنند. داور ها مجازاتی را برای کاربرد نیروی بیش از حد تعیین می کنند.
پیش از مبارزه: این سطح به فایتر ها امکان مبارزه ی تمام قدرت می دهد، تا وقتی که آنها لباس محافظتی شان ار جمله کلاه و ساق بند را می پوشند.
مبارزه: شدید ترین سطح و مانند سطح قبل از مبارزه است، اما در این سطح، وسایل حفاظتی به جز لثه بند و محافظ دهان ممنوع است.
درجه بندی ساواته
مسیر تکنیکی:
دستکش آبی، دستکش سبز، دستکش قرمز، دستکش سفید، دستکش زرد، دستکش نقره ای 1، دستکش نقره ای 2، دستکش نقره ای 3 (دستکش بنفش برای افراد کمتر از 17 سال)
مسیر رقابت (مسابقه):
دستکش برنز، دستکش نقره ای 1، دستکش نقره ای 2، دستکش نقره ای 3، دستکش نقره ای 4، دستکش نقره ای 5
درجات آموزش:
مبتدی، کمک مربی، مربی و استاد.
قوانین ورزش ساواته
برای این رشته ی رزمی یک ناظر رسمی که عالی ترین مرجع مسابقات است برعملکرد هیات ژوری که شامل داوران کنار و وسط است نظارت میکند. همچنین، وقت نگهدار، کمیته پزشکی و بازرس وسایل ایمنی این هیات را در امر قضاوت کمک میکنند. مسابقات ساواته در 2، 3، 4 یا 5 راند قابلیت برگزاری دارد و مدت زمان متغیر است. یک الی دو دقیقه هم زمان استراحت بین هر راند یا رست تایم (rest time) در نظر گرفته می شود.
مسابقات ورزش ساواته در دو سبک برگزار میشود:
سبک آسوت
در این سبک، هنرجویان فرم ها و تکنیک های مخصوص این رشته را به صورت دقیق و نمایشی به اجرا میگذارند.
سبک کامبت
رزمی کاران در این سبک به دو شکل بدون محافظ سروگردن و بامحافظ (که غالبا بدون محافظ برگزار میشود) ضربات را به صورت کامل به حریف وارد میکنند.
آشنایی با رشته ورزشی باله
