یادبودهای به جا مانده از صبحگاه دوم نوامبر ۱۹۴۳ در موزه دولتی تاریخ گولاگ و بنیاد یادبود «دیوار اندوه» به نمایش درآمد.مراسم افتتاح موزه دولتی تاریخ گولاگ و بنیاد یادبود «دیوار اندوه» در گالری نقاشی جمهوری کاراچایوا-چرکسیا برگزار شد. موضوع اصلی این موزه، یادبود قربانیان دوره اتحاد جماهیر شوروی است.در مراسم افتتاحیه، «رشید ترمزوف» رهبر جمهوری، «میخاییل فیدوتوف» رئیس شورای وابسته به ریاست جمهوری در امور توسعه جامع شهروندی و حقوق انسانی، رئیس هیئت مدیره شورای بنیاد یادبود و دیگر مقامات دولتی حضور داشتند.«رشید ترمزوف» در ابتدای برنامه تاکید کرد که هیچ کس نسبت به این فجایع بی تفاوت نیست، زیرا همه ما نزدیکان و دوستانمان را از دست داده ایم.آنچه که در این موزه عرضه می شود، یادبودهای به جا مانده از صبحگاه دوم نوامبر ۱۹۴۳ است در آن روز ۷۰ هزار نفر از مردم کاراچایف را از خانه و کاشانه شان بیرون راندند و امروز هیچ خانواده ای نیست که یکی از عزیزانش را در این حوادث از دست نداده باشد.یادآوری می شود، یادبود «دیوار اندوه» با بودجه دولتی و کمک های مردمی ساخته شده است.
برای القای حس واقعی این اردوگاه ها و تجسم شکل آنها از دید بازدیدکنندگان قسمت هایی نظیر سربازخانه، سلول مجازات، دفتر کارگاه و برج مراقبت گارد محافظ در طراحیشان نظر گرفته شده است. در این موزه بازدیدکنندگان با داستان شخصی و غم انگیز قربانیان اردوگاه اجباری گولاگ آشنا می شوند و از نزدیک نمایشگاه هایی از اسناد، برنامه ها، نامه ها و خاطرات کسانی که به اردوگاه استالین برای کار اجباری فرستاده می شدند را نظاره گر خواهند شد.
تاریخچه گولاگ در روسیه
گولاک مخفف ترجمه روسی «اداره اصلی اردوگاه های کار اصلاحی و مستعمرات» است، اما امروزه این کلمه به معنای سیستم سرکوبگر شوروی است.
موزه تاریخ دولتی گولاگ که در سال 2001 توسط فعال سیاسی و مورخ Anton Antonov-Ovseenko تأسیس شد، به دلیل تمایل به ارائه روایتی آکادمیک و اطلاعاتی از تاریخ خونین اردوگاه های کار روسیه در رژیم استالین ایجاد شده است.
موزه بر سیستم های کارگری شوروی از دهه 1930 تا 1950 تمرکز دارد، و نقشی که در اداره روسیه شوروی ایفا کرد. در سال 2015 دولت ایالتی درخواست موزه را برای انتقال به یک فضای پنج طبقه تازه بازسازی شده در مرکز شهر مسکو داد.
نمایشگاه های دائمی آن شامل ردیف هایی از سلول های زندان ساخته شده، درهای اصلی ار دوگاه های گولاگ، صداهای ضبط شده زندگی تلخ کشف شده ها از حفاری گودال های مرگ است.
مدیر فعلی موزه، رومن رومانوف موزه را به عنوان یک فضای کاملا تعاملی شکل داده است، منطقه ای که عموم مردم می توانند در کنار برخی از دردناک ترین لحظات تاریخ روسیه قدم بزنند.

طراحی موزه گولاگ روسیه
موزه گولاگ روسیه دارای طراحی کاملا غیر معمول است، اتاق اول نمایشگاه تقریباً اسپارتانی است. چند قاب تخت فلزی و خطوط روی زمین وجود دارد که اندازه سلول ها را در گولاگ نشان می دهد.
این ساختمان در قرن نوزدهم به عنوان یک خانه مسکونی ساخته شد و در سال های 2013 تا 2014 به طور کامل بازسازی شد تا مجموعه های موزه را در خود جای دهد.
این ساختمان با نمای آجری بلند، پنجره های پوشیده شده یا به اصطلاح پوزه ها و حصار اردوگاهی که در امتداد مسیر قرار دارد، شبیه یک زندان طراحی شده است.
فضای ظالمانه حبس اجباری در داخل آن حاکم است، راهروهای تیره و تاریک، لامپ های حلبی، درهای سیاه سلول با پنجره، چراغ های کم نور و میله های فلزی در امتداد راه پله ها، همه به این فضا کمک می کنند.
موزه تاریخ گولاگ روسیه در گذشته در یک ساختمان کوچک مستقر بود، اما اخیراً به مکان جدیدی منتقل شده است و با آرشیو عظیم خود، اکنون موزه ای عظیم است.
طراحان سعی کردند آن را مانند یک اردوگاه زندان جلوه دهند دروازه های فولادی ترسناک، آجرکاری، نور کم و مقدار زیادی رنگ سیاه غم را در آن نشان می دهد.
از همان دقیقه اول، یک بازدیدکننده در فضای تاریک ترین لحظات شوروی در سال های وحشتناک ترور بزرگ و سرکوب ها غوطه ور می شوند.
با این حال، هدف موزه گولاگ این نیست که شما را با یک تصور تلخ باقی بگذارد. برعکس، شما را به میزان رنج و تحقیر که مردم شوروی در زمان استالین متحمل شدند و بهایی که روس ها برای لذت بردن از آزادی خود در روسیه امروزی پرداختند، متوجه خواهید شد.
داخل موزه گولاگ
بازدید از موزه ی تاریخی گولاگ بسیار جذاب و ترسناک است. فضای داخلی ساختمان احساسات بسیار ناراحت کننده و عجیبی را ایجاد می کند. نبود پنجره، نور کم، راهروهای تاریک و خمیده باعث می شود بازدیدکنندگانی که تور روسیه را تهیه کرده اند وبرای بازدید از ای موزه به روسیه سفر کرده اند در فضای ترسناک گذشته غوطه ور شوند. شما بسیاری از داستان های شخصی افراد تحت تاثیر سرکوب را خواهید شنید. کارکنان موزه با دقت فاجعه خانواده ها را یکی پس از دیگری دنبال بیان می کنند.
اوکودژاوا، آنتونوف-اوسینکو، سولژنیتسین، دختر لئو تولستوی، الکساندرا و صدها هزار خانواده شناخته شده و ناشناخته، وحشت این پاکسازی بزرگ را تجربه کردند.
تمرکز این موزه بر استفاده از فناوری چند رسانه ای مانند فیلم های ویدئویی، نسخه های صوتی خاطرات، کنسول های تعاملی، کلاه ایمنی واقعیت مجازی است.
این موزخ شامل هشت اتاق نمایشگاهی است که در دو طبقه واقع شده اند، که هر یک از آنها بر مرحله خاصی از سیاست سرکوب شوروی و سیستم اردوگاه تمرکز دارند.
موزه گولاگ روسیه آثار اصیل دوران اردوگاه، مانند لباس، ابزار کار و اقلام خانگی، و مواد اطلاعاتی بصری و عمومی متعدد، از جمله نقشه ها، طرح ها، ماژول های تعاملی و پوستر را به نمایش می گذارد.

هر اتاق در این موزه تعاملی چیزی غیرعادی به نمایش گذاشته است. در اتاق اول، زمین دارای مربع هایی است که نمایانگر چیدمان استاندارد سلول ها در آن زمان است. این سلول ها تنها 6 تا 10 متر مربع وسعت دارند، اما حداکثر 20 نفر را در خود جای می دهند.
در اتاق اعدام، کف با بدنه های خالی پراکنده شده است، در حالی که پرتره های مقتول بر روی یک دیوار آجری قرار دارد. اشیای شخصی از جمله مواردی که در گور های دسته جمعی یافت می شود وجود دارد. هنگامی که شما توسط همه اینها احاطه شده اید، اوم لحظات درناک را حس خواهید کرد.
آشنایی با موزه صندوق الماس در مسکو










































