بردر کالی یکی از قدیمی ترن نژادهایی است که در اسکاتلند از آنها برای محافظت از گله استفاده میکنند. آنها دارای سری پهن، گوشهایی افتاده، بدن بلند و دم افتاده ای هستند. موهای بدن آنها صاف، خشن، ضخیم، کمی موج دار و گاهی کمی فردار است و به رنگهای خاکستری روشن، بلوطی متمایل به قرمز، سیاه، آبی، قهوه ای شنی دیده میشود.
در مورد سگ بردر کالی باید بگوییم که یکی از نژاد های بسیار قدیمی است که در اسکاتلند برای برای محافظت از گله و هم چنین نگهبانی مورد استفاده قرار می گرفته اند. البته این را هم باید بیان کرد که این نژاد در کشور مرزی بین اسکاتلند، انگلیس و ولز پرورش داده می شده اند. نکته جالب این است که با این که در آن سال ها نژاد های کمی شناخته می شده اند، اما نژاد بردر کالی به عنوان سگ اسکاتلندی یا سگ چوپان شناخته می شده است. در سال 1800 هر منطقه و یا کشوری نژاد جداگانه ای به عنوان سگ چوپان داشته اند، که نژاد هر منطقه نسبت مواردی مانند آب و هوای آن منطقه ویژگی هایی داشته اند. با این که در حال حاضر خیلی از این نژاد ها کمیاب شده اند اما باید بدانید که نقش مهمی در مشارکت در آمیختن ژنتیکی نژاد بردر کالی ایفا کرده اند.
در سال 1906 چوپان ها توانستند که نسل جدید بردر کالی را ثبت کنند. این نژاد جدید که چوپان ها پرورش داده بودند، ویژگی های خاص و زیادی داشتند. به عنوان مثال باید بگوییم که این سگ ها خیرگی هیپنوتیزم کننده داشتند به گونه ای که با خیره شدن به گوسفندان، آن ها را حرکت داده و هدایت می کردند. هم چنین این نژاد ذاتا تربیت پذیر بوده است و تربیت آن ها کار آسانی بود. می توان گفت که در سال 1894 اولین سگ برجسته این نژاد متولد شد، خیلی ها بر این باور بودند که این سگ بنیان گذار نژاد جدید بردر کالی است. این نژاد ها به دلیل دلاوری هایی که داشته اند و هم چنین سرعت بالا و قدرت زیاد در بین مردم از گذشته تا به امروز بسیار محبوب و مشهور شده اند.
بردرکولی ها برای کار پرورش داده شدند و شکل ظاهری آنها متناسب با فعالیت هایشان است. این سگ گله با اندازه متوسط دارای بدنی مستحکم و چابک بر روی یک قاب لاغر است که وزن آن معمولاً تا 45 پوند(20 کیلوگرم) است. بردرکولی ها می توانند دو نوع پوشش داشته باشند:(راف کولی – اسموس کولی) که تفاوت شان در پوشش آنها است.راف کولی پوشش مویی زبر و بلندی دارد ولی اسموس کولی موهایی صاف نرم و کوتاه دارد.
هر دو نوع در طیف گسترده ای از رنگها و الگوهای پذیرفته شده توسط انجمن بردرکولی آمریکا وجود دارند. اما سیاه و سفید یا الگوی سه رنگ سیاه ، سفید و برنز معمولاً دیده می شود.border collie شباهت زیادی به چوپان استرالیایی دارند -بردرکولی ها همیشه هوشیار به نظر می رسند.بردر کولی ها سگ هایی خوش استایل و زیبا هستند.پاها مستحکم و دستهای تنومند یکی از خصوصیات ظاهری کولی ها می باشد
سگ گله اسکاتلندی باهوش و فرمانبردار هستند برای همین تربیت کردنشان راحت است. چابک و سریع بودن یکی از خصائص اخلاقی ان هاست.این نژاد مشتاق یادگیری است،به همین دلیل سریع یاد می گیرد و یکی از قابل تربیت ترین سگ های جهان است. علی رغم علاقه آنها به یادگیری و اطاعت ، بردرکولی ها می توانند قوی و مستقل باشند.اگر فردی فعال و پرتحرک هستید و به پاده روی علاقه دارید سگ های Border Collie می توانند همراهان خوبی باشند.
از مهم ترین نکاتی که درباره نژاد سگ بردر کولی می بایست به آن توجه خاصی نمود شرایط محل نگهداری این حیوان می باشد. سگ های بردر کولی از جنب و جوش و تحرک بالایی برخوردارند و این گونه نیست که بتوان آن ها را در یک جا متمرکز نمود.
با توجه به این موضوع می توان عنوان کرد که شرایط زندگی این حیوان در محیط های بسته مانند آپارتمان به هیچ عنوان مناسب نخواهد بود چرا که با عدم رعایت این موضوع در روحیه و سلامت روحی آن ها تأثیرات بدی ایجاد خواهد شد. محیط های باز بدون محدودیت فضا بهترین گزینه برای نگهداری نژاد سگ بردر کولی شناخته می شوند چرا که این شرایط باعث افزایش اعتماد به نفس و شادابی آن ها خواهد شد. سازگاری این نژاد با دیگر حیوانات بسیار بالاست و این موضوع باعث ایجاد هیچ گونه نگرانی نخواهد شد.
از مهم ترین خصوصیات نژاد سگ بردر کولی سازگاری او با دیگر حیوانات است که به این موضوع در بخش قبلی به صورت کوتاه اشاره کردیم. اگر علاقه مند به نگهداری حیوانات مختلف در کنار نژاد بردر کولی هستید به هیچ عنوان نگران نباشید چرا که این حیوان همراه خوبی برای دیگر حیوانات شناخته می شود.
برای این که بتوانید چنین شرایطی را ایجاد نمایید توصیه می کنیم شرایط مناسبی را برای این نژاد از سال های کودکی او فراهم کنید. در واقع توصیه می شود آموزش های لازم از ابتدا به نژاد بردر کولی داده شوند تا آن ها به حیوانات و اهالی خانه آسیبی وارد نکنند. بازی کردن کودکان خود با این نژاد را کنترل کنید چرا که این امکان وجود دارد آسیب های جدی به یکدیگر وارد نمایند.
نژاد سگ بردر کولی از لحاظ ظاهری به چند مدل دسته بندی می شود که نظافت و آراستگی این حیوان از مهمترین موضوعات در رابطه با نگهداری او شناخته می شود. شانه و برس زدن یکی از مواردی است که برای جلوگیری از ریزش موی این حیوان بسیار توصیه می شود. این مهم را می توانید هفته ای یک مرتبه به انجام برسانید.
چرب کردن پوست نژاد بردر کولی نیز از دیگر مواردی است که جزء نظافت این سگ شناخته می شود. برای جلوگیری از بروز مشکلات دندان و لثه توصیه می شود دندان های نژاد سگ بردر کولی را روزانه مسواک بزنید تا مشکلات جدی برای او ایجاد نشود. چکاب گوش و بررسی مشکلات مربوط به بینایی نیز جزء امور نظافتی این نژاد شناخته می شوند. تغذیه سگ بردر کولی نیز موضوع مهم بعدی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
نژاد سگ بردر کولی نیز دارای برنامه غذایی مشخصی است که بر این اساس می بایست به تغذیه این حیوان نیز بیش از پیش توجه نمود. تعداد پیمانه و همچنین وعده های غذایی این نژاد در روز بسیار مهم و قابل اهمیت است. در برنامه غذایی این حیوان توصیه شده است که روزی دو مرتبه و هر بار 1٫5 پیمانه به آنها غذا داده شود همچنین به نژاد بردر کولی غذای سگ با کیفیت بالا داده شود.
تعداد دفعات غذای این سگ با توجه به سن و همچنین فعالیت های او متفاوت است و نمی توان برای تمامی سنین این نژاد یک برنامه غذایی مشخص در نظر گرفت. غذای سگ بردر کولی توصیه می شود مغذی باشد تا در رشد و سلامت جسمی این حیوان تأثیر مثبت داشته باشد. از دادن غذاهای معمولی در چندین وعده به نژاد بردر کولی خودداری نمایید.
آموزشهای اولیه اجتماعی شدن به طور خاص و بطور مثبت قرار گرفتن در معرض طیف گسترده ای از افراد و موقعیت ها از همان اوایل دوران کودکی تا حدود هفت ماهگی، برای بردر کالی بسیار حیاتی است. آموزش اطاعت پذیری که زودهنگام شروع شود و در طول زندگی ادامه یابد، بردر را خوشحال نگه داشته و تحریکات ذهنی لازم را برای او فراهم می کند. بردر کالی ها بسیار باهوش و بسیار آموزش پذیر هستند و در فعالیت هایی مانند گله داری، اطاعت پذیری و چابکی فوق ستاره هستند. به دلیل گرایش آنها به گله حیوانات و افراد، آنها بهترین عملکرد خود را در مقابل کودکان بزرگتر و خوش رفتار دارند. آنها خانواده خود را دوست دارند اما ممکن است در مقابل غریبه ها تا حدودی محتاط باشند.
همانطور که می دانید علایم مختلف بیماری زیر دوسالگی پیدا نمی شود بنابراین اگر قصد خرید سگ را دارید باید از فروشنده های معتبر خریدنمایید و از سلامت پدر و مادرش اطلاع داشته باشید.بردر کالی ها هم مانند تمام نژاد های دیگر ممکن است به بیماری های زیر مبتلا شوند:
این بیماری یک اختلال دژنراتیو چشم است که سگ مبتلا به آن با از دست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم دچار نابینایی میشود. قبل از اینکه نشانه های این بیماری بروز کند میتوان آن را تشخیص داد. خوشبختانه سگ ها میتوانند در صورت از دست دادن بینایی خود برای نیاز هایشان حواس دیگر خود را بکار بگیرند و زندگی سالم و کاملی داشته باشند. پرورش دهنده ی قانونی باید هر سال تاییدیه سلامت چشم سگ را از متخصص چشم دامپزشک دریافت کند.
این بیماری معمولا در بین سگ های این نژاد شایع است. عواملی مانند ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی در تغییر شکل مفصل ران تاثیر گذار هستند، با اینکه سگ مبتلا به این بیماری زندگی عادی و سالمی دارد اما ممکن است برخی از آنها به عمل جراحی نیاز داشته باشند. دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمی شود و باعث لنگیدن یک یا هر دو پای عقب سگ می شود، شما هیچ علامتی از درد در سگ مبتلا به این بیماری نمی بینید اما در سنین بالا موجب ورم مفاصل او می شود. اگر شما قصد خرید توله سگ دارید باید مطمن شوید آزمایشات لازم در مورد این بیماری روی پدر و مادر توله سگ انجام داده باشند. اگر چه دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است اما عواملی مانند رژیم غذایی پرکالری یا صدمات ناشی از پریدن یا سقوط کردن بر روی سطح صاف و نرم میتواند در رشد سریع آن تاثیر گذار باشد.
این بیماری گاهی اوقات ارثی میباشد. صرع میتواند باعث تشنج خفیف یا شدید، سقوط سگ، سفت و سخت شدن اندام، از دست دادن هوشیاری و یا باعث یک رفتار غیر طبیعی در سگ شود و لازم است که در صورت بروز این موارد سگ خود را برای درمان نزد دامپزشک ببرید.
یک بیماری ارثی است که باعث تغییرات و اختلالاتی در چشم سگ شده که گاهی اوقات منجر به کوری او میشود. این تغییرات میتواند رشد غیر طبیعی مشمیه، نقص در دیسک نوری، نازک شدن صلبیه و یا جدا شدن شبکیه چشم باشد. این تغییرات معمولا در سن 2 سالگی رخ میدهد که قابل درمان هم نیست.
بردر کالی از طریق عوامل مختلفی میتواند دچار آلرژی شود یکی از این عوامل میتواند مواد غذایی باشد هم چنین آنها به نیش کک نیز بسیار حساس هستند. اگر سگ شما مدام در حال خاراندن خود، لیس زدن پنجه ها و یا مالش صورتش است ممکن است دچار آلرژی شده باشد و باید او را نزد دامپزشک ببرید.
این وضعیت در اثر رشد نامناسب غضروف مفاصل و اغلب در آرنج اتفاق می افتد اما گاهی نیز در شانه ها دیده میشود. این بیماری باعث درد خیلی زیادی در مفاصل میشود به گونه ای که سگ حتی قادر به خم کردن آرنج خود نیست و معمولا در سن 4 تا 9 ماهگی رخ میدهد که استفاده از غذاهایی با پروتئین بالا به درمان آن کمک میکند.
