لابرادور رتریور با چهره ای شیرین و دوست داشتنی محبوب ترین نژاد سگ در آمریکا است. لابرادور ها دوستانی صمیمی و با روحیه هستند که بیش از اندازه کافی به خانواده ای محبت دارند. لابرادور رتریور قدرتمند است و متعادل بسته به جنس مذکر یا مونث می تواند از 21.5 تا 24.5 اینچ در شانه بایستد و بین 55 تا 80 پوند وزن داشته باشد. کت و پوست متراکم و سخت در رنگ های زرد، مشکی و شکلاتی خوش رنگ تقسیم بندی می شوند.
در حدود قرن 17 میلادی مسافرانی که به نیوفندلند رفته بودند، توجهشان به سگ هایی جلب شد که در ماهیگیری به صاحبان خود کمک می کردند، این سگ ها اجداد لابرادور رتریور های امروزی هستند. اولین پرورش این نژاد، زمانی شروع شد که شخصی تعدادی از این سگ ها را برای ملکه برد و بعد از آن اشراف انگلیسی علاقمند به خرید این سگ شدند. سگ لابرادور رتریور بسیار سرسخت و مقاوم بود که به همین دلیل از او برای کمک گرفتن در شکار استفاده می کردند. چندین سال بعد، به دلیل شیوع بیماری هاری افراد، سگ های خودشان را برای جلوگیری از منتقل شدن این بیماری به گله می کشتند و به همین دلیل هم تعداد این سگ ها در زادگاهشان یعنی نیوفندلند کاهش پیدا کرد.
این نژاد از سگ جثه بسیار خوبی دارند و می توان گفت که اندازه و جثه آن ها زمانی که برای نمایش ها مورد استفاده قرار می گرفته اند، بسیار اهمیت داده شده است. قد نر در نژاد لابرادور حدود 56 تا 61 سانتی متر می باشد و هم چنین قد ماده در نژاد لابرادور حدود 53 تا 58 سانتی متر می باشد. در مورد وزن آن ها باید بگوییم که وزن نر در نژاد لابرادور حدود 27 تا 34 کیلو گرم و هم چنین وزن ماده در نژاد لابرادور حدود 25 تا 32 کیلوگرم می باشد. با این حال، برخی از لابرادور ها حتی ممکن است به دلیل حرص و ولع و اشتهای کنترل نشده، حدود 45 کیلوگرم وزن اضافه کنند.
در مورد پوشش آن ها باید بگوییم که پوششی دو لایه دارند، به این گونه در زمان سرما و یا هنگامی که خیس می شوند، این پوشش از آن ها محافظت می کند. هم چنین پوشش زیرین آن ها بسیار نرم و ضد آب می باشد، پوشش رویی آن ها صاف، ضخیم و کوتاه می باشد. در مورد رنگ این سگ های دوست داشتنی باید بگوییم که به سه رنگ شکلاتی و زرد و سیاه وجود دارند، البته قرمز و سفید قطبی هم در بازه زرد است. برخی از لابرادور ها نیز کرکی به نظر می رسند زیرا مو های بلندی روی بدن خود دارند. این وضعیت بسیار نادر است و توسط یک ژن غیر غالب و مغلوب ایجاد می شود. به همین ترتیب، برخی از لابرادور ها دارای زیرپوش نازکی هستند که آن ها را شبیه نیش می کند. علاوه بر این، بسیاری از لابرادور ها با برخی از نشانه های سفید یا تکه های کوچک روی سینه های خود شناخته می شوند که قابل قبول است. با این حال، هر لابرادوری که دارای رنگ پوششی غیر از آنچه در بالا ذکر شد، سگ نژاد مخلوط در نظر گرفته می شود.
در مورد خلق و خو لابرادور رتریور ها باید بگوییم که این سگ های دوست داشتنی بسیار باوفا، شاداب و صمیمی، دوست داشتنی و بامزه هستند. این سگ ها انرژی بسیار زیادی دارند و بسیار فعال هستند، به گونه ای که زمانی که صاحبانشان به خانه می آید، به طوری به سمت او می دوند و در بغلشان می روند، برای خوش آمد گویی، که انگار چند روز است که صاحب خود را ندیده اند. البته این کار را برای همه اعضای خانواده انجام می دهند. آن ها بسیار مهربان هستند، حتی این مهربانی را می توانید در نگاهشان ببینید. زمانی که در کنار خانواده خود هستند، بسیار خوشحال و شاد می باشند.
هم چنین باید افزود که این سگ ها در زمینه های شکار، چابکی، ردیابی، فرمانبری و هم چنین مسابقات موفق و عالی عمل می کنند. آن ها در تشخیص مواد مخدر و منفجره نیز بسیار خوب عمل می کنند و برای این کار مورد استفاده قرار می گیرند. نژاد لابرادور رتریور برای آپارتمان در صورتی که فعالیت های روزانه داشته باشند، مناسب هستند، هم چنین برای نگهداری در خانه هایی که حیاط دارند، بسیار مناسب می باشند، لابرادور ها سازگاری بسیار زیادی دارند. آن ها ضریب هوشی بسیار بالایی دارند، به طوری که در لیست باهوش ترین سگ های دنیا رتبه هفتم را کسب کرده اند. از این سگ ها برای نگهابانی نیز استفاده می شود، چرا که بسیار چابک هستند.
لابرادور رتریور باید، تحت نظارت و تأیید دامپزشکتان، با یک غذای سگ دارای کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل تهیه شده باشد، تغذیه شود. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا مسن) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند ، بنابراین کالری و وزن بدن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفادۀ زیاد از آنها می تواند باعث چاقی شود. درباره اینکه کدام یک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند، بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم سگ خود نگرانی دارید، با دامپزشک خود مطرح کنید. مقدار کافی آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس لابرادور شما قرار داشته باشد.
این نژاد رابطه بسیار خوبی با کودکان دارد و اگر از زمان کودکی به او خوب آموزش بدهید، می تواند با کودکان بسیار صمیمی و مهربان برخورد کند. سگ لابرادور رتریور سر و صدا و هیاهوی کودکان را تحمل می کند و در برابر آن ها صبور و خوش رفتار است و از وقت گذراندن با آن ها لذت می برد. البته بهتر است هیچ گاه کودکانتان را بدون نظارت یک بزرگتر با یک سگ در اتاق تنها نگذارید و به کودکتان اجازه ندهید به ظرف غذای سگ دست بزند تا او بتواند به راحتی غذایش را بخورد.
در صورتی که سگ های لابرادور رتریور را خوب آموزش بدهید، می توانند به راحتی با سایر سگ ها ارتباط برقرار کنند و حتی با آن ها بازی کنند. این سگ ها اگر خوب اجتماعی شوند می توانند رابطه خوبی با گربه ها نیز برقرار کنند. این سگ ها هیچ گاه به غریبه ها حمله نمی کنند، مگر زمانی که احساس خطر کنند.
موی تن لابرادور رتریور را باید هر هفته شانه بکشید، البته که موی حیوان جوری طراحی شده که به طور طبیعی از خودش محافظت کند، اما این کار به زیبایی و سلامت او کمک می کند. اما از طرف دیگر تمرین و تحرک بدنی اهمیت زیادی دارد. الابرادورها سگ هایی پرانرژی و عاشق بازی کردن اند و باید هر روز فرصت این کار را پیدا کنند.
اگر امکانش بود باید به لابرادور اجازه شنا کردن بدهید. این یکی از محبوب ترین فعالیتهایشان است. البته موقع شنا باید حواستان به لابرادورتان باشد که احساس امنیت کند و راهی برای برگشتن به خشکی بلد داشته باشد. به مرور زمان اعتماد بیشتری به خودشان پیدا می کنند اما جوان ترها ممکن است بترسند یا زود خسته شوند. حواستان باشد که اگر لابرادورها تحرک کافی نداشته باشند، یا زیاد بهشان خوراکی داده شود وزن اضافه می کنند. این روزها یکی از بزرگترین مشکلات لابرادورها چاقی مفرط است.
لابرادور ریتریور به طور کلی سالم است ، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی از شرایط سلامتی است. همه لابرادورها به همه این بیماری ها مبتلا نخواهند شد، اما اگر این نژاد را در نظر داشته باشید مهم است که از آنها آگاه باشید. از آنجایی که لابرادور رتریور در کل خیلی کم به بیماری مبتلا می شود. به همین جهت می توان گفت این نژاد سگ های سالمی دارد. اما در صورتی که شما دارای سگی از این نژاد هستید، بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها آشنا شوید. لطفا قبل از خرید از سلامت سگ اطمینان حاصل کنید. به دلیل ارثی بودن بسیاری از بیماری ها، حتما باید از سلامت پدر و مادر سگ نیز مطمئن شوید. برای این منظور، می توانید کارت سلامت پدر و مادر سگ را ببینید.
دیسپلازی مفصل ران: سگ لابرادور رتریور مبتلا به این بیماری در هنگام راه رفتن می لنگد. در سن های بالاتر، ممکن است مفصل ران ورم کند. این بیماری به دلیل اتصال نادرست استخوان ران به مفصل، به وجود می آید و اغلب ارثی است. اما در اثر آسیب دیدگی و تغذیه نامناسب نیز می تواند به وجود آید. پاهای عقبی سگ مبتلا از ناحیه اتصال استخوان لگن به مفصل دارای مشکل است. بهتر است از پرورش سگ مبتلا به دیسپلازی مفصل ران خودداری کنید.
دیسپلازی آرنج: نوعی از بیماری های مادرزادی بوده که در آن سه استخوان تشکیل دهنده آرنج درجات مختلفی از رشد را خواهند داشت که سبب درد و ورم آرنج شده و درمان آن ممکن است با تجویز دارو ویا جراحی باشد.
میوپاتی: نوعی از بیماری ارثی است که در آن سیستم عصبی و عضلات سگ درگیر شده و سبب ضعف عضلات می شود. سگ های مبتلا به این بیماری در حین فعالیت و بازی ممکن است غش کرده و به دلیل ضعف عضلانی نتوانند روی پای خود بایستند. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما به نظر میرسد که اگر سگ های مبتلا را گرم نگه داشته و استراحت کنند از شدت آن کاسته می شود. نخستین نشانه های این بیماری در شش هفتگی و غالبا در هفت هفتگی بروز می نماید. از پرورش سگ های مبتلا به این بیماری باید شدیدا خودداری کرد زیرا ممکن است میوپاتی را به نسل های بعدی نیز انتقال دهند.
درماتیت مرطوب حاد: این در نتیجه عفونت های باکتریایی در سگ لابرادور رتریور به وجود آمده و نوعی از بیماری های پوستی است که سبب التهاب و قرمزی پوست می شود. با حمام دادن سگ در شامپوهای ویژه این بیماری و همچنین آنتی بیوتیک ها و کوتاه کردن موهای آنها می توان این بیماری را درمان کرد.
صرع: نوعی بیماری است که هم جنبه ارثی و هم جنبه اکتسابی دارد. در آن سگ ممکن است به تشنج های شدید و خفیف دچار شده و همچنین رفتارهای غیر عادی همچون پرخاشگری و تعقیب دیگر حیوانات افتادن از بلندی گیجی و از دست دادن هوشیاری و سفت شدن عضلات را از خود بروز دهد. این بیماری ممکن است در نتیجه وجود تومور قرار گرفتن در معرض سم بیماری های متابولیکی و یا وارد آمدن ضربه و آسیب به سر ایجاد شود. برای درمان و تشخیص این بیماری باید به دامپزشک مراجعه کرد.
آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): این بیماری سبب زوال و نابودی شبکیه شده و از جمله بیماری های چشمی است. در مراحل نخستین بیماری سگ بینایی خود را تنها در شب از دست می دهد اما با ادامه این بیماری در طول روز نیز قادر به دیدن نیست و به طور کامل نابینا می شود. سگ هایی که در نتیجه این بیماری بینایی خود را از می دهند می توانند با دیگر حواسشان به زندگی خود ادامه دهند.
آب مروارید: لکه های ابری روی چشم را آب مروارید می گویند که سبب تاری دید می شود و با بالارفتن سن این بیماری شدت می بابد. گرچه سبب از دست دادن کامل بینایی نمی شود اما بینایی را تا حد زیادی کم می کند. این بیماری با انجام جراحی قابل درمان است.
اتساع معده: نوعی از بیماری است که در لابرادور رتریور ممکن است رخ دهد و سبب پیچ خوردن معده و یا نفخ می شود. این بیماری ممکن است زندگی سگ مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد و خطر مرگ را افزایش دهد. به ویژه سگ هایی که جثه های بزرگ دارند و در خوردن غذا و آب عجله می کند و مقدار زیادی غذا و یا آب را یکجا می بلعند. هنگامیکه گاز و هوا معده را گرفته ایجاد نفخ می کند و به خاطر اینکه سگ ها قادر به آروق زدن و یا استفراغ نیستند راهی برای رهایی از این گازها ندارند در نتیجه مسیر تنفسی و رساندن خون به قلب آنها را مسدود کرده و سبب شوک و افت فشار می شود. در آن لحظه اگر فوریت های پزشکی را برای سگ نداشته باشیم سگ می میرد. اگر آب دهان سگ شما همواره سرازیر می شود و بدون اینکه استفراغ کند اوق می زند مشکوک به این بیماری است. اگر علائمی همچون بی حالی و بی قراری تپش قلب و افسردگی را در سگ خود مشاهده کردید به سرعت او را نزد دامپزشک ببرید.
درماتیت مرطوب حاد: یک بیماری پوستی است که در آن پوست قرمز و ملتهب می شود. این بیماری توسط که عفونت باکتریایی ایجاد می شود. درمان آن شامل کوتاه کردن مو، حمام کردن در شامپوهای درمانی و آنتی بیوتیک است.
دم سرد: باعث تاشدن دم می شود و سبب می شود که دم سگ شل و آویزان باشد. این مشکل یک زنگ خطر نیست و معمولا بعد از چند روز از بین می رود. گفته می شود که این بیماری مربوط به مشکلی در بین عضله ها و مهره های دم باشد.
عفونت گوش: نژاد لابرادورها عاشق آب هستند و همین موضوع باعث می شود که مستعد ابتلا به عفونت گوش باشند. بررسی هفتگی گوش و تمیز نگه داشتن گوش باعث می شود این بیماری ایجاد نگردد.
دیسپلازی دریچه سه لتی (TVD): این بیماری در حال گسترش نوعی بیماری ارثی بوده که سبب بروز نقایصی در دریچه سه لتی که در سمت راست قلب قرار دارد می شود. این بیماری می تواند شدید و یا خفیف بوده و سگ های مبتلا به آن ممکن است هیچگونه علائمی از این بیماری را بروز ندهند. این بیماری به وسیله سنوگرافی قابل تشخیص است. در رابطه با دلایل گسترش این بیماری در بین این نژاد تحقیقاتی در حال انجام است
لابرادور رتریور ها عاشق خوردن هستند و اگر غذا همیشه در دسترس شان باشند، به سرعت چاق می شوند. بنابراین پس از ورزش یا فعالیت آن ها را با وعده های غذایی به اندازه تغذیه کنید. همچنین بهتر است وسایل کوچک و غیر ضروری را در دسترس شان قرار ندهید؛ چرا که عطش آن ها به غذا امکان دارد باعث شود اشیا را بجوند یا آشغال بخورند!
در طول تاریخ این نژاد برای کار و فعالیت های سخت پرورش یافته و همانطور که می دانید انرژی زیادی دارند و به همین علت روزانه حداقل به 30 تا 60 دقیقه ورزش نیاز دارند. اگر این انرژی تخلیه نشود ممکن است رتریور شما به واق واق کردن یا جویدن اجسام روی آورد.
این نژاد در بین مردم به سگی فراری معروف نیست با این حال ممکن است با یک انگیزه قوی مثل حس کردن بو غذا تمایل به ناپدید شدن پیدا کنند. توصیه می شود که همیشه یک وسیله شناسایی مثل قلاده یا میکروچیپ همراه خود داشته باشد.
Labrador Retriever در طول عمرش نسبتا فعال می ماند و باید از همان ابتدا هنگامی که هنوز توله سگ است، آموزش ببیند.
اجازه ندهید توله سگ شما تا دو سالگی و قبل از اینکه استخوان ها و ماهیچه هایش به طور کامل شکل بگیرد، روی سطوح بسیار سخت مانند پیاده رو بازی کند.
