آترواسکلروزیس چیست؟

تشخیص آترواسکلروزیس

کسانی که در معرض خطر ابتلا به آترواسکلروزیس هستند باید آزمایش شوند، چرا که علائم تا زمانی که بیماری قلبی عروقی ایجاد نشود نشان داده نمی شوند. تشخیص بر اساس تاریخچه پزشکی، نتایج آزمایش و معاینه فیزیکی خواهد بود.

سایر آزمونها عبارتند از :

آزمایش خون

شامل اندازه گیری چربی، قند و پروتئین خون است. اگر میزان بالای چربی و قند وجود داشته باشد، این امر می تواند خطر ابتلا به آترواسکلروزیس را افزایش دهد.

معاینه فیزیکی

دکتر با استفاده از استتوسکوپ به شریان ها گوش می دهد تا صدای غیر معمولی در نتیجه جریان خون نامنظم را شناسایی کند. اگر این صدا شنیده شود، می تواند به این معنی باشد که پلاک مانع جریان خون شده است.ممکن است یک برآمدگی ضربان دار در پشت زانو یا شکم وجود داشته باشد که نشان دهنده آنوریسم است.جایی که جریان خون محدود است، زخم نیز ممکن است به درستی درمان نشود. پزشک ممکن است این نوع زخم را بررسی کند.

سونوگرافی : اسکن اولتراسوند می تواند فشار خون را در قسمت های متفاوتی از بدن بررسی کند. تغییرات فشار، نشان دهنده جریان خون نامنظم در شریان است.

سی تی اسکن : می تواند برای پیدا کردن شریان های سخت و تنگ مورد استفاده قرار گیرد.

درمان آترواسکلروزیس

طیف وسیعی از درمان های آترواسکلروزیس شامل موارد زیر است :

تغییر سبک زندگی : تمرکز بر مدیریت وزن، فعالیت بدنی و رژیم غذایی سالم است. پزشک ممکن است توصیه کند که خوردن غذاهای حاوی فیبر و مصرف چربی های اشباع، سدیم و الکل را محدود کنید.

داروها : داروهای ضدالتهاب می توانند از ایجاد پلاک یا از لخته شدن خون جلوگیری کنند. دیگر داروها مانند استاتین ها، ممکن است برای کاهش کلسترول تجویز شوند و مهار کننده های آنزیم تبدیل آنژیوتانسین (ACEIs) می توانند به کاهش فشار خون کمک کنند.

جراحی : موارد شدید آترواسکلروزیس ممکن است با روش های جراحی مانند آنژیوپلاستی یا پیوند عروق کرونر (CABG) درمان شود.آنژیوپلاستی شامل باز شدن انسداد است تا خون دوباره از طریق آن به درستی جریان یابد. CABG عمل جراحی است که در آن از پیوند شریان های دیگر قسمت های بدن به جای قسمتی که پلاک در آن تجمع یافته استفاده می شود.