بدون شک، ایمپلنت های دندانی بهترین گزینه ی موجود برای جایگزینی دندان از دست رفته و یا به شدت آسیب دیده است. از نظر قدرت، ثبات، و زیبایی شناسی، هیچ درمان دیگر به گرد پای آن هم نمی رسد. چه یک دندان باشد، چه چند دندان، چه همه ی دندان ها، تاج ایمپلنت، پل ها، و یا دندان مصنوعی به شما در بازگرداندن فرم، عملکرد و سلامت دهان کمک می کند. اگرچه کاشت دندان مزایای زیادی دارد، اما قراردهی آن در دهان یک روش جدی جراحی است. به این ترتیب، ایمپلنت با خطرات بالقوه و عوارض جانبی خاصی همراه است.
اگر چه جراحان ایمپلنت ایران از مهارت و تجربه ی زیادی برخوردار هستند؛ اما در هر همه ی پزشکان مایل هستند که بیمار با اطلاع و دانش کافی از تمام جوانب درمان در این مورد تصمبم گیری کند. البته اغلب بیمارانی که دچار مشکلات مالی نیستند و دچار پوسیدگی های وسیع در دندان شده اند، با وجود اطلاع از عوارض جانبی احتمالی، به دلیل مزایای بالای ایمپلنت این روش را انتخاب می کنند. در ادامه به برخی سوالات مهم در رابطه با این نوع درمان می پردازیم.
- قبل از عمل بدانید
اگر قصد دارید ایمپلنت دندانی بگذارید، بهتر است از بروشورها و کتابچه هایی که پزشک در اختیارتان قرار می دهد، مطالعه کنید و با آگاهی بیشتر درباره شیوه جراحی در روز عمل حاضر شوید. رعایت دستورات و توصیه های درمانی پزشک، مصرف آنتی بیوتیک قبل از کاشت ایمپلنت با تجویز پزشک و استفاده از دهان شویه های ضدباکتریال قبل و بعد از جراحی می تواند تاثیر زیادی در بهبود روند جراحی و دوران نقاهت قبل از آن داشته باشد.
- سن و سال ندارد!
در هر سن و سالی که هستید، مهم نیست؛ فقط باید رشد استخوانی تان تمام شده باشد؛ به این ترتیب هر فردی می تواند تا سن صد سالگی از ایمپلنت و خدماتی که دندانپزشکان در این زمینه ارائه می دهند، استفاده کند. در حقیقت به این دلیل که پوکی استخوان با افزایش سن در استخوان های فک کمتر صورت می گیرد، این امکان برای افراد کهنسال نیز وجود دارد که از ایمپلنت استفاده کنند. اما در مورد نوجوانان نیز باید ملاحظاتی صورت گیرد. از آنجا که سن رشد استخوان صورت در دخترها تا سن ۱۸-۲۰ سالگی ادامه دارد باید صبر کرد تا رشد استخوان ها به طور کامل انجام شود و در پسرها که رشد استخوان فک در ۱۶-۱۷سالگی به پایان می رسد می توان برای جای گذاری ایمپلنت پس از این سن اقدام کرد.
عوارض جانبی احتمالی جراحی ایمپلنت دندانی چیست؟
اول از همه ذکر این نکته مهم است که باید توجه داشت تفاوت زیادی بین اثر جانبی، که نسبتا شایع و موقتی است، و عوارض، که جدی تر و خوشبختانه بسیار نادر است، وجود دارد. عوارضی مانند شکست ایمپلنت، مشکلات سینوسی و آسیب به عصب اغلب در نتیجه ی درمان نامناسب و غربالگری نا درست بیماران ایجاد می شود که خوشبختانه با توجه به تجربه ی متخصصین نگرانی های کمی در این ارتباط وجود دارد. به طور کلی با غربالگری صحیح بیماران در مورد صلاحیت آنها جهت انجام این نوع جراحی و استفاده از دستگاه های به روز تا حد زیادی می توان از این نوع عوارض پیشگیری کرد. به طور کلی مهمترین عوارض احتمالی ایمپلنت به قرار زیر است:
- رد شدن ایمپلنت
سیستم ایمنی ممکن است ایمپلنت را رد کند. به طور کلی دلیل این امر مشخص نیست، اما شایع ترین حالت این مشکل در افراد سیگاری رخ می دهد. به همین دلیل ممکن است ترک سیگار قبل از جراحی ایده ی خوبی باشد. از سوی دیگر افرادی که دندان قروچه می روند و افرادی که به تیتانیوم آلرژی دارند نیز مستعد رد شدن ایمپلنت هستند.
- آسیب به اعصاب
آسیب به اعصاب ممکن است در زمان تزریق بی حسی موضعی رخ دهد و فشار به عصب ممکن است در طول قرار دادن ایمپلنت اتفاق افتد. این امر می تواند به بیحسی یا درد منجر شود و صحبت کردن، غذا خوردن، نوشیدن، بوسیدن، حتی اصلاح کردن صورت دچار چالش شود. برای جلوگیری از این مشکل اطمینان از تجربه و مهارت دندان پزشک اهمیت زیادی دارد.
- آلرژی به تیتانیوم
ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده است. برخی از افراد به این فلز حساسیت دارند و ممکن است ایمپلنت را رد کنند. تیتانیوم ممکن است باعث اختلالات خود ایمنی شود و فرد پس از جراحی دچار واکنش های شدید اتوایمیون گردد.
اثرات جانبی ایمپلنت چیست؟
برخی اثرات جانبی، که بیماران ممکن است پس از جراحی تا حدی آنها را تجربه کنند عبارتند از:
- خونریزی در محل ایمپلنت
مقداری خونریزی بعد از عمل جراحی طبیعی است، و ممکن است تا ۴۸ ساعت ادامه یابد. گاز گرفتن یک تکه گاز به کنترل خونریزی کمک می کند.
- ناراحتی یا درد خفیف تا متوسط
همانند هر نوع عمل جراحی، بعد از ایمپلنت نیز ممکن است تا حدی درد و ناراحتی تجربه کنید. در این صورت تجویز مشکن به کمتر شدن درد کمک خواهد کرد.
- کبودی
در روز بعد از عمل ممکن است متوجه مقدایر کبودی روی صورت و تغییر رنگ لثه ها شوید. این مشکل پس از روز دوم فروکش خواهد کرد.
- تورم
همانند کبودی، تورم نیز در طول روزهای پس از جراحی فروکش خواهد کرد. استفاده از یک کیسه یخ به مدت ۲۰ دقیقه روی محل تورم به کاهش آن کمک خواهد کرد. پس از هر بار استفاده از کیسه ی یخ ۲۰ دقیقه به صورت استراحت دهید.
- عفونت
اثر جانبی در درجه اول زمانی رخ می دهد که بیمار دستورالعمل های بعد از عمل را رعایت نکند، در زمانی که بیمار موفق به دنبال دستورالعمل بعد از عمل و یا مصرف صحیح آنتی بیوتیک های تجویزی نمی شود. به طور کلی تمام اثرات جانبی باید در طی هفته ی اول پس از درمان رفع شوند. در غیر این صورت مراجعه به دندان پزشک ضروری است.
- ترمیم ایمپلنت؟!
اگر بعد از معاینه تخصصی مشخص شود استخوان فک تحلیل رفته اما علائم بافت نرم وجود نداشته باشد و ایمپلنت دچار لقی، عفونت و خروج چرک نباشد، بیمار تحت مراقبت قرار می گیرد و با دستورات و خدمات درمانی که پزشک ارائه می دهد، این مشکل قابل حل است اما اگر استخوان فک با تحلیل روبه رو شده باشد یا خروج چرک از موضع ایمپلنت مشاهده شود در این حالت، بافت لثه کنار زده می شود و آن قسمت هایی از ایمپلنت که استخوانش تحلیل رفته با کمک مواد استخوان ساز و استخوان خود بیمار ترمیم می شود. در این حالت پس از ۴ ماه مجدد روکش دندان نصب می شود و بیمار پس از گذشتن دوران نقاهت می تواند به طور طبیعی از دندان هایش استفاده کند.
- بعد از عمل باید انجام دهید!
فکر نکنید بعد از عمل، دیگر کارتان تمام شده و کاری با پزشک ندارید! تازه بعد از دریافت ایمپلنت، کارتان شروع می شود و باید عکس هایی از دندان خود را به پزشک ارائه کنید تا پزشک برای بازسازی روکش نهایی دندان دست به کار شود. پس از آن ۶ ماه پس از بازسازی روکش دندان، باید به پزشک مراجعه کنید تا از سلامت و حسن انجام کار مطمئن شوید و این ملاقات را یک سال بعد هم باید تکرار کنید. به این ترتیب پس از اتمام ایمپلنت و مراحل تکمیلی آن، باید در ۳ مرحله عکس از ناحیه گردن ایمپلنت را به پزشک ارائه کنید. در این صورت پزشک شرایط ایمپلنت را بررسی می کند.
