به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، قدرت خیال پردازی در علم روانشناسی نشان می دهد که جنبه های مثبتی از خیال بافی وجود دارد. مطالعات کمی هم در این زمینه انجام شده است که چگونه رویا پردازی می تواند به مهارت های اجتماعی و خلاقیت کودکان کمک کند و باعث شود که آن ها اطلاعات را بهتر از دیگران تجزیه تحلیل کنند.
خیالبافی می تواند به خلاقیت، تمرین و یا تعامل کودکان با یکدیگر کمک کند و همچنین ذهن را درگیر و فعال نگه می دارد و در نتیجه ذهن می تواند معانی مختلف را بهتر از دیگران درک کند.
ذهن خلاق این کودکان ایده های بسیار نابی خواهد داشت و همه چیز درون این جعبه ی ذهن پیدا خواهد شد. این کودکان همچنین می توانند هنگام شب اطلاعاتی که در طول روز یاد گرفتند را دوباره مرور کنند.
خیالبافی قطعاً و صددرصد بد نیست و بنابراین نباید کاری کنیم که کودکان کاملا از خیالبافی دست بکشند.
فواید خیالبافی زمانی است که به بهبود حافظه آن ها کمک کند و عوامل حواس پرتی را از آن ها دور کند تا بتواند مهارت های کاربردی به دست بیاورد.
علت خیالبافی کودکانه را دریابید .
دلایل متعدی وجود دارند که توجیه می کنند به چه علت ممکن است ترجیح دهد به جای زندگی در دنیای واقعی پیرامونش ، به خیالبافی بپردازد و دنیای ساختگی خود را بیشتر دوست بدارد . به این پرسش ها پاسخ دهید :
۱ – آیا یک دلیل پزشکی برای این مساله وجود دارد ؟ به دلیل اینکه خیالبافی و فرو رفتن در رویا می تواند یکی از نشانه های حمله صرع کوچک باشد ، کودک را نزد یک پزشک ببرید تا از نبود مشکل پزشکی اطمینان یابید .
۲ – آیا قضیه به استعمال مواد مخدر مربوط است ؟ اگر کوچکترین تردیدی وجود دارد که فرزندتان ممکن است مواد مخدر مصرف کرده باشد ، این مساله را فورا و با شدت ، پیگیری کنید . می توانید از پزشک بخواهید ترتیب آزمایش ادرار را برای بررسی همین مساله بدهد .
۳ – آیا مساله عاطفی است ؟ بکوشید تا دربیابید که رویاهای کودک ، بیشتر درباره ی چیست ؟ زیرا ممکن است بدین وسیله بتوانید در یابید که چه مساله ای کودک را آزار داده است و یا آزار می دهد .
خیال پردازی و رویا ، راهی برای فرار از دنیای واقعی است . رویاها ، خصوصی اند و به سادگی نمی توان آن ها را با کسی در میان گذاشت .
رویابافی کودکان می تواند کاملا طبیعی باشد ، ولی وقتی کودک شروع به ترجیح دادن دنیای خیالی خودش به دنیای واقعی پیرامونش کرد ، زمان آن است که به مساله توجه بیشتری کنید .
برقراری ارتباط با هم سن وسال ها را تشویق کنید .
برنامه ای طراحی کنید که کودک شما جزیی از یک گروه کودک همبازی شود . کودکان دیگر را به خانه تان دعوت کنید تا همه با هم بازی کنند . به ویژه در مورد کودکانی که به فعالیت های انفرادی عادت کرده اند یا حتی آن را ترجیح می دهند و دوست دارند ، تمام تلاش خود را بکنید که در برنامه های گروهی شرکت کنند .
شرکت در برنامه های گروهی را تقویت کنید .
وقتی کودک به منزل می آید از او بپرسید در مدرسه چه کرده است . این کار به او می فهماند که شما برای ارتباطات او با افراد دیگر ، ارزش قایلید و این مساله برای شما اهمیت دارد .
اگر زیاد تنها می ماند ، طوری برنامه ریزی کنید که در بعضی از کار ها همراه شما باشند .
کودکان کوچک تر دوست دارند در فعالیت ها و کار های بزرگتر ها مشارکت داشته باشند . کارهایی را که فکر می کنید کودک می تواند از عهده ی آن ها برآید ، انتخاب کنید و انجام آن ها را به کودک بسپارید . همچنین او را برای همکاری و کمکش تشویق کنید .
کودک را به کارهایی تشویق کنید که سازنده اند .
کودک را به کارهایی تشویق کنید که نیاز به دست و فکر دارند و سازنده اند . برای نمونه ، بازی های کامپیوتری ، کارت بازی ، جدول کلمات متقاطع و ورزش ، نیاز به یک ذهن قوی و سالم دارند .
برای کودکتان ترتیب فعالیت های غیر درسی را بدهید که تجارب او را افزایش دهند . به طور کلی به کودک زمینه های جدیدی را برای علاقه مند شدن معرفی کنید .
برای کاهش خیالبافی کودکانه ، برای انجام کارها محدودیت زمانی تعیین کنید .
قبل از اینکه کودک ، انجام تکالیف شب خود را آغاز کند ، مثلا از او بپرسید : فکر می کنی چقدر انجام آن طول خواهد کشید ؟ سپس ، یک ساعت زنگدار را طبق گفته ی او کوک کنید و از او بخواهید قبل از زنگ زدن ساعت کارش را تمام کند .
فعالیت هایی مانند چیدن میز ، جمع کردن اسباب بازی ها و … برای او تعیین کنید که دیگر رفتن به سفر های طولانی خیالی و فرو رفتن در عمق رویا ، برای کودک ، ممکن نباشد . به کودکتان در مقابل انجام سریع و به موقع کارها ، پاداش بدهید . .
