قوای جنسی و حس نیاز به برقراری رابطه جنسی در انسان ها بدلیل ترشح برخی هرمونها مثل تستوسترون است و بدیهی است که بین ترشح این هرمونها و قوای جنسی رابطه مستقیم وجود دارد، یعنی اگر میزان تستوسترون بدن شما افزایش یابد قطعا قوای جنسی و تمایل به برقراری در رابطه جنسی در شما افزایش خواهد داشت. بسیاری از زوجها پس از گذشت مدتی ممکن است تمایل کمتری به برقراری رابطه جنسی داشته باشند یا با افزایش سن یا تحلیل بدن شاهد کاهش قوهی جنسی خود شوند و به دنبال تقویت قوای جنسی خود بروند.
برای درمان این اختلالات یا تقویت وضع موجود راههای زیادی وجود دارد، یکی از این راهکار ها افزایش سطح تستسترون بدن میباشد. برای افزایش سطح تستسترون شما دو راه پیش رو دارید، یا این هرمون را به بدن خود اضافه کنید یا بدن را مجاب به تولید بیشتر این هرمون کنید. برای روش اول شما باید به پزشک مراجعه کنید و در صورت صلاحدید پزشک این هرمون را از تریق تزریق، قرص و شیاف به شما تجویز میکند. اما برای تقویت بدن میتوانید علاوه بر مراجعه به پزشک با ورزش کردن بصورت منظم و مداوم، سطح تستسترون بدن خود را افزایش دهید.
محققان چندین مزیت مثبت مربوط به رابطه جنسی در فعالیت های بدنی را یافته اند، اینکه چگونه ورزش از زندگی سالم جنسی پشتیبانی می کند و بسیاری از مزایای کلی سلامتی برای ورزش که می تواند در بهبود زندگی جنسی شما نقش داشته باشد. محققان سالها در حال بررسی این رابطه بوده اند. اما دقیقاً ورزش چه تاثیری بر رفتار شما در اتاق خواب دارد؟
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی
برخی مفروضات کلی در مورد ورزش وجود دارد که ممکن است نقشی در رابطه جنسی داشته باشد. به عنوان مثال ، ورزش قلب شما را پمپاژ می کند و گردش خون را بهبود می بخشد. ورزش به بدن شما کمک می کند تا با سهولت بیشتری حرکت کند تا بیشتر انعطاف پذیر باشید و ورزش می تواند به بهبود استقامت شما کمک کند. این مزایا به شما کمک می کند تا در تمام فعالیت های روزمره خود با سهولت بیشتری حرکت کنید و این می تواند شامل فعالیت جنسی نیز باشد.
اما نتایج خاصی در رابطه با ورزش وجود دارد که دانشمندان آنها را با جنبه های مختلف عملکرد جنسی مرتبط کرده اند. دانشمندان همچنان در جستجوی مطالب جدیدی هستند که افزایش فعالیت بدنی ممکن است به شما کمک کند از یک زندگی جنسی سالم تر و رضایت بخش تر برخوردار شوید. برای دانستن تاثیر ورزش بر رابطه جنسی این مقاله را بخوانید.
افزایش تستوسترون
علاوه بر این ، فعالیت بدنی - به خصوص تمرینات قدرتی - می تواند سطح تستوسترون را افزایش دهد ، که این امر می تواند باعث ایجاد انگیزه جنسی در زنان و مردان شود. با این حال ، افزایش مداوم با پایین آمدن سطح تستوسترون می تواند اثر متضادی داشته باشد. در واقع ، یک مطالعه اخیر دریافتند که مردانی که بطور منظم ورزش بسیار جدی انجام می دهند تمایل به لیبیدو کمتری دارند. اگرچه این یک نگرانی بالقوه برای ورزشکاران نخبه و یا سایرانی است که بدون توجه و با بیشترین سرعت سعی در تغییر بدن خود دارند ، چیزی نیست که اکثر ما باید نگران آن باشیم.در مورد تأثیر رابطه جنسی بر ورزش عقیده بر اینن باور است که فعالیتهای جنسی قبل از رقابت ، پرخاشگری و قدرت را کاهش می دهد.
اما تحقیقات کمترین اعتقاد را برای این باور به همراه داشته است. یک مطالعه ، که شامل ورزشکاران مرد بازنشسته بوده ، صبح روز بعد از برقراری رابطه جنسی با همسران ، قدرت بدنی خود را اندازه گرفتند و بعد از این که مردان حداقل به مدت شش روز از این کار امتناع کردند ، آزمایش را تکرار کردند. هیچ تفاوتی در نتایج آزمون وجود نداشت.
به طور کلی ، تحقیقات نشان می دهد که رابطه جنسی قبل از فعالیت بدنی تا زمانی که حداقل دو ساعت تأخیر نداشته باشد ، تأثیرات منفی نخواهد گذاشت و فعالیت جنسی همچنین شامل الکل ، مواد مخدر یا کاهش خواب نمی شود. در واقع ، این امکان وجود دارد که رابطه جنسی حتی با کمک به افراد در آرامش بتواند عملکرد ورزشی را افزایش دهد.اما چیزهای زیادی ناشناخته است ، از جمله اینکه آیا زنان متفاوت از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند. این احتمال وجود دارد که تأثیر رابطه جنسی بر فعالیت بدنی در افراد مختلف متفاوت باشد.
حس جذابیت در بهبود رابطه جنسی اثر زیادی دارد
در حقیقت مطالعات تأیید کرده اند که تصویر بدن به شدت در رضایت جنسی ، به ویژه در زنان ، پیوند دارد. نویسندگان یک مطالعه در سال 2010 نوشتند که "چندین جنبه از تصویر بدن ، از جمله نگرانی از وزن ، وضعیت جسمی ، جذابیت جنسی ، و افکار در مورد بدن در طی فعالیت جنسی رضایت جنسی در زنان را پیش بینی می کند. رابطه ای بین جذابیت و رضایت ادراک شده ممکن است باشد به ویژه در زنان میانسال که احتمال تغییرات بدن وجود دارد. تحقیقات کمتری در مورد تصویر بدن و رضایت جنسی در مردان وجود دارد ، اما حداقل یک گزارش منتشر شده نشان می دهد که نگرش های منفی در مورد ظاهر جسمی با تجارب منفی جنسی مرتبط است پس تاثیر ورزش بر رابطه جنسی را در افزایش اعتماد به نفس و حس جذابیت هم می بینیم.
ورزش، ویاگرای طبیعی
در مردان ، ورزش منظم به نوعی یک ویاگرا طبیعی به شمار می آید که با احتمال کمتری از مشکلات نعوظ همراه می شود. در یک مطالعه ، مردان میانسال بی تحرک که به مدت نه ماه در یک برنامه ورزشی به صورت مداوم شرکت کردند ، گزارش دادند که فعالیت مکرر جنسی ، بهبود عملکرد جنسی و رضایت بیشتر را در آینده تجربه کرده اند. کسانی که سطح آمادگی جسمانیشان بیشتر شده است، بیشترین پیشرفت را در زندگی جنسی خود مشاهده کردند.ورزش در درمان اختلال نعوظ نقش موثری دارد .
تحقیقات در زنان نشان داده است که افرادی که از نظر جسمی فعال هستند ، نسبت به زنانی که کم تحرک هستند ، میل جنسی ، برانگیختگی و رضایت بیشتری دارند. در یک آزمایش کنترل شده ، زنان جوانی که به مدت 20 دقیقه دوچرخه سواری مداوم انجام داده اند ، برانگیختگی جنسی فیزیولوژیکی بیشتری نشان دادند.
افزایش جریان خون در توضیح اینکه چرا ورزش منجر به عملکرد جنسی بهتر در مردان می شود کمک می کند. ممکن است آقایان و خانمهایی که ورزش می کنند احساس جنسی مطلوب کننده ای به خود و به طور کلی رابطه جنسی بگیرند و این می تواند منجر به رابطه جنسی با کیفیت بیشتری شود. بنابراین می توان قدرت ، انعطاف پذیری و استقامت بیشتری از ورزش حاصل شود.
ممکن است از اختلال عملکرد جنسی جلوگیری کند
یک مطالعه در مقیاس بزرگ با حضور 3،906 مرد و 2،264 زن بررسی کرد که چگونه ورزش ممکن است بر میزان اختلال عملکرد جنسی خود گزارش شده تأثیر بگذارد. این اختلالات شامل نارضایتی ارگاسم و دشواری تحریک در زنان و اختلال نعوظ در مردان است. این گزارش در سال 2019 در مجله پزشکی جنسی منتشر شد و نشان داد که ورزش قلبی عروقی هفتگی ممکن است برخی از مزایای پیشگیری را فراهم کند. نویسندگان این مطالعه دریافتند که سطح بالاتری از ورزش های قلبی عروقی در بزرگسالانی که از نظر جسمی فعال هستند با اختلال نعوظ کمتر گزارش شده در مردان و اختلالات جنسی کمتر در زنان ارتباط دارد. نویسندگان پیشنهاد کردند که زنان و مردان در معرض خطر اختلال عملکرد جنسی ، بدون توجه به سطح فعالیت فعلی ، ممکن است با ورزش دقیق تر ، از این مزایا بهره مند شوند.
ممکن است به تحریک در زنان کمک کند
ممکن است علائم یائسگی را در زنان کاهش دهد
ممکن است پیری جنسی را بهبود بخشد
نتیجه گیری