بهشت گمشده شیراز و زیبایی های آن!

منطقه تنگ بستانک از جمله مناطق حفاظت شده کشورمان در استان فارس است که گردشگران بسیاری در طول سال برای بازدید از آن به این منطقه سفر می‌کنند. این منطقه در شمال غربی شیراز قرار دارد و پوشش گیاهی آن بسیار انبوه است. در گوشه و کنار بهشت گمشده می‌توانید مناظری زیبا از آبشارهای کم ارتفاع ببینید که آب فراوانی دارند و در بخش‌های مختلف کوهپایه‌ای روان شده‌اند. محیط اطراف این منطقه ظرفیت‌های بالایی برای کوهنوردی و جنگل‌نوردی دارند. در بسیاری از نقاط جنگلی به‌دلیل در هم پیچیدگی شاخه‌های درختان راهی برای عبور نور خورشید وجود ندارد و سایه‌هایی همیشگی این بخش‌ها را تاریک می‌کنند.

روستای «دشتک» در شهرستان کامفیروز، نزدیک‌ترین روستا به تنگ بستانک است و می‌توانید در بازدید از این منطقه خوش آب و هوا، به این روستا نیز سری بزنید و از گشت و گذار در طبیعت زیبای آن لذت سفر خود را دوچندان کنید.

منطقه کامفیروز در مجاورت رشته کوه دنا قرار دارد و می‌توان آن را مهم‌ترین منطقه ییلاقی در اطراف شیراز دانست. در طول سال‌های اخیر این منطقه مورد توجه بیشتر نسبت به سال‌های قبل قرار گرفته است و گروه‌های مختلف طبیعت گرد و کوهنورد از این منطقه بازدید می‌کنند.

بهشت گمشده شیراز کجاست؟

بهشت گمشده یا تنگ بستانک در فاصله 120 کیلومتری از شمال غرب شیراز قرار گرفته است و گستره وسیعی به مساحت 20 هزار هکتار را شامل می‌شود. ارتفاع این منطقه در نقاط مختلف بین 1700 تا 3700 متر از سطح دریا تغییر می‌کند و ارتفاع متوسط دربیش‌تر قسمت‌ها در حدود 2000 متر از سطح دریا است.

بهشت گمشده در نزدیکی روستای دشتک در بخش کامفیروز شهرستان مرودشت قرار دارد. منطقه تنگ بستانک در جوار رشته کوه دنا قرار گرفته و پوشش جنگلی آن در دامنه کوه‌ها گسترده است. نزدیکی این منطقه ییلاقی و سرسبز به جاذبه‌های برجسته گردشگری در استان فارس، اهمیت تنگ بستانک را دوچندان می‌کند.

• آدرس تنگ بستانک: استان فارس، شمال غربی شهر شیراز، شهرستان مرودشت، بخش کامفیروز، تنگ بستانک

مسیر دسترسی از شهر شیراز به بهشت گمشده از جاده‌های مرودشت و بیضا میسر است. فاصله شیراز تا مرودشت در حدود 50 کیلومتر است و مرودشت نیز 100 کیلومتر تا کامفیروز فاصله دارد. پیمودن این مسیر نزدیک به دو ساعت و 10 دقیقه طول خواهد کشید. مسیر دیگر در جاده بیضا مسافت کوتاه‌تری دارد و در حدود 120 کیلومتر است.

برای رفتن به بهشت گمشده یا تنگ بستانک می‌توانید در شمال غربی شهر شیراز به جاده روستای بیضا وارد شوید. پس از گذشتن از روستاهای «بیضا» و «پشت باغ»، از خروجی سمت راست جاده به‌سمت روستای «هفتخوان» بروید و سپس به‌سمت چپ بپیچید. ادامه مسیر تا بخش کامفیروز در امتداد همین جاده قرار دارد. تنگ بستانک پس از کامفیروز و قبل از روستای «مهنجان» قرار گرفته است.

مسیر دسترسی از شهر شیراز به بهشت گمشده از جاده‌های مرودشت و بیضا میسر است. فاصله شیراز تا مرودشت در حدود 50 کیلومتر است و مرودشت نیز 100 کیلومتر تا کامفیروز فاصله دارد. پیمودن این مسیر نزدیک به دو ساعت و 10 دقیقه طول خواهد کشید. مسیر دیگر در جاده بیضا مسافت کوتاه‌تری دارد و در حدود 120 کیلومتر است.

برای رفتن به بهشت گمشده یا تنگ بستانک می‌توانید در شمال غربی شهر شیراز به جاده روستای بیضا وارد شوید. پس از گذشتن از روستاهای «بیضا» و «پشت باغ»، از خروجی سمت راست جاده به‌سمت روستای «هفتخوان» بروید و سپس به‌سمت چپ بپیچید. ادامه مسیر تا بخش کامفیروز در امتداد همین جاده قرار دارد. تنگ بستانک پس از کامفیروز و قبل از روستای «مهنجان» قرار گرفته است.

منطقه حفاظت شده تنگ بستانک

موقعیت جغرافیایی تنگ بستانک در مجموعه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب و امکان ارتباط جاده‌ای آن با یادمان‌های تاریخی تخت جمشید، نقش رستم و پاسارگاد از یک طرف و چشم‌اندازهای طبیعی آبشار مارگون و تنگ براق از طرف دیگر اهمیت ویژه‌ای را برای این مجموعه از بعد توسعه اکوتوریسم ایجاد می‌کند. اداره کل حفاظت محیط زیست فارس و سازمان ایرانگردی جهانگردی استان فارس ساماندهی زون گردشگری، تنگ بستانک را در دست اجرا دارند. هدف از اجرای این طرح فراهم آوردن امکانات گردشگری و کاهش تدریجی تهدیدهای ناشی از استفاده بی‌رویهٔ گردشگری از منطقه است. از سال 1378 تاکنون با مصوبهٔ شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده جنگلی تنگ بستانک یا بهشت گمشده شناخته می‌شود. (اداره حفاظت محیط زیست استان فارس) در سفر استانی هیئت دولت به استان فارس به عنوان منطقه نمونه بهشت گمشده تصویب و مطالعات امکان‌سنجی منطقه در سال 1388 به پایان رسید. منطقه مورد مطالعه در طرح جامع شهرستان به عنوان، پهنهٔ طبیعی گردشگری انتخاب شده‌است. در این طرح به پروژهٔ بسترسازی، تجهیز جاذبه‌های گردشگری طبیعی، ایجاد بستر وتوسعهٔ استفادهٔ ورزشی- تفریحی از جاذبه‌ها، احداث و تجهیز مراکز گردشگری طبیعی اشاره شده‌است.